نقش مناطق کم‌انتشار در توسعه جابه‌جایی پایدار

شواهد حاکی از آن است که آلودگی هوا به‌طور قابل‌توجهی ناشی از تردد وسایل‌ نقلیه موتوری است و همین امر مشکلات بی‌شماری را پیش روی شهروندان و مدیران قرار داده است.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بیش از ۹۰ درصد از جمعیت جهان در مناطقی با نرخ آلودگی بالاتر از محدوده مشخص‌شده توسط سازمان بهداشت جهانی زندگی می‌کنند که همین امر به مرگ سالانه چهار میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از مردم سراسر دنیا منجر شده، ضمن این‌که مشکلات تنفسی و ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی را برای بسیاری از مردم به دنبال داشته است. بدیهی است که آلودگی هوا و تأثیرات مخرب ناشی از آن بیش از همه به گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه و ساکنان مناطق محروم لطمه می‌زند، چراکه از یک‌سو این افراد در محله‌هایی با کمترین دسترسی به فضاهای سبز زندگی می‌کنند و از سوی دیگر دسترسی به وسایل نقلیه پایدار و باکیفیت در محل سکونت آن‌ها محدود است.

بسیاری از مدیران برای حل بحران آلودگی هوا، حمل‌ونقل را بیش از هر عامل تشدیدکننده دیگری مورد تمرکز قرار داده و به اعمال اقدامات متعددی برای سبزسازی تردد در شهرها پرداخته‌اند. یکی از این استراتژی‌ها که به نظر می‌رسد اثربخشی بسیار بالایی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به دنبال داشته، توسعه مناطق کم‌انتشار بوده است که به دنبال اعمال آن، تردد وسایل‌نقلیه با سطح بالای تولید آلاینده‌ها از تردد در چنین مناطقی محروم شده‌اند به این امید که کیفیت هوای محله‌های اطراف نیز بهبود قابل‌توجهی را تجربه کند و ارتقای سلامت شهروندان تضمین شود.

نقش مناطق کم‌انتشار در توسعه جابه‌جایی پایدار

کیفیت هوا، سلامت عمومی و بهبود تغییرات اقلیمی

در حال حاضر بیش از ۲۵۰ منطقه کم‌انتشار در بسیاری از شهرهای اروپایی، به‌ویژه در لندن، بروکسل، بارسلونا، اسلو و پاریس وجود دارد که در همه آن‌ها، کیفیت هوا و تغییرات اقلیمی پس از اجرای این پروژه‌ها بهبود قابل‌توجهی را تجربه کرده است. البته اعمال استراتژی مناطق کم‌انتشار تنها به شهرهای اروپایی محدود نمی‎‌شود بلکه بسیاری از مدیران در بعضی از نقاط دیگر جهان نیز اقدامات مشابهی را در شهرهای خود پیاده کرده و به دستاوردهای مهمی رسیده‌اند. به‌عنوان مثال شهردار سئول در کره جنوبی در دسامبر سال ۲۰۱۹ به توسعه یک طرح تحت عنوان "منطقه حمل‌ونقل سبز" پرداخت و بر مبنای آن، عبور و مرور خودروهای قدیمی با بالاترین نرخ انتشار گازهای آلاینده را به منطقه مورد نظر محدود کرد؛ با این اقدام، انتشار گازهای گلخانه‌ای به‌طور باور نکردنی کاهش پیدا کرد.

دولت هلند به‌تازگی اعلام کرده است که در نظر دارد تا سال ۲۰۲۵، طرح مناطق کم‌انتشار را در ۳۰ تا ۴۰ شهر پیاده کند و این در حالی است که مدیران فوشان در چین نیز مدعی شده‌اند برای رهایی از آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی، به‌زودی مناطقی کم‌انتشار را توسعه خواهند داد.

گزارش‌ها حاکی از آن است که اجرای طرح کم‌انتشار در بروکسل بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰، کاهش ۹ درصدی انتشار دی اکسید نیتروژن، ۱۷ درصدی ذرات معلق و ۳۸ رصدی ذرات کربن سیاه را به دنبال داشت و همین امر، مدیران را به دائمی‌سازی طرح و حتی توسعه آن در چند منطقه دیگر سوق داد. اجرای طرح مناطق حمل‌ونقل سبز در سئول بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ نیز به کاهش ۱۳.۸ درصدی جریان ترافیک منجر شد، ضمن این‌که انتشار ۱۶.۷ درصدی ذرات معلق را به دنبال داشت.

نقش مناطق کم‌انتشار در توسعه جابه‌جایی پایدار

توسعه مناطق کم‌انتشار، رویکردی برای افزایش برابری شهروندی

بدیهی است که ایجاد مناطق کم‌انتشار می‌تواند بیش از هر مورد دیگری، سیستم‌های حمل‌ونقل شهری را تغییر دهد و از این طریق، نحوه عبور و مرور شهروندان را به‌طور کامل متحول کند. بسیاری از منتقدان طرح توسعه مناطق کم‌انتشار بر این باور هستند که توزیع نابرابر این مناطق به افزایش حس نابرابری میان شهروندان منجر می‌شود، زیرا مزایای بی‌شمار خود را تنها از آن ساکنان اطراف خود می‌کند. به همین دلیل، مدیران در تلاش هستند در ایجاد مناطق کم‌انتشار به توزیع برابر آن‌ها در شهرها بپردازند تا کاهش انتشار کربن ناشی از چنین اقدامی را از آن تمام مردم کنند. در این راستا، فرآیند طراحی باید در مرحله اول، شناخت مسائل مربوط به برابری را در بر گیرد و ابتدا با تمرکز بر شرایط جغرافیایی، توزیع جمعیتی در هر منطقه، حجم ترافیک و انتشار گازهای آلاینده از وسایل نقلیه انجام شود.

مدیران اسلو به‌منظور پیاده‌سازی طرح مناطق حمل‌ونقل سبز به همکاری نهادهای مختلف نظیر آژانس محیط زیست شهری و آژانس آب‌وهوای شهر پرداختند تا از این طریق گزینه‌هایی با بیشترین پتانسیل اجرای طرح را شناسایی و پروژه خود را در آن‌ها پیاده کنند. مدیران همچنین برای پیاده‌سازی هرچه موفق‌تر پروژه‌های مربوط به مناطق کم‌انتشار، چنان‌چه پیش از هر اقدامی به برقراری ارتباط با شهروندان، به‌ویژه افرادی با بیشترین آسیب‌پذیری ناشی از تولید گازهای گلخانه‌ای بپردازند، آن‌گاه خواهند توانست دستاوردهای بهتری را در این زمینه برای شهر و شهروندان خود به ارمغان بیاورند.

برنامه‌ریزان بارسلونا در اسپانیا برای تحقق چنین رویکردی به ایجاد یک وبگاه برای شهر پرداخته‌اند که امکان درک چگونگی عملکرد مناطق کم‌انتشار را برای تمام مردم فراهم می‌آورد، ضمن این‌که آن‌ها را از مزایای کاهش عبور و مرور خودروهای آلاینده آگاه می‌کند و در نهایت، آن‌ها را به طور خودجوش در به حداقل رساندن عبور و مرور از طریق چنین وسایل نقلیه سوق می‌دهد. گزارش‌ها حاکی از آن است که هر ماه بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از مردم بارسلونا از این وبگاه بازدید می‌کنند و به بیش از پنج هزار از تماس‌های تلفنی آن‌ها در خصوص انتقادات و پیشنهادهای خود برای بهبود پیاده‌سازی طرح مناطق کم‌انتشار پاسخ داده می‌شود.

نقش مناطق کم‌انتشار در توسعه جابه‌جایی پایدار

کد خبر 661513

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.