آیا کوررنگی قابل درمان است؟

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کوررنگی نوعی بیماری ژنتیکی است که فرد مبتلا در تشخیص رنگ‌ها دچار مشکل می‌شود و معمول آن‌ها را با یکدیگر اشتباه می‌گیرد. در مواد نادر نیز فرد مبتلا به صورت کلی قادر به دیدن رنگ‌ها نیست. در این بیماری ارثی، سول‌های مخروطی که در شبکیه وظیفه درک رنگ را بر عهده دارند، دچار اختلال می‌شود، به همین دلیل فرد مبتلا نمی‌تواند رنگ‌ها را به درستی تشخیص دهد. رایج‌ترین نوع کوررنگی به رنگ‌های قرمز، سبز، آبی و زرد مربوط می‌شود.

کوررنگی نه تنها ممکن است ارثی باشد، بلکه این احتمال نیز وجود دارد که بر اثر بیماری‌های عصب بینایی، شبکیه یا بیماری چشم ایجاد شود. در این موارد، فقط چشمی که دچار مشکل شده است درگیر کوررنگی می‌شود. گاهی اوقات ممکن است بیماری در طول زمان وخیم‌تر شود، به طوری که به کوررنگی کامل تبدیل شود و فرد فقط دید خاکستری خواهد داشت. بیماری کوررنگی می‌تواند بر کیفیت زندگی افراد تأثیر بگذارد و یادگیری و خواندن را کاهش دهد.

علت بروز کوررنگی علاوه بر ژنتیک می‌تواند شامل عوامل دیگر مانند افزایش سن، آب مروارید، آسیب فیزیکی یا شیمیایی به چشم، آسیب به عصب بینایی و آسیب به قسمتی از مغز که اطلاعات مربوط به رنگ را دریافت می‌کند، شود. گاهی اوقات ممکن است فرد متوجه مشکل کوررنگی خود نشود و فقط زمانی که پشت چراغ راهنمایی رانندگی قرار دارد یا حین آموزش مطلبی متوجه نقص در تشخیص رنگ‌ها شود. افراد مبتلا به کوررنگی معمولاً در تشخیص طیف‌های مختلف رنگ سبز و قرمز، رنگ آبی و زرد و حتی همه رنگ‌ها مشکل دارند.

هنوز درمان قطعی و مؤثری برای انواع کوررنگی کشف نشده است. تنها در صورتی که کوررنگی ناشی از مصرف دارو یا ماده خاصی باشد، قطع دارو می‌تواند باعث بهبود وضعیت بیمار و برطرف شدن کوررنگی شود. امروزه عینک‌ها و لنزهای طبی وجود دارند که به تشخیص بهتر رنگ‌ها به افراد مبتلا به کوررنگی کمک می‌کنند. این عینک‌ها از فیلترهای رنگی استفاده می‌کنند که تضاد بین رنگ‌ها را تشدید می‌کند، اما نمی‌تواند کوررنگی را به صورت کامل درمان کند.