به گزارش خبرنگار ایمنا، کمال حیدری به مناسبت هفته دخانیات (ششم تا دهم خرداد)، اظهار کرد: بهمنظور گرامیداشت روز جهانی بدون دخانیات در سی و یکم ماه می برابر با دهم خردادماه، هرساله در سراسر جهان، حول محور شعار سازمان جهانی بهداشت، اقدامات قابلتوجهی برای افزایش آگاهی مردم در مورد اثرات زیانبار استفاده از محصولات دخانی و قرار گرفتن در معرض دود دستدوم و پیشگیری از مصرف دخانیات انجام میگیرد.
وی افزود: چندین دهه است که صنایع دخانی با روشهای استراتژیک، تهاجمی و اغواکننده، سعی در جذب جوانان به سمت مصرف دخانیات و محصولاتی با ترکیب نیکوتین دارند و این پویش تلاشهای این صنایع را افشا خواهد کرد.
معاون بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصریح کرد: براساس گزارشهای سازمان بهداشت جهانی، صنایع دخانی با تولید سهم سالانه ۸۴ مگاتن گاز گلخانهای (دیاکسید کربن)، باعث تغییرات آبوهوایی در جهان شده، تعادل آبوهوا را در کره زمینبر هم زده، منابع محیطزیست را هدر داده و به اکوسیستمها آسیب میرساند.
وی گفت: سالانه حدود ۳.۵ میلیون هکتار زمین برای کشت تنباکو از بین میرود. کشت تنباکو، فرایند جنگلزدایی، بهویژه در کشورهای درحالتوسعه را تشدید میکند. مزارع تنباکو باعث تخریب خاک و بازده نامناسب یا کاهش ظرفیت زمین و خاک برای رشد هرگونه محصول یا پوشش گیاهی دیگر میشود.
حیدری ادامه داد: مدیریت ارتقای سلامت سازمان بهداشت جهانی، میگوید: «هر سیگاری که مصرف میشود، به معنای واقعی، موجب سوزاندن منابع کمیاب زمین که حیات ما به آن بستگی دارد، میشود. " بار زیستمحیطی این موضوع بر دوش کشورهایی خواهد بود که توان مقابله با آن برایشان کمتر و سختتر است و این در حالی است که سود سرشار دخانیات، نصیب صنایع چندملیتی دخانیات که در کشورهای با درآمد بالا هستند خواهد شد.
وی با بیان اینکه حدود ۹۰ درصد از کل تنباکوی جهان در کشورهای درحالتوسعه تولید میشود، افزود: این امر باعث شده بر گروههای مختلف اجتماعی و اقتصادی تأثیر بسیار نابرابر بگذارد. در کشورهای با درآمد کم و متوسط، بسیاری از کشاورزان و مقامات دولتی، تنباکو را بهعنوان یک محصول درآمدزا میبینند که میتواند باعث رشد اقتصادی شود، بااینحال، مزایای مالی کوتاهمدت این محصول در مقابل پیامدهای بلندمدت آن، شامل تهدید امنیت غذایی، بسیار ناچیز است.
معاون بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ادامه داد: از دست دادن زمینهای کشاورزی به دلیل نبود توان پرداخت یارانه و کمکهای دریافتی از سوی صنایع دخانی، بدهیهای مداوم کشاورزان، بیماری و فقر در میان کشاورزان توتون کار و آسیبهای زیستمحیطی گسترده در کشورهای با درآمد کم و متوسط بهوضوح دیده میشود. کاهش مصرف دخانیات باید بهعنوان یک سیاست کلیدی برای دستیابی به حقوق شهروندی شناخته شود، نهفقط اهدافی که مستقیماً با سلامت مرتبط هستند.
وی گفت: صنایع دخانی باید مسئولیت جبران خسارات و ضایعاتی که بر محیطزیست، سلامت عمومی و سایر بخشهای توسعهای کشور وارد میکنند را بپذیرند و از مانعتراشی در پرداخت مالیات مؤثر بپرهیزند. وضع مالیات مؤثر به میزان ۷۵ درصد قیمت خردهفروشی این محصولات، ممنوعیت جامع تبلیغ و ترویج دخانیات، بستهبندی یکسان محصولات دخانی با درج تصاویر و پیامهای هشداردهنده و اجرای طرح پیشگیری از استعمال دخانیات در نظام آموزش کشور، لازمه دستیابی به تعهدات جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد برای کاهش ۳۰ درصدی مصرف دخانیات تا سال ۱۴۰۴ است.
به گزارش ایمنا، هرساله به مناسبت روز جهانی بدون دخانیات، سی و یکم ماه می، اقدامات و فعالیتهای گستردهای در سطح کشور با همکاری ارگانهای ذیربط بهمنظور حمایتطلبی برای اجرای سیاستهای مؤثر بر کاهش مصرف دخانیات و ارتقای سطح آگاهی عمومی بهویژه جوانان و نوجوانان نسبت به مضرات استعمال دخانیات انجام میپذیرد.
نظر شما