به گزارش ایمنا، مهدی رضایی با اشاره به اینکه در بسته خدمات بیمه‌ای درمان ناباروری، چنین تعریف شده که ویزیت، خدمات دارو، آزمایشگاهی و تصویربرداری تا ۹۰ درصد در مراکز دولتی و عمومی غیردولتی تحت پوشش بیمه پایه است، گفت: به‌تازگی پیشنهاداتی هم مطرح شده است که اگر فرایند تصویب آن در شورای عالی بیمه صورت گیرد، درصدی از تعرفه‌های درمان ناباروری در بخش خصوصی و خیریه‌ها هم تحت پوشش بیمه خواهد آمد.
وی ادامه داد: تاکنون تعرفه بخش دولتی و عمومی در درمان ناباروری تا ۹۰ درصد تحت پوشش بود اما قصد داریم پوشش خود را در سایر بخش‌ها هم گسترش دهیم.
معاون بیمه و خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت ایران، اظهار کرد: براساس مصوبات شورای عالی بیمه، چهار نوع تعرفه بیمه‌ای بسته به نوع مالکیت مراکز درمانی داریم؛ تعرفه مراکز دولتی، مراکز عمومی غیر دولتی، مراکز خیریه و مراکز خصوصی. با این حساب نمی‌توانیم در یک مرکز دولتی تعرفه بخش خصوصی را پرداخت کنیم. به عنوان مثال مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا مالکیت عمومی غیردولتی دارد؛ یعنی طبق قانون باید خرید خدمت هم با این عنوان صورت گیرد و طبق قانون نمی‌توانیم از این مرکز تعرفه بخش خصوصی را خرید کنیم.
وی افزود: خرید خدمت ما پیش از این به صورت راهبردی و خرید بسته خدمتی بود که با توجه به افزایش قیمت برخی آیتم‌ها مانند تجهیزات پزشکی، این بخش‌ها را به صورت مجزا قیمت‌گذاری کردیم تا به مراکز درمان ناباروری کمک شود. بخشی از مشکلات در تغییر روش پرداخت، برطرف شده است اما بخشی هم وابسته به تعاریف قانونی است که ما نمی‌توانیم نوع خرید خدمت خود را تغییر دهیم.
رضایی درباره طرح پیشنهاداتی از قبیل شکل‌گیری صندوق‌های حمایتی در خود مراکز درمان ناباروری و اختصاص وجه مشخص به هر زوج نابارور از سوی مرکز درمانی، اظهار کرد: چنین راهکارهایی باید از سوی قانون‌گذار پذیرفته شود. در هیچ جای دنیا چنین رسمی وجود ندارد و تأمین مالی در حوزه سلامت از سه طریق دولت، بیمه یا مردم انجام می‌شود. با طرح چنین پیشنهاداتی کنترلی به وجود نمی‌آید و روش مرسومی در تأمین منابع حوزه سلامت نیست. بیمه ساز و کار خاص خود را دارد که کنترل شده است.
وی درباره هزینه هر سیکل درمان ناباروری، تصریح کرد: در مراکز خصوصی میانگین پرداختی متفاوت است اما در بخش دولتی میزان پرداختی از یک تا ۷ میلیون تومان متغیر است.
منبع: ایسنا
نظر شما