محمدعلی ناجینیا در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه در زمان شیوع کرونا سلامت روان افراد دچار بههمریختگی شده است، اظهار کرد: یکی از دلایل بههمریختگی سلامت روان افراد، نبود پایههای استوار سلامت روان است.
وی ادامه داد: پژوهشها در سالهای اخیر نشان میدهد، اگر قبل از اینکه حادثه پرآسیبی برای افراد اتفاق بیفتد و شرایط ساختاری سلامت روان آنها ارتقا یافته و ساز و کارهای روانی پایدار شده باشد، ظرفیت بهترین عملکرد از لحاظ روانی در شرایط بحران را دارند.
این روانشناس تصریح کرد: هنگامی که افراد در یک جامعه تکنیکها و آموزشهای لازم را برای سلامت روان دریافت نمیکنند، بهطورمعمول با کمترین تنش، التهاب و نابسامانی از کنترل خارج میشوند و به سمت ابتلاء به بیماریهای روحی و روانی سوق مییابند، این موضوع در مسائل مختلف و همزمان با شیوع کرونا نمود بیشتری داشته است.
وی با اشاره به اینکه از لحاظ روانشناسی بین سه مفهوم سلامت روان، بیماری روانی و نداشتن اختلال روانی تفاوت وجود دارد، اضافه کرد: در بیماریهای جسمانی افراد به دو دسته سالم (بدون بیماری جسمانی) و انسانهای بیمار (نارسایی جسمانی) تقسیم میشوند.
ناجینیا افزود: در بحث روانشناسی دستهبندی سهگانه وجود دارد، گروه اول افرادی که مبتلا به اختلال روانپزشکی هستند، گروه دوم افرادی که مبتلا به اختلال روانپزشکی نیستند و افراد عادی انسانهایی هستند که احتمال دارد دارای سلامت روان باشند و گروه سوم افرادی که به طور یقین برخوردار از سلامت روان هستند.
ناجینیا با بیان اینکه افراد اجتماع بحرانی را تجربه میکنند که این بحران اثرات بین فردی، عاطفی، اقتصادی، سوگ، محرومیت، دوری و دلتنگی به همراه دارد، گفت: افراد پر از احساسات منفی هستند و وارد ماجرای بیماریهای روانپزشکی میشوند، از طرف دیگر وقتی سیستم روانی فرد وارد سطح بیماری و اختلال میشود، این اختلال در سیستم روانی تمام سازوکارها، کارکردهای بدن و زندگی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد.
وی اضافه میکند: فردی که از لحاظ روانی بههمریخته، افسرده و مضطرب میشود، به طور معمول دلشوره دارد و این اتفاق ناخواسته بر مبانی دیگر زندگی او اثرات منفی میگذارد، در رابطه خانوادگی کارآمد نخواهد بود و در نقش پدر و همسر وظایف خود را به خوبی انجام نمیدهد، در محیط کار هم توان خود را به خوبی نشان نمیدهد و در تمام امور شاهد این افت کارکردها هستیم.
نظر شما