به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرداری ونیز در بیانیهای اعلام کرد که قوانین جدیدی را برای ورود گردشگران از ژوئن اجرایی میکند. بر اساس تصمیمات جدید استفاده از بلندگوها ممنوع شده است زیرا موجب آشفتگی و اغتشاش در سطح شهر شوند.
پدیده «گردشگر بیش از حد» بهطور گسترده مورد توجه مسئولان شهری قرار گرفته است زیرا به جای درآمدزایی و رونق شهر، موجب اغتشاش و هرج و مرج شده است.
در ماه سپتامبر، ونیز طرح آزمایشی ورود پنج یورویی (۴.۳۰ پوند؛ ۵.۳۵ دلار) برای بازدیدکنندگان روزانه را تصویب کرد.
این شهر فقط ۷.۶ کیلومتر مربع (۲.۷ مایل مربع) وسعت دارد، اما طبق مؤسسه آمار ملی ایتالیا، در سال ۲۰۱۹ میزبان تقریباً ۱۳ میلیون گردشگر بوده است. انتظار میرود تعداد بازدیدکنندگان در سالهای آینده از سطح قبل از همهگیری فراتر برود.
اوایل سال جاری یونسکو اعلام کرد که این شهر باید به فهرست میراث جهانی در معرض خطر اضافه شود، زیرا تأثیر تغییرات آب و هوا و گردشگری انبوه تهدیدی برای ایجاد تغییرات غیرقابل برگشت در آن است.
در سال ۲۰۲۱ نیز ورود کشتیهای تفریحی بزرگ به مرکز تاریخی ونیز از طریق کانال جودکا پس از برخورد یک کشتی در این بندر ممنوع شد. منتقدان همچنین استدلال کرده بودند که کشتیها باعث آلودگی و فرسایش پایههای شهر میشوند و همین امر شهر را در معرض تخریبهای مکرر ناشی از وقوع سیل قرار میدهد.
نکات جالبی از ونیز
ونیز یکی از باریکترین خیابانهای جهان را دارد.
۴۰۰ پل پیاده و ۱۷۰ کانال قایق، نقاط مختلف شهر ونیز را به هم متصل میکنند.
برجهای کلیسای ونیز نقش مهمی در تاریخ داشتند زیرا در اصل نقش فانوس دریایی را برای کشتیها ایفا میکنند.
بسیاری از افراد مشهور تاریخ از جمله نمایشنامهنویس مشهور جاکومو کازانووا، مارکوپولو و آنتونیو ویوالدی در ونیز به دنیا آمدند،.
ونیز توسط پناهندگانی که از تهاجمات ژرمنها گریخته بودند، بنا نهاده شد. تالاب ونیز مخفیگاه عالی برای افرادی بود که به دنبال اجتناب از آشفتگی و خشونت پایان امپراتوری روم بودند.
سفر به ونیز و سوار نشدن بر گوندولا مانند رفتن به پاریس و نادیده گرفتن برج ایفل است. این قایقهای سنتی و نمادین بیش از ۱۰ قرن است که به عنوان وسیله حملونقل در اطراف آبراههای باریک ونیز مورد استفاده قرار میگیرند.
ونیزیها از قرن دهم شیشه تولید میکنند و به لطف تکنیکهای خاص خود، بعضی از بهترین ظروف شیشهای جهان را میسازند. شیشه ونیزی بهمورانو معروف است، زیرا در سال ۱۲۹۱ تمام کارگاههای شیشهسازی شهر به جزیره مورانو منتقل شد.
نظر شما