احمد پدرام در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: گلایه والدین از همکاری نداشتن فرزندان در مسئولیتهای مربوطه و بیتوجهی به صحبتهای والدین، بخشی از شکایتهای والدین به خصوص مادرها از فرزندان خود است.
وی افزود: در صورتی که بحث عادی بودن بعضی از کمتوجهیهای طبیعی را کنار بگذاریم، لجاجت یکی از رایجترین مشکلات کودکان و شکایت عمده مادران در مراجعه به مشاوران و روانشناسان است.
این روانشناس و مشاور خانواده تصریح کرد: درصد لجاجت در کودکان بر اساس بعضی از تحقیقات، بیش از ۲۰ درصد گزارش شده و میزان شیوع آن در فرزندان پسر بیشتر از فرزندان دختر به ثبت رسیده است.
پدرام ادامه داد: بسیاری از روانشناسان، مخالفتجویی را از ویژگیهای مشترک بسیاری از مشکلات دوره کودکی به ویژه پرخاشگری و رفتار ضداجتماعی میدانند و پایین بودن اعتماد به نفس، تحمل کم در برابر ناکامیها و ضعف در خویشتنداری، خلق افسردگی و کجخلقیهای دورهای نیز در این کودکان مشاهده میشود.
خصوصیات والدین کودکان لجباز و ستیزهگر
وی با بیان اینکه توجه والدین به علت و چگونگی برخورد با این موضوع از نظر پیشگیری و بهبود قابل توجه است، گفت: دیده شده است که والدین کودکان لجباز و ستیزهگر به طور معمول دارای خصوصیات مشترکی هستند.
این مشاور و روانشناس اضافه کرد: والدین این کودکان زیاد فرمان میدهند، زیاد از فرزند خود سوال میکنند، به فرزند خود بیشتر اهانت میکنند، بیشتر غر میزنند، نسبت به رفتار فرزند خود خشم دارند و اختلاف نظر بین پدر و مادر با شدت بالا دیده میشود.
پدرام با اشاره به اینکه بیشتر بودن مجادله در خانواده و قابل لمس بودن احساسات منفی در رفتار والدین از دیگر ویژگیهای کودکان لجباز است، افزود: کودکان در چنین خانوادههایی ممکن است لجبازی را از والدین خود بیاموزند و این رفتار آنها در منزل به صورت مستقیم یا غیرمستقیم تقویت میشود.
وی خاطرنشان کرد: کودکی که در برابر منفیکاری پاداش بگیرد یا از رفتار او به عنوان زرنگی یا نشانهای از باهوشی یاد شود، میآموزد که همکاری نداشتن، مسئولیتپذیر نبودن و بیتوجهی به صحبت والدین، نشانهای از باهوشی، زرنگی و قوی بودن او است.
نظر شما