نسبت‌سنجی میان شیعه و اهل سنت در کتاب «تاریخ تشیع»

کتاب «تاریخ تشیع» در غرب اسلامی در پنج بخش تألیف شده و در بخشی از کتاب آمده است: اباذر در حالی که به پرده‌های خانه خدا چنگ زده بود، صدق گفتار خود را از زبان پیامبر(ص) برای مردم گوشزد کرد و حدیث ثقلین و سپس حدیث سفینه را خواند.

به گزارش ایمنا، کتاب «تاریخ تشیع در غرب اسلامی» اثر محمدرضا شهیدی‌پاک است که در پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت نشر این پژوهشگاه در ۴۲۳ صفحه منتشر شد.

اسلام در غرب اسلامی با فتح عرب‌ها، حضور خوارج، ادریسیان، فاطمیان و امویان گسترش یافت. عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی ادریسیان و فاطمیان که منسوب به اهل بیت (ع) بودند، گرایش انبوه بربر در مغرب بزرگ را به دنبال داشت. اما در اندلس اختلاف اعراب و بربر و سلطنت و سوءاستفاده عرب اموی و حذف تشیع از اندلس، ۹ قرن مقاومت و جنگ فرسایشی بین مردم بومی ایبری و دولت اسلامی و سه دوره ملوک‌الطوایف و سقوط اندلس را به همراه داشت و تاریخ غرب اسلامی را به صورت ظهور و سقوط دولت تشیع و تسنن رقم زد.

پژوهش حاضر گونه‌شناسی گردش قدرت و ناپایداری تشیع در غرب اسلامی و پایداری اهل بیت (ع) در آثار دانشمندان اندلسی بر اساس تحقیقات پیشین مؤلف است و مفید درک شیوه‌های گسترش اسلام از افریقیه تا پواتیه در ادوار والیان تا موحدین و حفصیان و شرفا و بنی‌احمر است.

در پژوهش حاضر پراکندگی جغرافیایی و تاریخی تشیع در غرب اسلامی و آثار معنوی و مادی آن بر اساس مصادر تاریخ اسلامی در آفریقا و مغرب و اندلس ارائه شده است.

این تحقیق در حقیقت بررسی انعکاس‌های حوادث مربوط به تشیع و تسنن در شرق اسلامی است. در این پژوهش، منابع تاریخی مغرب و اندلس و نوع گزارش‌های آنها از رویدادهای دوره اسلامی تحلیل شده و سپس نگاه آنها به تحولات مربوط به تشیع مورد انتقاد گرفته است.

در این پژوهش، نسبت‌سنجی دقیقی بین تشیع و تسنن و نتایج رفتار آنها در گرفته است.

ساختار کتاب:

این اثر در پنج بخش تألیف شده است؛ در بخش اول این اثر به «پراکندگی جغرافیایی تشیع در مغرب، اندلس و افریقیه» پرداخته شده است؛ در این فصل ضمن بیان «محدوده جغرافیایی و تاریخی غرب اسلامی: شبه‌جزیره ایبری»، «پیشینه تاریخی غرب اسلامی تا ورود اسلام» و «جغرافیای سیاسی و پراکندگی تشیع در غرب اسلامی» تشریح شده است.

در بخش دوم این اثر، «مفاهیم و اصطلاحات تشیع در مغرب و اندلس» تبیین شده است که از جمله مباحث این بخش می‌توان به «میزان کمی اصطلاحات درباره واژه تشیع در غرب اسلامی»، «مفاهیم تشیع سیاسی و مذهبی: حب اهل بیت (ع) و زمینه‌های آن»، «واژه‌های خلافتی در غرب اسلامی»، «تاثیر مفاهیم تصوف از اندیشه‌های شیعه در مغرب و اندلس» و «مفاهیم و فرهنگ تشیع امامیه، ادریسی و اسماعیلی در غرب اسلامی» پرداخت.

نویسنده در سومین بخش از کتاب مذکور به «جریان مهدویت در غرب اسلامی» می‌پردازد و در ابتدا به پیشینه این مبحث اشاره کرده است و در ادامه کاربرد سیاسی و کلامی اشکال بهره‌برداری امامت و مهدویت در غرب اسلامی، «مهدویت: تعامل چهار رقیب در غرب اسلامی»، «مهدویت گروه‌های شیعی در مغرب»، «کاربرد مهدویت در دوران بزرگ غرب اسلامی»، «ابن خلدون و مهدویت»، «نقد و نقض آرای ابن خلدون در احادیث مهدوی در مغرب»، «مهدویت در اندلس و تأثیر آن در ناپایداری تشیع» مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.

«تحولات تقسیم قدرت سیاسی در غرب اسلامی» به عنوان چهارمین بخش از کتاب «تاریخ تشیع در غرب اسلامی» است که در این اثر کوچ سربازان صفین به غرب اسلامی، فرهنگ تشیع و نیروی معتزله در غرب اسلامی، نیروی شرف‌ها در غرب اسلامی پس از سقوط موحدین، قوای شیعه و قوای سنی در غرب اسلامی، ناپایداری تشیع در اندلس: سیاست امویان در برابر سیاست تشیع، حذف تشیع و نیروهای متمایل به آنها در شبه‌جزیره ایبری، سرانجام معارضه نیروهای اسلامی در غرب اسلامی، سنی‌سازی غرب اسلامی به دست عباسیان و مقابله با ریشه‌های تشیع، نظریه سیاسی ابن خلدون: چرخش مستمر قدرت از تشیع و تسنن در افریقیه، و بقای ریشه‌های تشیع در مغرب و افریقیه پس از حذف تشیع تشریح شده است.

در پنجمین و آخرین بخش از این کتاب، «تشیع در منابع و آثار دانشمندان غرب اسلامی» مورد بحث و بررسی قرار گرفته است؛ در ابتدای این بخش، نویسنده به بیان اجمالی میراث و منابع نوشته‌های تشیع در غرب اسلامی اشاره کرده و مباحثی از جمله «اهل بیت (ع) در آثار دانشمندان اندلس مغرب و افریقیه»، «میراث فرق شیعی در مغرب اوسط»، «آثار اهل بیت (ع) در دواوین عصر فاطمی و بنی‌زیری»، «آثار اهل بیت (ع) در منابع مغربی دوره مرابطین»، «اهل بیت (ع) در آثار دانشمندان اندلس»، «آثار مکتب شیعی در عصر بنی الاحمر»، «آثار مکتوب اهل بیت (ع) در دوره حفصیان»، «ابن ابار و ریشه‌یابی تاریخی اختفای اهل بیت (ع)»، «آثار مکتوب علمای تشیع در غرب اسلامی»، «اهل بیت (ع) در سفرنامه‌های در دوره حفصی و مرینی» نگارش یافته است.

برشی از اثر:

روایت حدیث ثقلین و سفینه در اندلس

آنچه ابن ابّار در خصوص رئوس شعائر شیعی مانند ولایت و شجاعت حضرت علی (ع)، وجوب محبت و دوستی ایشان و شیوه درست صلوات (مخالف شیوه جای اهل سنت) آورده است، حاکی از عنایت وی به چینش و گزینش این احادیث است.

پردازش این اثر و دیگر نوشته‌هایش زمینه مخالفت و توطئه کارگزاران دولت حفصی را ایجاد کرد و عاقبت خونینی برای ابن ابّار فراهم ساخت. او در صدر زنجیره افرادی از علمای شیعه اندلس مهاجر به افریقیه قرار گرفت که به دست کارگزاران متعصب به تسنن در دولت حفصی و دولت مرینی و دولت غرناطه در سال‌های بعد به قتل رسیدند.

از جمله مطالب «المعجم صدفی» روایت حدیث ثقلین به روایت شیعه امامیه در شهر المریه است. او حدیث ثقلین را به روایت ابی‌ذر آورده است. اباذر در حالی که به پرده‌های خانه خدا چنگ زده بود، صدق گفتار خود را از زبان پیامبر برای مردم گوشزد کرد و حدیث ثقلین و سپس حدیث سفینه را خواند. این حدیث را در جامع شهر المریه ابوعبدالله محمد بن احمد معروف به ابن تییم در سال ۵۰۵ قمری از اصحاب صدفی از طریق اباذر روایت کرده و تصریح کرده که مخالفت با اهل بیت (ع) موجب دخول در آتش است.

علاقه‌مندان برای خرید اینترنتی این کتاب می‌توانند به نشانی اینترنتی http://shop.isca.ac.ir/ مراجعه کنند.

کد خبر 589584

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.