به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، ارتباط بالقوه بین امواج ساطع شده از تلفن همراه و تومورهای مغزی موضوع تحقیقات علمی مداوم و نگرانی عمومی برای چندین دهه بوده است، در حالی که بیشتر مطالعات انجام شده تا به امروز به طور قطعی به رابطه علت و معلولی بین تشعشعات گوشی هوشمند و تومورهای مغزی پی نبرده‌اند، اما بررسی شواهد موجود و درک پیچیدگی‌های این موضوع بسیار ضروری است.
تلفن‌های همراه میدان‌های مغناطیسی با فرکانس رادیویی غیریونیزه (RF-EMFs) منتشر می‌کنند که انرژی بسیار کمتری نسبت به پرتوهای یونیزه مانند اشعه ایکس یا پرتوهای گاما دارند، پرتوهای یونیزه انرژی کافی برای حذف الکترون‌های محکم از اتم‌ها و مولکول‌ها را دارند که منجر به آسیب DNA و افزایش خطر ابتلا به سرطان می‌شود؛ تشعشات غیریونیزه، مانند آنچه از تلفن‌های همراه ساطع می‌شود، فاقد انرژی لازم برای آسیب مستقیم به DNA هستند، با این وجود، نگرانی‌هایی به دلیل پتانسیل RF-EMF برای گرم کردن بافت‌ها و احتمال اثرات بیولوژیکی غیرمستقیم ایجاد شده است.
چندین مطالعه اپیدمیولوژیک رابطه بین استفاده از تلفن همراه و خطر ابتلا به تومورهای مغزی را بررسی کرده‌اند، نتایج این مطالعات خطر افزایش تومور مغزی ناشی از استفاده از تلفن همراه را نشان نداد؛ مطالعات انجام شده توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز نشان می‌دهد که تشعشعات تلفن همراه به صورت قطعی باعث ایجاد تومورهای مغزی نمیشود.
لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا ارتباط بین استفاده طولانی مدت از تلفن همراه و احتمال بروز تومور مغزی مشخص شود؛ با این وجود، توصیه شده است میزان استفاده از تلفن همراه، به ویژه در میان کودکان و نوجوانان، کاهش پیدا کند.
نظر شما