به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، آیا میتوانیم آموزش و کسب ارزشهای فرهنگی و احترام به «افراد متفاوت از خود» را به فعالیتی مفرح تبدیل کنیم؟ شهرداری پاریس با ایده ایجاد یک بازی آموزشی این اقدام را میسر کرده است. ایده خلاقانه برای القای بردباری در پس این بازی، نتیجه یک طرح بودجه مشارکتی برای جوانان بود.
خانم زیوی، مبتکر این طرح که یک شهروند عادی است برای شهرداری پاریس توضیح داد که چگونه به این ایده رسیده است: «از آنجایی که من نماینده مدارس بودم، متوجه شدم که ملیتهای زیادی وجود دارد و مدیریت آنها همیشه آسان نیست. علاوه بر این، اغلب در مورد مسائل نژادپرستی با کودکان صحبت نمیشود. بنابراین من این ایده را داشتم که آن را با یک بازی انجام دهم، چراکه نژادپرستی اغلب فقط ناآگاهی نسبت به دیگری است؛ اگر آن را ندانیم، کمی از آن میترسیم و بنابراین پرخاشگر میشویم. سوالات و پاسخهای زیادی در مورد عادات و آداب و رسوم پنج قاره جمعآوری شده است. ما (تیم فراهمکننده بازی) به آنچه برای همه بچهها مشترک است علاقه داشتیم؛ چیزهایی که آنها نیز درباره آن صحبت میکنند، مانند لباس، غذا، خانه و ما این موارد را با هنر و داستاننویسی {برای طراحی بازی} تکمیل کردیم.»
نحوه کار این بازی شامل یک نوع کلاسیک از پیادهرویهای متحرک در سراسر یک تخته (جهان) است که بر اساس پرتاب تاس انجام میشود. فرود آمدن تاس روی موقعیتهای خاص منجر به این میشود که استاد بازی (یک بزرگسال) از کودکان سوالات ساده مختلفی در مورد عادات و آداب و رسوم فرهنگی بپرسد.
پس از اولین تست آزمایشی در یک مرکز اوقات فراغت با دانشآموزان ۱۰ الی ۱۱ ساله، مفاد بازی تطبیق داده شد، زیرا پرداختن به بعضی از سوالات با کودکان در این سن بسیار دشوار بود. بنابراین، یک کتابچه از سرنخها به این بازی اضافه شد تا به عنوان یک بازی سرگرمکننده باقی بماند که در آن همه دانشآموزان برنده میشوند و بچهها در موقعیت شکست قرار نمیگیرند.
نظر شما