حسین اکبری در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه استان اصفهان حدود ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار وسعت دارد، اظهار کرد: این استان از ۴۴۵۰ متر از کوهستانهای زاگرس در جنوب غرب اصفهان تا نواحی کویری در دشت کویر مرکزی بالغبر ۳۷۰۰ متر اختلاف ارتفاع دارد و دارای اقلیم و زیستگاههای بسیار متنوع است.
وی با اشاره به اینکه تنوع زیستی کشور ما به دلیل داشتن چهار فصل و تغییرات ارتفاعی گسترده بهترین و منحصربهفردترین تنوع زیستی را دارد و جزو هشت کشور اول در تنوع زیستی است، افزود: تا سال گذشته ۴۵۹ گونه مهرهدار در استان شناساییشده که شامل ۳۰۲ گونه پرنده، ۶۵ گونه پستاندار، ۳۲ گونه پرنده، ۴۳ گونه خزنده، ۸ گونه دوزیست و بالغبر دو هزار گونه گیاهی مختلف میشود.
معاون محیطزیست طبیعی و تنوعزیستی ادارهکل حفاظت محیطزیست استان اصفهان درباره حدود ۲۵ گونه آسیبپذیر، کمیاب و نیز درخطر انقراض در استان، تصریح کرد: از گونههای شاخص حیاتوحش کمیاب و در معرض خطر استان اصفهان میتوان به یوزپلنگ آسیایی که بهشدت در معرض انقراض بوده، پلنگ ایرانی، گونههای گربه شنی، سیاهگوش، گربه پالاس، شاهین، بالابان، هوبره و جبیر (غزال مینیاتوری) اشاره کرد.
وی ادامه داد: سال گذشته اقدامات حفاظتی گونههای در خطر انقراض برای ۱۴ مورد گونه کمیاب در استان اصفهان انجام شد و یکی از دستاوردهای حفاظتی بهرغم مشکلات عدیده مالی و نیروی انسانی و تجهیزات، مشاهده یک قلاده یوزپلنگ پس از ۱۳ سال در پناهگاه حیات وحش عباسآباد بود.
اکبری درباره زادآوری پلنگ در پناهگاه عباسآباد، افزود: در سال گذشته برای نخستین بار یک قلاده پلنگ در منطقه حفاظتی کلاته دیده شد و همچنین در منطقه قمصر و برزک کاشان برای دومین بار پلنگ، مشاهده شده است.
وی گفت: وجود یوزپلنگ آسیایی درگذشته در پناهگاه حیاتوحش عباسآباد نائین قطعی و تصویربرداری شده است و در مناطق دیگر از حاشیه زیستگاههای بیابانی استان اصفهان همچون پناهگاههای یخاب، کوه بزرگی و خارو امیدواریم یوزپلنگ ایرانی هنوز وجود داشته باشد؛ چرا که این مناطق جزو زیستگاهها و گستره پراکنش تاریخی این گونه است و به دلیل شرایط زیستگاهی بکر، وجود طعمه، امنیت و وسعت بسیار زیاد احتمال کمی از بقای اینگونه ارزشمند وجود دارد که نیازمند مطالعات و پایشهای دقیق از جمله با روش دوربینگذاری تلهای است.
معاون محیطزیست طبیعی و تنوعزیستی ادارهکل حفاظت محیطزیست استان اصفهان اضافه کرد: درنتیجه حفاظت مؤثر و تلاشهای گسترده و بیوقفه حفاظتی و احیای زیستگاه و جمعیت طعمه طی دو دهه گذشته، وجود پلنگ در پناهگاه حیاتوحش عباسآباد از هفت سال پیش تاکنون قطعی شده است و در این منطقه جمعیت زادآور و پویایی از پلنگ ایرانی وجود دارد و در زمستان سال گذشته در منطقه قمصر و برزک کاشان حضور پلنگ ایرانی اثبات شد.
وی با بیان اینکه برای اثبات گونهای از حیاتوحش که منقرض شده است باید آنگونه در طول چند دهه مشاهده نشود، افزود: برای نمونه گورخر آسیایی، گونهای شاخص از حیاتوحش که بهصورت جمعیتهای محلی در جغرافیای استان اصفهان بوده و انقراض پیدا کرده، آخرین مشاهدات اینگونه در زیستگاههای بیابانی استان اصفهان در شهرستانهای نائین، اردستان، آران و بیدگل و اطراف تالاب گاوخونی مربوط به حدود ۴۰ تا ۵۰ سال پیش بوده است که به دلیل نبودن زیرساختها و نیروی حفاظتی از بین رفته است.
اکبری ادامه داد: البته اداره کل محیطزیست استان اصفهان طرحی مدنظر دارد که گورخر آسیایی را در زیستگاههای بیابانی استان اصفهان بتواند دوباره معرفی و احیا کند. طی ۳۰ تا ۵۰ سال گذشته برخی جمعیتهای محلی از دیگر گونهها هم حذف شده است که میشود میتوان به حذف لکهای آهو، قوچ و میش، کل و بز، پلنگ، سیاهگوش و یا گونههای دیگر در مقیاس محلی در برخی شهرستانها اشاره کرد.
وی اظهار کرد: وقتی از سطح درخطر انقراض صحبت میشود، این موضوع به مواردی شامل تعیین طبقات حفاظتی و وضعیت گونه در فهرست قرمز نیازمند مطالعات علمی دقیق براساس متغیرهای مختلف از جمله میزان جمعیت، نسبتهای جنسی، نرخ کاهش، محدوده پراکنش، وسعت زیستگاه و تهدیدهای بالفعل گونه و زیستگاه آن و بهویژه میزان جمعیت و مشاهدات در دورههای زمانی ۱۰ ساله است و براساس نتایج و شاخصهای مختلفی گفته میشود، گونه موردنظر در چه سطح تهدید قرار دارد و آنگونه جانوری درخطر انقراض قرار دارد یا خیر.
نظر شما