به گزارش خبرنگار ایمنا، مهربانی قدمتی به طول زندگی بشر دارد؛ نوع‌دوستی و تلاش برای صلح نیز ریشه در مهربانی آدمی دارد. برای مهربان بودن نباید منتظر روز خاصی بود، اما تعیین روز جهانی برای مهربانی، نشان از اهمیت این حس زیبا در وجود انسان‌ها دارد.
روز جهانی مهربانی برای نخستین بار در سال ۱۹۹۵ و در شهر «دنور» ایالت کلرادو برگزار شد و از آن به بعد از سال ۲۰۱۴ این روز بهانه‌ای شد تا در تمام جهان با مهربانی و تقدیم کردن هدایا به یکدیگر تبریک گفته و جشن گرفته شود.
در تمام گروه‌های سنی نیاز به توجه و احترام از سوی دیگران دیده می‌شود، باید بدانیم علائم افسردگی، اضطراب و مشکلات روانشناختی به دنبال برآورده نشدن نیازهای روانشناختی اتفاق می‌افتد، لذا دیدن نیازهای انسان‌ها و قدم گذاشتن در مسیر برآورده کردن آنها نوعی توجه به آنها و مهربانی است، اما مهم‌تر از آن نیاز به محبت و مهربانی برای ایجاد امنیت روانی در انسان‌ها است و اهمیت ویژه‌ای دارد و باید شرایطی فراهم شود تا با برقراری عدالت اجتماعی در تمام دنیا شاهد آرامش آدمی باشیم، نیاز به مهربانی و آغوشی گرم از لحظه چشم گشودن به جهان تا زمانی که رخت از این دنیا برمی‌بندیم در نهادمان وجود دارد و جزو ویژگی‌های مثبت شخصیتی است.
مهربانی تنها به بشر ختم نمی‌شود، بلکه ویژگی است که تمام موجودات زنده دنیا را تحت تأثیر قرار می‌دهد، تا آنجا که در مذاهب مختلف نیز توجه به این خصلت اهمیت دارد و رحمت و مهربانی در تمام ادیان مورد توجه قرار گرفته و نشان‌دهنده این است که مهربانی ریشه در نورالهی دارد.
هرساله ۱۳ نوامبر به عنوان روز جهانی مهربانی شناخته می‌شود، این روز در سال ۱۹۹۸ توسط جنبش جهانی مهربانی متشکل از سازمان‌های غیردولتی مهربانی ملل معرفی شد و کشورهای متعددی از جمله ژاپن، کانادا، استرالیا، نیجریه و امارات متحده عربی آن را اجرا کردند. رو روز بیست‌ودوم آبان‌ماه (۱۳ نوامبر) بهانه‌ای برای تصمیم جمعی جهت تمرین، یادآوری و گسترش مهربانی است. برای مهربان بودن باید از کارهای روزانه شروع کرد تا با تمرین آن در وجود افراد به یک خصلت تبدیل شود، در خصوص مهربانی کردن و اهمیت وجود این ویژگی در افراد با ملینا شیرانی، دکترای روانشناسی بالینی و مشاوره خانواده به گفت‌وگو پرداختیم که شرح آن را در ادامه می‌خوانید:
نقش و اهمیت مهربانی در سلامت روانی افراد چیست؟
مهربانی بر اساس تئوری راجر، توجه مثبت و بی‌قید و شرط و یکی از عوامل مهم برای سلامت روان کودکان بوده و توجه مثبت و بدون قید و شرط رکن اصلی را در درمان بیماری‌های روانی افراد ایفا می‌کند.
بسیاری از افرادی که دچار اختلالات روانی، پرخاشگری و تندخویی می‌شوند، کمبود محبت و توجه دارند، چه بسا زمانی که این افراد نیمه گمشده خود را می‌یابند و از طرف اطرافیان مورد توجه و محبت قرار می‌گیرند، اختلالات روانی آنها رو به بهبود می‌رود و کیفیت زندگی‌شان افزایش خواهد یافت.
محبت و مهربانی نه تنها برای افرادی که اختلالات روانی دارند، بلکه در افراد سالم نیز سبب رشد و بالندگی می‌شود، همچنین اگر افراد زندگی سالم و خوبی دارند می‌توانند به سطح بالاتری برسند. انسان‌ها نیاز به محبت دیدن و ارائه محبت دارند و اگر تعادل آنها بهم بریزد، روابط اجتماعی، عاطفی و نیز تعادل روانی فرد دچار مشکل می‌شود.
به‌عنوان مثال فردی را تصور کنید که بیش از آنچه از اطرافیان محبت و مهربانی ببیند، محبت می‌کند، در این راستا این شخص دچار ورشکستگی عاطفی می‌شود و بعد از مدتی به این نتیجه می‌رسد که بهتر است به اطرافیان محبت نکند، گاهی نیز برخی افرادی تنها انتظار محبت دارند، اما حاضر نیستند محبت کنند و به دیگران محبت و مهربانی نشان دهند.
بهتر است خصلت محبت و مهربانی کردن میان افراد دو طرفه باشد، همچنین محبت و مهربانی کردن قابل تمرین است، لذا هر فرد باید خود را موظف به یادگیری این ویژگی کند.
چه مهارت‌های برای تقویت خصلت مهربانی باید مورد توجه قرار گیرد؟
دارا بودن مهارت‌های لازم نخستین مسئله تغییر نگرش افراد است، یعنی برای اینکه بتوانیم مهربان شویم ابتدا بهتر است قضاوت‌ها را کم کرده و سعی کنیم مسائل را از دیدگاه و زاویه مثبت خود نگاه کنیم. اگر بخواهیم برای هر موضوعی خشمگین و عصبانی شویم و با پرخاشگری مباحث روزانه خود را پیش ببریم، از این رو عامل محبت دیده نمی‌شود و تنها خشم و پرخاشگری به چشم می‌آید، اما اگر سعی کنیم از دیدگاه و زاویه دیگری به موضوعات نگاه کنیم، آن زمان همدلی بین افراد بیشتر می‌شود و به طور قطع روزمان را با آرامش بیشتری سپری خواهیم کرد.
مهربانی چه تأثیری بر کنترل دیگاه‌های منفی در افراد دارد؟
اگر مثبت نگاه کنیم و یکدیگر را قضاوت نکنیم خود به خود محبت و مهربانی شکل می‌گیرد، محبت دیدن و محبت کردن و پذیرای محبت بودن مهارتی است که در اثر تکرار و تمرین بیشتر می‌شود، از این رو می‌توان گفت هرچه تمرین کنیم تا دیدگاه‌های منفی را کنترل کنیم، بهتر است. به عنوان مثال اگر تمرین کنیم تا امروز در حد لبخند زدن و پیش‌قدم شدن برای سلام کردن، به دیگران محبت و نیکی نشان دهیم، تمرین خوبی برای تقویت خصلت مهربانی داشته‌ایم و تکرار آن سبب تقویت این حس در وجودمان می‌شود و به دنبال آن شاهد ایجاد تغییرات مثبت روحی و روانی در زندگی فردی و اجتماعی خود خواهیم بود.
آیا ویژگی مهربانی در درمان افسردگی تأثیرگذار است؟
نظریه «آدلر» می‌گوید که علاقه اجتماعی و اینکه تمرین کنیم روزانه چند نفر را از خود خوشحال کنیم، رمز درمان افسردگی است که از این طریق شادی را افزایش خواهیم داد.
اگر منفی‌نگری افراد کاهش یابد و مهربانی را تمرین کنند، باعث می‌شود مهارت‌های مهربانی افزایش یابد که در نهایت سلامت روانی را به همراه دارد، اینکه گفته می‌شود شخص با خود عهد ببندد که روزانه چند نفر را خوشحال کند و به آنها رفتار مهربانانه و محبت‌آمیز نشان دهد، حائز اهمیت است.
برای مدیریت کردن ویژگی‌های فردی چه باید کرد؟
بسیار اهمیت دارد که افراد ویژگی‌های مثبت و حتی منفی خود را مدیریت و کنترل کنند تا تعادل رعایت شود، لذا برای تقویت ویژگی‌های مثبت مانند مهربانی نیاز به تمرین و تکرار داریم، البته از طرفی برای کنترل خصلت‌هایی مانند خشم و عصبانیت نیز باید تمرین کنیم، این گونه تعادل برای تقویت ویژگی‌های مثبت و رفع خصلت‌های منفی برقرار می‌شود.
نظر شما