به گزارش خبرنگار ایمنا، دیابت که در بین عامه مردم با نام مرض قند شناخته می‌شود، یکی از بیماری‌های مزمن و شایع است که دیابت نوع دو، ۱۴ درصد از جمعیت ۲۵ تا ۷۵ سال کشور را درگیر کرده است.
دیابت زمانی رخ می‌دهد که گلوکز خون ذخیره یا مصرف نشود، در نتیجه با تجمع گلوکز در خون، میزان قند خون افزایش می‌یابد و فرد را دچار مشکلاتی می‌کند.
متخصصان می‌گویند، در بیماری دیابت هورمون انسولین که از لوزالمعده ترشح می‌شود، نقش مهمی دارد و اگر این هورمون در فردی ترشح نشود یا نتواند قند خون را وارد سلول‌های بدن کند تا از انرژی آن استفاده کنند، فرد دچار افزایش قند خون می‌شود.
در ابتدا و با این تعریف‌ها، شاید دیابت یک بیماری ساده به نظر بیاید، درحالی‌که این‌طور نیست و در طولانی‌مدت می‌تواند اثرات جبران‌ناپذیر و مهلکی بر اندام‌های مهم بدن مانند کلیه‌ها، چشم‌ها، اعصاب و قلب بگذارد.
براساس اطلاعات موجود، بیماری دیابت به انواع دیابت نوع یک و دو تقسیم می‌شود. دیابت نوع یک، شیوع کمتری در افراد جامعه دارد و نوعی بیماری خودایمنی به حساب می‌آید، در سنین کودکی و نوجوانی مشاهده می‌شود و در اثر آن، بدن قادر به ساخت انسولین نیست.
حدود ۱۰ درصد از کل بیماران دیابتی به نوع اول آن دچار هستند؛ لازم است بدانیم نوع دو شایع‌تر است و به دلیل مشکل در تولید انسولین این بیماران باید انسولین دریافت کنند و در همین راستا به این بیماری دیابت وابسته به انسولین هم می‌گویند.
از سوی دیگر احتمال دارد در اطرافیان و خانواده خود با بیماران دیابتی نوع دو مواجه شده باشیم، چراکه شیوع بیشتری در جامعه دارد و افراد بیشتر در سنین بالاتر و بزرگسالی به آن مبتلا می‌شوند. کودکانی نیز وجود دارند که به علت اضافه‌وزن، به دیابت نوع دو مبتلا می‌شوند؛ ژنتیک و وراثت نیز در ابتلای افراد به دیابت مؤثر است، اما از مهم‌ترین اقدامات برای کنترل دیابت نوع دو می‌توان به اصلاح سبک زندگی، تغذیه سالم، خواب کافی و ورزش اشاره کرد.
به دلیل ویژگی‌های این بیماری، روزه گرفتن نیز برای مبتلایان به آن مشروط است و نکاتی را باید مدنظر قرار دهند، زیرا با توجه به مصرف داروهای خاص در طول روز، وابسته به نوع داروها و بیماری شرایط برای روزه‌داری مبتلایان هم متفاوت است.
بنا بر نظر محققان حدود دو تا چهار درصد مرگ‌ومیر مبتلایان به دیابت نوع یک به‌دلیل افت قند خون است. بی‌نظمی در وعده‌های غذایی و مصرف غذا می‌تواند منجر به کاهش قند خون یا هیپوگلیسمی در افراد دیابتی شود و فرد را دچار مشکلات جبران‌ناپذیری مانند تشنج و اغما کند، به همین دلیل مبتلایان به دیابت متوجه می‌شوند که باید برای روزه‌داری احتیاط بیشتری داشته باشند.
لازم به ذکر است که شرایط بیماری، داروها و بدن بیمار با هر بیمار دیگر متفاوت است و تشخیص لزوم روزه‌داری نیز موردی است که بنا بر نظر مراجع به خود فرد واگذار شده است و اگر فردی متوجه شود که روزه گرفتن برای او ضرر دارد، بر اساس نظر پزشک متخصص و مراجع نباید روزه بگیرد.
دیابتی‌ها قبل از ماه رمضان چکاپ بروند
مریم شکیبا، یک پزشک در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره روزه‌داری بیماران دیابتی، اظهار کرد: دیابت به دلیل اینکه یک بیماری متابولیک مزمن شایع و پیش‌رونده در جامعه بوده، لذا از اهمیت بسیاری برخوردار است.
وی افزود: بیماران مبتلا به دیابت لازم است پیش از آغاز ماه مبارک رمضان، وضعیت بیماری و داروهای خود را ارزیابی کنند.
این پزشک تصریح کرد: درصورتی‌که افراد مبتلا به دیابت تمایل داشته باشند روزه بگیرند، تنها باید با صلاح‌دید و تأیید پزشک باشد تا مشکلی برای آن‌ها به‌وجود نیاید.
شرایط روزه‌داری و دیابت
وی خاطرنشان کرد: بیماران دیابتی که اقدام به روزه‌داری می‌کنند، باید در طول روز به‌طورمرتب و متعدد، قند خون خود را کنترل کنند، لازم است که این بیماران با علائم افت یا افزایش قند خون آشنا باشند.
شکیبا با بیان اینکه بیماران دیابتی باید نسبت به تغییرات قند خون خود با توجه به نشانه‌ها حساس باشند، تصریح کرد: مبتلایان باید در صورت بروز هر نشانه‌ای قند خون خود را کنترل و نسبت به رفع مشکل اقدام کنند.
علائم افت قند خون چیست؟
وی گفت: علائم افت قند خون شامل لرزش، تعریق، لرز، تپش قلب، گیجی و گرسنگی فراوان می‌شود و از علائم افزایش قند خون نیز می‌توان به تشنگی شدید، احساس گرسنگی، تکرر ادرار، درد شکم، گیجی، تهوع، استفراغ و خستگی اشاره کرد.
این پزشک اظهار کرد: به برخی از بیماران دیابتی توصیه می‌شود که روزه نگیرند و در صورت اصرار بر روزه‌داری، پزشک خود را در جریان قرار دهند.
وی با بیان اینکه به بیماران نوع یک و وابسته به انسولین توصیه می‌شود که از روزه‌داری اجتناب کنند، افزود: به بیماران دیابتی نوع دو که تحت درمان انسولین هستند، به‌ویژه انسولین کوتاه اثر که بیمار باید بعد از آن غذا مصرف کند، نیز توصیه می‌شود که از روزه گرفتن خودداری کنند.
شکیبا ادامه داد: به بیماران دیابتی نوع دو که سابقه افت قند خون مکرر، سنکوپ، دوره‌های افزایش قند خون دارند و در بیمارستان بستری شدند و منجر به بیهوشی آن‌ها شده است، بیماری قلبی، بیماری کلیوی، مشکلات تنفسی و بیماری‌های دیگر دارند، توصیه می‌شود که از روزه‌داری اجتناب کنند.
وی در پاسخ به این پرسش که کدام بیماران مبتلا به دیابت می‌تواند روزه بگیرند، خاطرنشان کرد: بیمار دیابتی نوع دو که قند او تحت کنترل است و مشکل قلبی، مغزی و کلیوی ندارد و انسولین هم دریافت نمی‌کند، تحت درمان دارویی است که مصرف داروی آن‌ها افت قند خون را به دنبال ندارد، بعد از صلاح دید پزشک خود می‌توانند اقدام به روزه‌داری کنند.
این پزشک خاطرنشان کرد: برای داروهایی که افت قند نمی‌دهد می‌توان به متفورمین اشاره کرد، اما اگر افراد داروهایی مانند سولفونیل اوره یا گلی بنکلامید مصرف می‌کنند که به سرعت باعث افت قند خون می‌شود، ممکن است در روزه‌داری دچار مشکل شوند.
نظر شما