سل ویروس است یا باکتری؟ + علائم و درمان

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سل یک بیماری عفونی است که معمولاً توسط باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (MTB) ایجاد می‌شود. این بیماری ممکن است همه قسمت‌های بدن را درگیر کند، اما معمولاً ریه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باکتری‌هایی که باعث بروز بیماری سل می‌‎شوند، از طریق قطرات کوچکی که به دلیل سرفه و عطسه در هوا منتشر می‏‌شوند، از فردی به فرد دیگر منتقل می‌‏شود. ممکن است فرد پس از استنشاق باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به سل مبتلا شود.

علائم بیماری سل چیست؟

بیماری سل دارای دو نوع فعال و پنهان است، نوع پنهان آن هیچ علامتی ندارد در حالی که نوع فعال بیماری سل می‌تواند باعث بروز علائم خاصی در بدن شود. علائم بیماری سل فعال شامل سرفه همراه با مخاط و خون، کاهش وزن، خستگی، بی‌اشتهایی، تعریق شبانه و تب و لرز می‌شود. در صورتی که این بیماری پیشرفت کند و درمان شود، خطر بروز علائم دیگر مانند درد استخوان، درد کبد و کلیه و بیماری قلبی را افزایش می‌دهد.

بیماری سل را چگونه می‌توان تشخیص داد؟

پزشکان برای تشخیص بیماری سل با استفاده از ابزار خاصی صدای ریه فرد را گوش می‌دهند. آن‌ها برای اینکه مطمئن شوند گره‌های لنفاوی متورم شده‌اند یا خیر، آن‌ها را معاینه می‌کند. رایج‌ترین روش تشخیص بیماری سل، آزمایش پوستی است. آزمایش خون، آزمایش خلط و رادیوگرافی از قفسه سینه از جمله آزمایش‌های جایگزین آزمایش پوستی هستند.

بیشتر بخوانید: علایم بیماری سل چیست؟ + راه تشخیص و درمان

آیا بیماری سل درمان دارد؟

پزشک در بسیاری از موارد برای فرد مبتلا به بیماری سل، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. معمولاً افرادی که به سل پنهان مبتلا هستند، برای درمان به یک نوع آنتی‌بیوتیک نیاز دارند، اما افراد مبتلا به نوع فعال بیماری، چند نوع دارو تجویز می‌شود. معمولاً طول درمان استاندارد بیماری سل به یک دوره شش ماهه مصرف آنتی‌بیوتیک نیاز دارد.

آیا بیماری سل واگیردار است؟

باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس که عامل بیماری سل است، می‌تواند به راحتی از روش‌های مختلف در هوا منتشر شود. در صورتی که فرد مبتلا به سل سرفه یا عطسه کند یا حتی صحبت کند، ممکن است این باکتری وارد هوا شود. البته هنگامی که افراد حداقل دو هفته تحت درمان قرار داشته باشند، دیگر ناقل بیماری به شمار نمی‌روند.

چه افرادی در معرض خطر ابتلا به بیماری سل قرار دارند؟

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به سل فعال قرار دارند. افراد مبتلا به دیابت، بیماری شدید کلیه، سرطان‌های سر و گردن، نوزادان و کودکان خردسال، افرادی که شیمی درمانی انجام می‌دهند، افرادی که وزن پایینی دارند و از رژیم غذایی نامناسبی پیروی می‌کنند و همچنین افرادی که از داروهای خاص برای درمان آرتریت روماتوئید و بیماری کرون استفاده می‌کنند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری سل قرار دارند.