به گزارش خبرگزاری ایمنا، امروزه در عصر اطلاعات که پیشرفت‌های علمی گسترش پیدا کرده است، بسیاری از کشورها سرمایه‌گذاری عظیمی در امر تحقیقات انجام داده‌اند و در این راستا پژوهش یکی از روش‌های دانایی است که به انسان کمک می‌کند تا با شناخت محیط خود، مبنای درستی را برای اندیشیدن و زندگی انتخاب کند؛ در این مسیر افکار عمومی هنگامی شکل می‌گیرد که به اندازه کافی در مورد آن موضوع بحث و صحبت شده و مورد مجادله و کنکاش و گفتگو قرار بگیرد.
با توجه به اینکه روابط عمومی آئینه تمام‌نمای سازمان است، این آئینه باید شفاف باشد تا مطالب را خوب منعکس کند زیرا این عنصر پل ارتباطی بین سازمان و کارکنان سازمان با بیرون است اما این پل ارتباطی نباید یک سویه باشد؛ روابط عمومی باید به تأثیر پیام در جامعه توجه داشته باشد و دائماً بازخوردها را بسنجد، شفاف کردن رابطه بین سازمان، جامعه و مردم یکی از اهداف روابط عمومی است.
بر همین اساس مصطفی ستاری در کتابی با عنوان «شیوه‌های افکارسنجی در روابط عمومی» در ۵ فصل به اهمیت این موضوع پرداخته است؛ در فصل اول جایگاه افکارسنجی در روابط عمومی را مورد تحلیل قرار گرفته و با اشاره به چرخه روابط عمومی و ضرورت‌های پژوهش در روابط عمومی و اهمیت پژوهش در الگوهای روابط عمومی این فصل از کتاب را به پایان رسیده است.
نویسنده فصل دوم را با عنوان افکار عمومی آغاز کرده و آن را با تعریف و تاریخچه افکار عمومی آغاز نموده و در ادامه به شکل‌گیری و مجاری تشکیل دهنده و شیوه‌های تأثیرگذاری بر افکار عمومی پرداخته است؛ سنجش افکار عنوان مطالبی است که در فصل سوم مورد بررسی قرار گرفته و صحبت با تاریخچه افکارسنجی در ایران و اهمیت و فواید علمی و نهادینه کردن فرایند پاسخگویی ادامه پیدا کرده است.
در ادامه و در دو فصل چهارم و پنجم نیز روش‌های نظرسنجی و روش‌های جایگزین نظرسنجی را مورد بررسی قرار گرفته است.
نظر شما