بهنام یوسفیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره گیاه علف هفت‌بند از خانواده هفت‌بند اظهار کرد: زمان گلدهی و برداشت سرشاخه‌های گلدار این گیاه از خرداد تا شهریور است.
وی افزود: علف هفت‌بند، گیاهی خزنده و یک ساله است، این گیاه حاشیه جاده‌ها و به صورت هرز در کشتزارها می‌روید، ساقه شاخه‌دار آن دارای برگ‌های باریک و متناوب است؛ از بغل برگ‌ها خوشه گل‌های ریز سفید یا صورتی رنگ می‌روید.
متخصص طب سنتی تصریح کرد: سرشاخه‌های این گیاه را به‌طور ترجیحی در پاییز یعنی زمانی که پیش‌تر از همیشه محتوی اسید سیلیسیک هستند، با دست و تا حد امکان بدون گردوغبار جمع‌آوری می‌کنند، سپس آن‌ها را در سایه و در محلی که هوا جریان داشته باشد یا در خشک‌کن با حداکثر دمای ۴۵ درجه سانتی‌گراد خشک می‌کنند.
وی ادامه داد: این گیاه دارای تانن فراوان، اسید سیلیسیک، فلاونوئید، گلیکوزید، ساپونین و مواد دیگری است و مانند دیگر گیاه این تیره، قابض و بندآورنده خون است و از آن برای متوقف کردن خون‌ریزی‌های داخلی و خارجی، ترشحات معده و اسهال‌های سخت استفاده می‌شود.
یوسفیان گفت: از شاخه‌های خشک‌شده و تازه علف هفت‌بند در تهیه دم‌کرده گرمی به مقدار دو تا سه قاشق مرباخوری برای یک فنجان آب که در طول روز آن را می‌نوشند، استفاده می‌شود؛ این دم‌کرده کاهنده قندخون است و در درمان سرفه و التهاب دهان و حنجره استفاده می‌شود.
وی اضافه کرد: گیاه علف هفت‌بند در تهیه جوشانده‌های محرک دستگاه ترشحی بدن و برای کاهش ناراحتی‌های کلیوی یا کبدی و دیگر اعضا به کار می‌رود.
این متخصص طب سنتی با بیان اینکه علف هفت‌بند دارای تانن فراوان است و باید احتیاط مربوط به تانن‌ها رعایت شود (مصرف بیش از اندازه یبوست‌آور و مصرف طولانی‌مدت سرطان‌زا است)، خاطرنشان کرد: از مصرف مقادیر زیاد این گیاه در بارداری با توجه به اثرات قاعده‌آوری باید پرهیز شود.
نظر شما