محسن منتظری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه انبساط کیهان مشابه تلاطم قطعه‌های یخ در اقیانوسی پهناور است، اظهار کرد: به‌طورکلی می‌توان کیهان را مانند اقیانوسی تصور کرد که کل مساحت کره‌ای را در بر گرفته و قطعه‌هایی از یخ در آن ایجاد شده است.
وی افزود: در این اقیانوس بلورهای یخی که به مرور زمان شکل می‌گیرد، همواره در حال دور شدن از یکدیگر هستند؛ درواقع تلاطم آب اقیانوس باعث می‌شود که قطعه‌های یخ از یکدیگر فاصله بگیرند.
این ستاره‌شناس و مخترع فناوری‌های حوزه نجوم ادامه داد: به بیانی دیگر انبساطی که در اقیانوس شکل می‌گیرد به واسطه تلاطم و انرژی دریا به‌وجود آمده است، این انرژی باعث شده قالب‌های یخ شکل بگیرد، سپس از یکدیگر دور شود.
وی با اشاره به شباهت اقیانوس و کیهان گفت: این فرآیند در کیهان نیز مشاهده می‌شود؛ درواقع جهان اقیانوس، ماده تاریک آب، انرژی تاریک تلاطم اقیانوس و ذرات سه‌بُعدی و چهار بُعدی قابل درک نیز قطعه‌های یخی هستند که در اقیانوس شکل گرفته‌اند.
منتظری افزود: بشر تنها قادر به درک همین قطعه‌های یخ یا ذرات سه‌بُعدی و چهار بُعدی جهان است و به دلیل اینکه اقیانوس در ابعاد بالاتری قرار گرفته، بشر قادر به درک آن نخواهد بود.
وی تصریح کرد: قطعه یخ که نماد ذرات جهان است، تنها طول و عرض دارد، اما اقیانوس که در ابعاد بالاتر قرار گرفته قالب زمان را برای ابعاد پایین‌تر خود شکل می‌دهد که این شرایط در جهان تورمی نیز برقرار است.
وی تاکید کرد: درحال‌حاضر انتهای جهان مشخص نیست و ممکن است کل جهان در حال گردش باشد، همچنین امکان کروی بودن کیهان نیز وجود دارد.
نظر شما