کشف جدید تلسکوپ جیمز وب

به گزارش ایمنا به نقل از یورونیوز، تلسکوپ جیمز وب، یک کشف علمی بزرگ دیگر را به فهرست رو به رشد خود اضافه کرد. این تلسکوپ فضایی برای نخستین بار نشانه‌هایی از دی‌اکسید کربن در جو سیاره‌ای خارج از منظومه شمسی را شناسایی کرد.

گرچه این سیاره فراخورشیدی هرگز نمی‌تواند شرایط حیاتی را که ما می‌شناسیم فراهم کند، اما کشف موفقیت‌آمیز دی‌اکسیدکربن محققان را امیدوار می‌کند مشاهدات مشابهی را بر روی اجرام صخره‌ای انجام دهند که شانس زندگی در آن‌ها بیشتر است.

ناتالی باتالها، استاد دانشگاه کالیفرنیا در سانتاکروز و یکی از صدها نفری که روی پروژه جیمز وب کار می‌کند در توییتی نوشت: «نخستین چیزی که به ذهنم رسید این بود که ما واقعاً فرصتی برای تشخیص جو سیارات به اندازه زمین داریم.»

مطالعه این دانشمندان بر روی سیاره فراخورشیدی WASP-۳۹ انجام شد که یک غول گازی داغ است که به دور ستاره‌ای در فاصله ۷۰۰ سال نوری از ما می‌چرخد. نتایج این مطالعه به‌زودی در مجله نیچر منتشر خواهد شد.

پیر اولیویه لاگاژ، اختر فیزیکدان از کمیسیون انرژی اتمی فرانسه به فرانس‌پرس گفت: «برای من این دریچه‌ای را برای تحقیقات آینده درباره ابر زمین‌ها [سیارات بزرگ‌تر از زمین از کوچک‌تر از نپتون] یا حتی سیارات به اندازه زمین باز می‌کند.»

ناسا در بیانیه‌ای اعلام کرد که شناسایی دی‌اکسیدکربن به دانشمندان کمک می‌کند تا درباره چگونگی شکل‌گیری WASP-۳۹ اطلاعات بیشتری کسب کنند. جرم این سیاره فراخورشیدی که از هر چهار روز زمینی یکبار به دور ستاره خود می‌چرخد، یک چهارم سیاره مشتری است، اما قطر آن ۱.۳ برابر بیشتر است.

فرکانس مدار و جو بزرگ آن، این سیاره فراخورشیدی را به یک نامزد ایده‌آل برای آزمایش اولیه طیف‌نگار مادون قرمز پیشرفته جیمز وب تبدیل کرد.

هربار که سیاره فراخورشیدی از مقابل ستاره خود عبور می‌کند، مقدار تقریباً نامحسوسی از نور را مسدود می‌کند. اما در اطراف لبه‌های سیاره، مقدار کمی نور از جو عبور می‌کند.

طیف‌نگار نزدیک مادون قرمز جیمز وب (NIRSpec) می‌تواند تغییرات کوچکی را که جو روی نور ایجاد می‌کند، تشخیص دهد و به دانشمند این امکان داده می‌شود ترکیب گاز آن را تعیین کنند.

تلسکوپ‌های هابل و اسپیترز پیش از این بخار آب، سدیم و پتاسیم را در جو WASP-۳۹ شناسایی کرده بودند، اما اکنون با کمک جیمز وب می‌توان دی‌اکسید کربن را به این فهرست اضافه کرد.

ظفر رستم‌کولوف، نویسنده این پژوهش نیز گفت که چنین کشفی یک مرحله بسیار مهم در علم سیارات فراخورشیدی است.