به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جابه‌جایی شهری در حال تبدیل شدن به یک چالش بزرگ برای شهرهای سراسر جهان است، زیرا ساده کردن ترافیک و مقابله با رشد جمعیت شهری به‌هیچ‌وجه آسان نیست. شهرنشینی منجر به بسیاری از مسائل مانند ترافیک، آلودگی هوا و زیرساخت‌های نیازمند ارتقا و تعمیر می‌شود و مسیریابی را در شهرها به یک مبارزه واقعی تبدیل کرده است. رشد روزافزون شهرنشینی نیز فشار زیادی بر زیرساخت‌ها و سیستم‌های حمل‌ونقل وارد می‌کند.
از سوی دیگر جمعیت زیادی از مردم سراسر دنیا هر روز با علم بر این‌که حمل‌ونقل عمومی باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌های آن‌ها می‌شود و بدون در نظر گرفتن بهایی که این اقدام به آن‌ها، شهرشان و در سطح وسیع‌تر بر کره زمین وارد می‌کند، برای تردد در سطح شهرها اتومبیل‌های شخصی خود را روشن می‌کنند و تصمیم می‌گیرند در راستای حفظ حریم خصوصی و راحت‌تر بودن تردد با وسایل نقلیه شخصی این بها را به جان بخرند. این انتخاب برای شهرها به‌معنای تراکم ترافیک بیشتر و هوای آلوده‌تر در عین فعالیت سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی با مسافران کم است. به این ترتیب شهرها هر روز بیشتر از پیش در حال بررسی رویکردهای تشویقی ممکن برای جذاب کردن حمل‌ونقل عمومی به‌عنوان راهکاری برای تغییر ادراک و انتخاب مسافران در مورد شیوه‌های حمل‌ونقل هستند.
واکنش مسافران و کاربران به مشوق‌ها بر اساس عوامل مختلفی متفاوت است. برای مثال مسافر به نوع حمل‌ونقل، زمان حرکت وسیله، نوع سفر، تراکم جمعیت و نگرش‌های فرهنگی کلی نسبت به حمل‌ونقل عمومی وابسته است. تأثیر مشوق‌ها در رابطه با عوامل جمعیت‌شناختی هنوز در حال مطالعه است، با این وجود بسیاری از مشوق‌های ارائه‌شده تاکنون در بسیاری از زمینه‌ها مؤثر بوده‌اند. مشوق‌های شهرستان آرلینگتون ویرجینیا، منجر به ۴۵ هزار تردد بیشتر با وسایل حمل‌ونقل عمومی در روز شده است. شهرداری دریافت که برنامه مشوق‌ها رفتار سفر مسافران را به‌طور واقعی تغییر می‌دهد و ۱۰ درصد از مسافران زمان سفر خود را در پاسخ به مشوق‌های ارائه‌شده تعیین می‌کنند. امکان تغییر ادراکات و رفتارهای کاربران و احتمالاً باز کردن جریان‌های درآمدی جدید به این معنی است که در دهه آینده آژانس‌های حمل‌ونقل شهری به بررسی این موضوع خواهند پرداخت که چه طرح‌هایی بهترین انگیزه را برای کاربران آن‌ها ایجاد می‌کنند.
راهکارهایی برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها
ارائه پیشنهادها و بلیت‌های تخفیف یک روش کاملاً مستقیم و ساده برای تشویق مسافران به استفاده از حمل‌ونقل عمومی است که موجب صرفه‌جویی در هزینه‌های حمل‌ونقل می‌شود. این طرح‌ها با تغییر شیوه حمل‌ونقل شخصی به عمومی توسط رانندگان اتومبیل‌ها و تشویق تمام اقشار جامعه به استفاده از این سیستم همراه است. منطقه مسکونی مک‌کلان پارک در کالیفرنیا از نخستین بخش‌های این کشور محسوب می‌شود که به ارائه تخفیف ۵۰ درصدی برای کاربران متروی شهر اقدام کرد. کاربران در نخستین ماه استفاده از این سیستم ۷۵ درصد تخفیف می‌گیرند. این امر با تشویق افرادی به استفاده از سیستم متروی سبک شهر همراه بود که تاکنون از این وسیله استفاده نکرده بودند.
دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی هنگام ثبت‌نام از هر دانشجو، هزینه ثابتی برای استفاده از خدمات اتوبوس محوطه و اطراف محوطه دانشگاه و مناطق حمل‌ونقل عمومی مجاور دریافت می‌کند؛ این هزینه کمتر از تردد با وسایل‌نقلیه شخصی است و دانشجویان را تشویق به استفاده از حمل‌ونقل عمومی می‌کند. خدمات اتوبوس این دانشگاه به‌طور متوسط ۱۴ هزار سرویس شبانه‌روزی در هفته ارائه و به این نهاد کمک می‌کند مشکل کمبود پارکینگ و ازدحام محوطه دانشگاه را مدیریت کند.
مقامات آلمان مجوز سفر ماهانه ۹ یورویی را ارائه کرده، ایرلند برای نخستین بار در ۷۵ سال گذشته کرایه‌ها را کاهش داده است و ایتالیا یک کوپن حمل‌ونقل عمومی ۶۰ یورویی برای کارگران کم‌درآمد ارائه کرد. لوکزامبورگ و استونی سال‌ها پیش کرایه‌ها را کاهش دادند تا مسافران را از خودروها به سرویس‌های حمل‌ونقل عمومی بیاورند و اتریش به ارائه بلیت روزانه سه یورویی برای حمل‌ونقل در سراسر کشور پرداخته است.
ارائه مشوق‌ها نه‌تنها برای کاربران، بلکه برای اپراتورهای حمل‌ونقل عمومی نیز تأثیر بسزایی در تشویق مردم به استفاده از این سیستم‌ها دارد، چراکه انگیزه آن‌ها را برای بهبود ارائه خدمات افزایش می‌دهد و خدمات بهتر با استقبال بیشتر همراه است. اداره حمل‌ونقل پورتلند به کسب‌وکارها و سازمان‌هایی که برای تشویق کارمندان به استفاده از حمل‌ونقل عمومی مشوق مالی ارائه می‌دهند، اعتبار مالیات بر انرژی اعطا می‌کند.
رایگان‌سازی سیستم حمل‌ونقل عمومی
حمل‌ونقل رایگان ارائه‌شده توسط کارفرمایان یا مؤسسات نیز عاملی انگیزه‌بخش در این زمینه به‌شمار می‌رود. حمل‌ونقل جاده‌ای یک‌دهم انتشار دی‌اکسید کربن جهانی را تشکیل می‌دهد و افزایش قیمت سوخت نیز بر بودجه‌های خانواده‌ها فشار وارد می‌کند، به همین دلیل رایگان‌سازی سیستم حمل‌ونقل در شهرها و کشورهای سراسر جهان نقش چشمگیری در افزایش استفاده از آن‌ها ایفا می‌کند. در این زمینه بسیاری از شهرهای سراسر جهان بسته به میزان کاربری وسایل حمل‌ونقل عمومی خود به رایگان‌سازی تمام سفرهای اتوبوس، قطار و تراموا اقدام کرده‌اند. در این صورت اپراتورهای حمل‌ونقل درآمد کمتری خواهند داشت، اما بعضی از آن‌ها حاضرند درآمد بیشتر را قربانی کاهش سفرهای خودرویی و روان‌تر کردن ترافیک در شهرها کنند.
رایگان‌سازی سیستم حمل‌ونقل عمومی از تضمین دسترسی عادلانه به حمل‌ونقل گرفته تا دسترسی به‌موقع و سر ساعت به ناوگان حمل‌ونقل و صرفه‌جویی در هزینه‌های سیستم‌های صدور بلیت یا کرایه مزایای بسیاری دارد. مزیت دیگر این است که هرچند استفاده بدون کرایه از این وسیله‌ها احساس عجیبی دارد، اما همچون رایگان‌سازی خدمات بهداشت عمومی، کتابخانه‌ها و مدارس، مورد استقبال همگانی قرار می‌گیرد و همه سعی می‌کنند به‌نحوی از آن بهره‌مند شوند، این اقدام همچنین با مزایای زیست‌محیطی همراه است.
لوکزامبورگ نخستین کشوری بود که حمل‌ونقل عمومی رایگان ارائه کرد. این کشور پیش از این اقدام، بلیت‌های بسیار ارزانی داشت. با این وجود جمعیت پایین و اغلب ثروتمند این کشور تأثیری در کاهش تردد با اتوبیل‌های شخصی و گرایش به حمل‌ونقل عمومی نداشت. این کشور به‌راحتی می‌تواند قطارها را رایگان کند، زیرا یک بلیت دو ساعته تنها دو یورو قیمت دارد و کرایه‌ها تنها ۳۰ میلیون یورو درآمد از بودجه یک میلیارد یورویی کشور را به خود اختصاص می‌دهند.
اسپانیا در جدیدترین اقدام، برای کاهش فشار بر مسافران به دلیل بحران هزینه‌های زندگی، سفر رایگان با قطار را در مسیرهای انتخابی برای چند ماه ارائه داد. بلیت‌های رایگان قطار در این کشور که برای کاهش بار تورم و افزایش قیمت سوخت به جای هدف قرار دادن مستقیم گازهای گلخانه‌ای معرفی شده‌اند، رانندگان را در شرایط سخت زندگی به خودداری از بیرون آوردن اتومبیل‌های شخصی از پارکینگ‌ها ترغیب می‌کنند و با حفظ پول در جیب اقشار کم‌درآمد کشور همراه است. رایگان‌سازی، هزینه‌های مالی ایجاد سیستم‌های فروش بلیت و اجرای آن‌ها را حذف می‌کند، اما با افزایش خدمات همراه است که هزینه‌بر هستند. در اسپانیا، بلیت‌های رایگان از طریق مالیات بر شرکت‌های انرژی و بانک‌ها پرداخت می‌شود. با این وجود این خدمات تنها برای مناطقی مفید بود که به قطار دسترسی دارند.
لیسبون نیز در این راستا به رایگان‌سازی سیستم دوچرخه‌های اشتراکی در سطح شهر برای همه ساکنان پرداخته است که به دو طرح قبلی استفاده رایگان از وسایل حمل‌ونقل عمومی برای تمام جوانان زیر ۲۳ و سالمندان بالای ۶۵ سال اضافه می‌شود.
ساده‌سازی حمل‌ونقل عمومی
شهرهایی که واقعاً خواهان کاهش ترافیک وسایل‌نقلیه تک‌سرنشین هستند، به اتوبوس‌های شاتلی روی آورده‌اند که از محله‌ها به ایستگاه‌ها و خطوط حمل‌ونقل عمومی حرکت می‌کنند. شاتل‌ها برای مسافران جذاب هستند و حتی روی انتخاب محله‌ها برای سکونت تأثیر می‌گذارند.
ادینبورگ شهری دوستدار پیاده‌روی است که حمل‌ونقل عمومی آن با اتوبوس‌های قابل دسترسی آسان در تمام طول شبانه‌روز به همان اندازه فوق‌العاده است. ۸۸ درصد از مردم محلی این شهر تردد با وسایل‌نقلیه عمومی به‌ویژه با ترامواها را ترجیح می‌دهند.
پاریس در اقدامی سیستم فضای پارکینگ عمومی خود را سازماندهی مجدد کرده و در دسترس بودن را به‌عنوان راهی برای تشویق ساکنان به استفاده از سایر اشکال حمل‌ونقل محدود کرده است. معرفی مناطق بدون خودروی بیشتر در اطراف شهر و همچنین امکانات اضافی پارکینگ دوچرخه و اقداماتی که ایمنی را بهبود می‌بخشد، شهر را برای بازدیدکنندگان و ساکنانی که شیوه انتخابی تردد آن‌ها پای پیاده، دوچرخه و سایر روش‌های حمل‌ونقل سازگار با محیط زیست است قابل دسترس‌تر کرده است. پاریس در مجموع بیش از هزار کیلومتر زیرساخت دوچرخه‌سواری دارد و اکثر نقاط شهر در فاصله کوتاهی از ایستگاه حمل‌ونقل عمومی قرار دارد. شبکه حمل‌ونقل عمومی شهر شامل یک سیستم ۱۶ خطی مترو و چهار خط تراموا است که بیشتر به مناطق اطراف خدمات می‌دهد.
علاوه بر این، در تازه‌ترین اقدام، شهردار پاریس قصد دارد بر ماشین‌های شاسی‌بلند هزینه پارک گزاف وضع کند تا مردم بیشتر به استفاده از حمل‌ونقل عمومی روی بیاورند.
هلسینکی یک سیستم حمل‌ونقل یکپارچه دارد که پیرو یک رویکرد چندوجهی متشکل از اتوبوس، تراموا، مترو، قطار شهری و کشتی است. به لطف اتصال سیستم‌ها به یک راه‌آهن ملی مستحکم و اپلیکیشنی برای برنامه‌ریزی سفر ایجاد شده توسط یک استارت‌آپ فنلاندی، این سیستم بسیار راحت در نظر گرفته می‌شود و با وجود کرایه‌ای حدود سه دلار بسیار مقرون‌به‌صرفه است. علاوه بر این هلسینکی شهری فوق‌العاده برای عابران پیاده است و دسترسی آسان به سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی باعث می‌شود بسیاری از ساکنان ترجیح بدهند تا سفرهای خود را با پای پیاده انجام دهند.
لندن با وجود سیستم‌های قطار و اتوبوس زیرزمینی یکپارچه در سراسر شهر، دارای یکی از بزرگترین شبکه‌های حمل‌ونقل عمومی در جهان است. این سیستم تمام بخش‌های اصلی شهر را به هم متصل می‌کند که این امر با تسهیل تردد در پایتخت و مناطق اطراف آن همراه است. سیستم راه‌آهن زیرزمینی این شهر با مجهز شدن به یک خط اضافی که بین حومه‌های شرق و غرب شهر امتداد دارد، گسترش یافت و تردد در شهر را آسان‌تر کرد.
افزایش تردد فعال و پایدار در شهر با سرمایه‌گذاری بر زیرساخت‌های شارژ و مشوق‌هایی برای استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی در کنار گسترش قابل‌توجه زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری و اعمال هزینه‌هایی برای خودروهای قدیمی‌تر و آلاینده‌تر با معرفی مناطق صفر انتشار، همه نقش بسزایی در تشویق ساکنان به استفاده از شیوه‌های حمل‌ونقل عمومی در پایتخت بریتانیا داشته است.
مادرید یکی از جامع‌ترین سیستم‌های حمل‌ونقل در اروپا را دارد و در واقع ۸۹ درصد از جمعیت آن در فاصله یک کیلومتری از یک ایستگاه زندگی می‌کنند. ۸۸ درصد از مردم محلی آن نیز از شبکه حمل‌ونقل عمومی شهر راضی هستند. این سیستم کنار مترو، قطارهای سبک، اتوبوس‌ها و قطارهای منطقه‌ای را نیز پوشش می‌دهد و انواع بلیت‌های جابه‌جایی در آن در دسترس هستند. قطارهای شهری حاشیه‌ای مادرید در حال حاضر برای مسافران عادی رایگان است و با خرید یک گذرنامه یک‌ماهه یا بلیت ۱۰ سفره می‌توان از خدمات با قیمتی مقرون‌به‌صرفه بهره برد.
ارائه خدمات سرگرم‌کننده
آژانس‌های حمل‌ونقل می‌توانند حمل‌ونقل عمومی را به گزینه‌ای جذاب و سرگرم‌کننده تبدیل کنند. در بعضی نقاط جهان کاربران این سیستم‌ها می‌توانند با استفاده از بلیت‌های تلفن همراه و تلفن‌های هوشمند، پاداش‌های شخصی دریافت و آن را به امتیازاتی برای تهیه اقلام هدیه، قهوه و نوشیدنی‌های رایگان استفاده کنند. حمل‌ونقل سریع‌السیر منطقه خلیج آمریکا یکی از نخستین آژانس‌هایی بود که در کمپینی برای تغییر رفتار مسافران جوایزی ارائه کرد. برنامه امتیازات در این سیستم به ازای هر مایل سفر امتیازی به مسافران می‌دهد که قابل تبدیل به جوایز نقدی یا بازی است. مسافران همچنین می‌توانند با سفر در ساعات کم‌تردد تا ۶ برابر امتیاز بیشتری کسب کنند.
تعیین کاربران هدف
کشورهای سراسر جهان می‌توانند با تعیین کاربران هدف، گرایش‌های عمومی به سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی را افزایش دهند و مسافرانی را مورد هدف قرار دهند که بیشتر از رانندگی به جای حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند. برنامه‌های تشویقی «ترانزیت کینگ» واشنگتن و هشت سواری رایگان در سیستم اتوبوس و مترو سیاتل به خانواده‌هایی عرضه می‌شود که حداقل یک وسیله نقلیه ثبت شده دارند. این برنامه‌ها در تشویق خانوارها به انتخاب سیستم حمل‌ونقل موفق بود و شاهد تقاضای بالایی برای بلیت رایگان و در نتیجه سفر مترو بود.
تخصیص موقعیت مکانی
مشوق‌ها باید بر اساس موقعیت مکانی ارائه شوند. تری‌مت پورتلند با استفاده از سیستم خود برای فروش بلیت موبایلی، جوایزی را بر اساس موقعیت فیزیکی کاربران ارائه داد. به این ترتیب کاربران پس از نزدیک شدن به ایستگاه‌های خاص می‌توانند با فشردن یک اعلان فشاری نوشیدنی‌های تخفیف‌دار بخرد و هنگام رسیدن به ایستگاه آن را با پرداخت مبلغی ناچیز دریافت کنند. این رویکرد برای سیستم حمل‌ونقل یک منبع درآمد جدید فراهم می‌کند و با ایجاد انگیزه در مسافران و مدیریت زمان سفر برای مشاغل همراه است.
نظر شما