به گزارش ایمنا، برای شب و روز اول ماه مبارک رمضان اعمال مستحبی فراوانی توصیه شده است.
بیشتر بخوانید:
دعای روز دوم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّهُمَّ قَرِّبْنی فیهِ اِلی مَرْضاتِکَ، وَجَنِّبْنی فیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَنَقِماتِکَ، وَوَفِّقْنی فیهِ لِقِرآئِةِ ایاتِکَ، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
خدایا نزدیکم کن در این ماه بسوی موجبات خشنودیت و دورم ساز در آن از خشم و عذابت و موفقم دار در این روز بر خواندن آیات قرآنیت به رحمت خود ای مهربان‌ترین مهربانان
شرح دعای رمضان
در دعای روز دوم ماه رمضان از پروردگار می‌خواهیم در این ماه کاری کند که به رضایتش نزدیک شویم.
مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی (رحمه الله علیه) در شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان آورده است: در این دعا از خداوند می‌خواهیم در ماه رمضان کاری کند که به رضایت و خشنودی او نزدیک بشویم. می‌گوید: در روایت وارد شده، اگر می‌خواهی بدانی خدا از تو راضی است، ببین که تو از خدا راضی هستی یا نه؟!
بعضی‌ها از خدا راضی نیستند و به درگاه الهی گله می‌کنند که خدایا چرا همه دارا هستند و من چیزی ندارم یا چرا همه سالمند و من مریضم؟ نباید این طور حالتی داشت، بلکه باید در هر حالتی که هستی، از خدا راضی باشی.
مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی درباره ملاک رضایت خدا با اشاره به صفحه ۱۸۶ جلد سوم تفسیر «روض الجنان و روح الجنان» می‌گوید: یکی از اولیای الهی ۳۰ سال مریض بود، از ایشان سوال کردند آیا دوست نداری خوب شوی و از این مسأله بیماری ناراحت نیستی؟ ایشان اصلاً ابراز ناراحتی نکرده بود، چون رضایت خدا را ملاک قرار داده بود و نمی‌خواست خلاف خواست خدا بخواهد.
پس اگر می‌خواهی بدانی خدا از تو راضی است یا نه، به دلت مراجعه کن! ببین در زندگی از خدا راضی هستی؟
اگر راضی هستی؛ بدان که خدا هم از تو راضی است و اگر در گوشه دلت از خدا ناراضی هستی، متوجه باش که خدا هم از تو ناراضی است.
در روایات اسلامی آمده است که خداوند از سه گروه تعجب می‌کند، این سه گروه عبارت‌اند از:
اول، کسی که نماز می‌خواند و می‌داند مقابل چه خدایی ایستاده است، اما در نماز حضور قلب ندارد و حواسش به نماز نیست.
دوم، کسی که عمری است روزی خدا را می‌خورد و غصه روزی فردا را دارد.
سوم، کسی که می‌خندد، در حالی که نمی‌داند خدا از او راضی هست یا نه!
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی در ادامه شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان، در تبیین عبارت «وَجَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ» می‌گوید: خدایا یک کاری کن که از غضب تو اجتناب کنم و کاری نکنم که در ماه رمضان از من ناراضی باشی. 'وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین' یعنی: خدایا مرا موفق به خواندن قرآن کن.
در قدیم رسم بود که ماه مبارک رمضان، چند ختم قرآن می‌کردند، حداقل یک ختم قرآن به نیت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) داشته باشید یا به نیت پدر و مادر و اموات خود، حداقل یک بار قرآن را ختم کنید.
کسی که در ماه رمضان موفق به یک ختم قرآن نمی‌شود، دچار خسارت بزرگی می‌شود. ماه رمضان، ماه قرآن است و باید قرآن خواند؛ اگر کسی می‌خواهد زنگار دل او پاک شود، زمان سحر قرآن بخواند.
یکی دیگر از عوامل از بین بردن زنگار دل، "استغفار" است. چنان که پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: «پنج چیز دل را صفا دهد و سختی قلب را برطرف می‌کند: همنشینی علما، دست به سر یتیم کشیدن، نیمه شب استغفار کردن، کم خوابیدن در شب و روزه‌داری.»
نخستین درخواست روزه‌دار، رضایت خداوند و بالاترین نعمت برای مؤمنان، رضایت خداوند است؛ اما روزه‌دار قبل از رسیدن به رضایت محبوب خود، باید مؤمن باشد و مؤمن نیز خصلت‌هایی دارد، از جمله: خشوع در نماز، دوری از سخن بیهوده، وفای به عهد، مواظبت بر نماز و ادای امانت.
اعمال روز دوم ماه رمضان
نماز شب دوم ماه مبارک رمضان
برای شب دوم ماه مبارک رمضان نمازی چهار رکعتی مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس ۲۰ مرتبه سوره قدر مورد تاکید است. حضرت علی (ع) درباره ثواب این نماز می‌فرمایند خدای تعالی تمام گناهان فرد را می‌آمرزد، رزقش وسیع می‌شود و کفایت کرده می‌شود کار سالش.
دعای اللهم الیک غدوت بحاجتی (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس فیما نذکره من وظایف اللیله الثانیه من شهر رمضان و یوم‌ها و فیه فصول، فصل فیما نذکره من الأدعیه لکل یوم غیر متکرره
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل‌های این باب؛ فصل سیزدهم دعاهای مخصوص روز دوم ماه رمضان (دعای اول):
فَمِنْ ذَلِکَ دُعَاءُ الْیَوْمِ الثَّانِی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
دعای مخصوص روز دوم از ماه رمضان
اللَّهُمَّ إِلَیْکَ غَدَوْتُ بِحَاجَتِی وَ بِکَ أَنْزَلْتُ الْیَوْمَ فَقْرِی وَ مَسْکَنَتِی
خدایا، امروز سر صبح حاجت خود را فقط به درگاه تو آورده‌ام و نیازمندی و بیچارگی‌ام را به تو فرود آورده‌ام،
فَإِنِّی لِمَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ أَرْجَی مِنِّی لِعَمَلِی وَ مَغْفِرَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ أَوْسَعُ لِی مِنْ ذُنُوبِی کُلِّهَا
زیرا امید من به آمرزش و رحمت تو بیشتر از امیدم به عمل خود است و بخشایش تو گسترده‌تر از همه‌ی گناهان من است.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَوَلَّ قَضَاءَ کُلِّ حَاجَهٍ لِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیْهَا وَ تَیْسِیرِهَا عَلَیْکَ وَ فَقْرِی إِلَیْکَ
خدایا، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و برآوردن همه‌ی خواسته‌های مرا عهده‌دار شو، به قدرتی که بر برآوردن آن‌ها داری و برآوردن آن‌ها بر تو آسان است و به نیازی که من به تو دارم؛
فَإِنِّی لَمْ أُصِبْ خَیْراً قَطُّ إِلَّا مِنْکَ وَ لَمْ یَصْرِفْ عَنِّی سُوءً قَطُّ أَحَدٌ غَیْرُکَ
زیرا من به هیچ خیری دست نیافته‌ام جز این‌که از تو است و هیچ‌کس جز تو بدی را از من بازنداشته است
وَ لَا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیَایَ سِوَاکَ یَوْمَ یُفْرِدُنِی النَّاسُ فِی حُفْرَتِی وَ أَقْضِی إِلَیْکَ یَا کَرِیمُ
و برای امر آخرت و دنیایم به جز تو امید ندارم، آن روز که مردم مرا در چاله‌ی [گور] خود تنها گذاشته و به‌سوی تو آورده می‌شوم ای کریم!
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَیَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَهٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ نَائِلِهِ وَ جَائِزَتِهِ
خدایا، هرکس خود را آماده و مهیا و فراهم و مستعد وارد شدن بر آفریده‌ای کند، به امید این‌که به عطای او دست یابد و بخشش و جایزه‌اش را بطلبد،
فَإِلَیْکَ یَا رَبِّ تَهْیِئَتِی وَ تَعْبِیَتِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ رِفْدِکَ وَ طَلَبَ نَائِلِکَ وَ جَائِزَتِکَ فَلَا تُخَیِّبْ دُعَائِی
پس ای پروردگار من، من خود را تنها به امید دست یافتن به پاداش و برای درخواست بخشش و جایزه‌ی تو، خود را آماده و مهیا و مستعد نموده‌ام؛ پس دعایم را نومید مکن،
یَا مَنْ لَا یَخِیبُ عَلَیْهِ السَّائِلُ وَ لَا یَنْقُصُهُ نَائِلٌ فَإِنِّی لَمْ آتِکَ ثِقَهً بِعَمَلٍ صَالِحٍ عَمِلْتُهُ
ای کسی که هیچ درخواست‌کننده‌ای از تو محروم نگردیده و بخشش تو از چیزی نمی‌کاهد. من نه با اعتماد به عمل شایسته‌ای که انجام داده باشم به درگاه تو آمده‌ام
وَ لَا لِوَفَادَهٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ أَتَیْتُکَ مُقِرّاً بِالْإِسَاءَهِ عَلَی نَفْسِی وَ الظُّلْمِ لَهَا مُعْتَرِفاً
و نه برای وارد شدن به آفریده‌ای که بدان امید بسته باشم، بلکه با اقرار به عمل بد و ستم به خویشتن و اعتراف به این‌که دلیل و عذری ندارم به درگاهت آمده‌ام، به درگاهت آمده‌ام
بِأَنْ لَا حُجَّهَ لِی وَ لَا عُذْرَ أَتَیْتُکَ أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِکَ الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِینَ [عَلَوْتَ بِهِ عَلَی الْخَاطِئِینَ] [الْخَطَّاءِینَ]
درحالی‌که به آن گذشت بزرگ تو که با آن از خطاکاران گذشتی امید بسته‌ام که به مدت طولانی
فَلَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ عُکُوفِهِمْ عَلَی عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ
چسبیدن آنان بر گناه بزرگ مانع از آن نشد که رحمت [و آمرزش] خود را به آنان ارزانی داری.
فَیَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَهٌ وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا رَبِّ لَیْسَ یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلَّا رَحْمَتُکَ وَ حِلْمُکَ
پس ای خدایی که رحمتت گسترده و گذشتت بزرگ است، ای بزرگ ای بزرگ [ای بزرگ] ای پروردگار من، خشم تو را جز بردباری‌ات دفع نمی‌کند
وَ لَا یُنْجِی [یُنْجِینِی وَ یُنْجِینِی] مِنْ سَخَطِکَ [سخطک ] إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ
و از خشم تو جز تضرّع و التماس به درگاهت نجات نمی‌بخشد
فَهَبْ لِی یَا إِلَهِی فَرَجاً بِالْقُدْرَهِ الَّتِی تُحْیِی بِهَا مَیْتَ الْبِلَادِ وَ لَا تُهْلِکْنِی غَمّاً حَتَّی تَسْتَجِیبَ لِی دُعَائِی
پس ای معبود من، به قدرتی که با آن مردگان سرزمین‌ها را زنده می‌گردانی، گشایش به من ارزانی دار و با دلگیری و اندوه نابودم مکن تا این‌که دعایم را مستجاب کنی
وَ تُعَرِّفَنِی [تعترفنی ] الْإِجَابَهَ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْعَافِیَهِ إِلَی مُنْتَهَی أَجَلِی وَ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی
و اجابت آن را به من بفهمانی و مزه‌ی عافیت را تا منتهای سرآمد عمرم به من بچشان و مرا دشمن‌شاد مکن
وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَیَّ وَ لَا تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی إِلَهِی إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی
و دشمنم را بر من مسلط مگردان و امکان کشتن مرا به او مده. معبودا، اگر تو خوارم کنی چه کسی می‌تواند بلندم کند
وَ إِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی وَ إِنْ أَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ
؟! و اگر تو بالایم ببری چه کسی می‌تواند خوارم کند؟! و اگر تو نابودم کنی چه کسی می‌تواند درباره‌ی بنده‌ات به تو اعتراض نموده
أَوْ یَسْأَلُکَ عَنْ أَمْرِهِ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ وَ لَا فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَهٌ
یا در رابطه با او از تو پرس‌وجو کند؟! قطعاً می‌دانم که در فرمان تو ستم و در کیفرت، شتاب راه ندارد،
وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا یَحْتَاجُ إِلَی الظُّلْمِ الضَّعِیفُ وَ قَدْ تَعَالَیْتَ عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً
زیرا آنکه از دست شدن چیزی بیم دارد، شتاب می‌کند و فقط شخص ناتوان نیاز به ستم پیدا می‌کند و تو از این‌ها منزّه و بسیار بلندپایه‌ای.
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْصُرْنِی وَ اهْدِنِی وَ ارْحَمْنِی وَ آثِرْنِی وَ ارْزُقْنِی وَ أَعِنِّی
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا یاری و هدایت کن و رحمتت را شامل حالم کن و [بر دیگران] مقدم نما و روزی‌ام عطا کن و یاری‌ام کن
وَ اغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ اعْصِمْنِی وَ اسْتَجِبْ لِی فِی جَمِیعِ مَا سَأَلْتُکَ وَ أَرِدْهُ لِی وَ قَدِّرْهُ لِی
و بیامرز و توبه‌ام را بپذیر و نگاهم بدار و تمام خواسته‌هایم را مستجاب نما و آن‌ها را برای من اراده و مقدّر کن
وَ یَسِّرْهُ وَ امْضِهْ وَ بَارِکْ لِی فِیهِ وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ بِهِ وَ أَسْعِدْنِی بِمَا تُعْطِینِی مِنْهُ
و آسان ساز و امضا کن و خجسته بگردان و به من ارزانی دار و به آنچه عطایم کرده‌ای، نیکبخت گردان
وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ سَعَهً مِنْ نِعَمِکَ الدَّائِمَهِ وَ أَوْصِلْ لِی ذَلِکَ کُلَّهُ بِخَیْرِ الْآخِرَهِ وَ نَعِیمِهَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و از [روزی] افزون و گسترده‌ی خود نعمت‌های پیوسته را به‌طور وسیع، بر آن بیفزای و همه‌ی این‌ها را به خیر و نعمت بزرگ آخرت بپیوند، ای مهربان‌ترین مهربانان.
دعای سید بن باقی در دوم رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس فیما نذکره من وظایف اللیله الثانیه من شهر رمضان و یوم‌ها و فیه فصول، فصل فیما نذکره من الأدعیه لکل یوم غیر متکرره، دعاء آخر بروایه السید ابن الباقی فی الیوم الثانی
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب ششم: اعمال شب و روز دوم ماه رمضان و فصل‌های این باب؛ فصل سیزدهم دعاهای مخصوص روز دوم ماه رمضان (دعای دوم) دعای دیگر روز دوم به نقل «سیّد ابن الباقی» -رحمه اللّه-:
(أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ )[۱] وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ
می‌دانم که خداوند بر هر چیز توانا است و معبودی جز خدا که پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِی یَوْمِی هَذَا وَ فِی مَا قَبْلَهُ وَ فِیمَا بَعْدَهُ الْعَفْوَ یَا خَیْرَ مَنِ اعْتَمَدَ عَلَیْهِ الْمُعْتَمِدُونَ
خداوندا، در این روز و روز پیش و بعد از آن، گذشت تو را خواهانم. ای بهترین کسی که اعتمادکنندگان بر او تکیه کرده‌اند
وَ یَا خَیْرَ مَنْ قَصَدَهُ الْقَاصِدُونَ وَ یَا خَیْرَ مَنْ هَرَبَ إِلَیْهِ الْهَارِبُونَ وَ یَا خَیْرَ مَنْ سَأَلَهُ السَّائِلُونَ
و ای بهترین کسی که قصدکنندگان آهنگ او را کرده‌اند و ای بهترین کسی که گریختگان به‌سوی او گریخته‌اند و ای بهترین کسی که درخواست‌کنندگان از او درخواست نموده‌اند
وَ یَا خَیْرَ مَنْ جَادَ فِی الْمُجْتَدِیِنَ وَ یَا خَیْرَ الرَّازِقِینَ وَ یَا ذَا الْقُوَّهِ الْمَتِینَ یَا وَلِیَّ الذَّاکِرِینَ
و ای بهترین کسی که به کوشندگان در عبادت می‌بخشی و ای بهترین روزی‌دهنده و ای نیرومند استوار، ای سرپرست یادکنندگان،
یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ یَا مُنْقِذَ الْغَرْقَی یَا مُنْجِیَ الْهَلْکَی یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ وَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ
ای بهترین درخواست‌شونده، ای نجات‌بخش غرق‌شدگان، ای رهایی‌دهنده‌ی دچار هلاکت‌شدگان، ای شنواترین شنوا و ای بیناترین بینا،
یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا مَلْجَأَ اللَّاجِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا غَافِرَ ذُنُوبِ الْمُذْنِبِینَ
ای ایمنی‌بخش بیمناکان، ای دادرس دادخواهان، ای پناهگاه پناه‌آورندگان، ای روزی‌دهنده به ناداران، ای بخشاینده‌ی گناه گناهکاران،
یَا مُطْلِقَ الْمَسْجُونِینَ یَا مَنْ یَعْفُو عَنِ الْمُسِیئِینَ یَا زَائِدَ الشَّاکِرِینَ یَا مُعَذِّبَ الْکَافِرِینَ یَا سَبِیلَ الصَّالِحِینَ
ای آزادکننده‌ی زندانیان، ای کسی که از بدکاران گذشت می‌کنی، ای کسی که [نعمت خود را] بر شکرگزاران می‌افزایی، ای عذاب‌کننده‌ی کافران، ای راه شایستگان،
یَا أَعْلَمَ الْعَالِمِینَ یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا مَنْ لَا تُفْنِیهِ الدُّهُورُ وَ السِّنُونَ یَا بَارّاً بِالْمُؤْمِنِینَ یَا جَارَ الْمُتَوَکِّلِینَ
ای داناترین دانا، ای فرمانرواترین فرمانروا، ای خدایی که روزگاران و سال‌ها نمی‌تواند تو را نابود سازد، ای نیکوکار به مؤمنان، ای همسایه و حامی توکّل‌کنندگان،
یَا قُدُّوساً فِی السَّمَاوَاتِ وَ قُدُّوساً فِی الْأَرَضِینَ یَا عَظِیماً فِی الْعَالَمِینَ یَا مَنْ یَصْرِفُ الْبَلِیَّاتِ
ای بسیار پاکیزه در آسمان‌ها و زمین‌ها، ای بزرگ در جهانیان، ای خدایی که گرفتاری‌ها را دفع می‌کنی،
یَا مَنْ هُوَ عَالِمُ الْخَفِیَّاتِ یَا مَنْ یَأْتِی بِالْحَسَنَاتِ یَا مُنْزِلَ الْبَرَکَاتِ یَا رَبَّ السَّمَاوَاتِ یَا مُفَرِّجَ الْکُرُبَاتِ
ای خدایی که به نهان‌ها آگاهی، ای خدایی که نیکی‌ها را می‌آوری، ای فروفرستنده‌ی برکات، ای پروردگار آسمان‌ها، ای گشاینده‌ی اندوه‌های سخت،
یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا بَارِئَ النَّسَمَاتِ یَا مَنْ لَا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ اللُّغَاتُ یَا مُعْطِیَ الْمَسْأَلَاتِ یَا قَابِلَ التَّوْبَاتِ
ای زنده‌کننده‌ی مردگان، ای پدیدآورنده‌ی انسان‌ها، ای خدایی که زبان‌ها بر تو مشتبه نمی‌گردد، ای عطاکننده‌ی درخواست‌ها، ای پذیرنده‌ی توبه‌ها،
یَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ یَا مَنْ خَضَعَتْ لِأَمْرِهِ الْأَمْوَاجُ الْمُتَلَاطِمَاتِ یَا مَنْ تُسَبِّحُهُ الْحِیتَانُ السَّابِحَاتُ
ای بالابرنده‌ی درجات، ای خدایی که موج‌های متلاطم در برابر تو فروتن‌اند، ای خدایی که ماهی‌های شناور تسبیح‌گوی تواند،
یَا مَنْ أَطَاعَتْهُ الرِّیَاحُ الْعَاصِفَاتُ یَا مَنْ بِقُدْرَتِهِ [بِیَدِهِ ] تَجْرِی الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ یَا مَنْ یَسْمَعُ وَ یَرَی الْمُنَاجَاهَ یَا مَنْ بِنِعْمَتِهِ
ای خدایی که بادهای شدید مطیع تواند، ای خدایی که کشتی‌های ساخته‌شده به قدرت [به دست] تو روان‌اند، ای کسی که نجوا را می‌شنوی و می‌بینی، ای خدایی که به نعمت تو،
تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطِیَّاتِ یَا مَنْ جَلَّ عَنِ الصِّفَاتِ وَ عَظُمَ وَ تَعَالَی عَنِ الشُّبُهَاتِ
کارهای شایسته کامل می‌گردد، ای صاحب بخشش و عطایا، ای خدایی که برتر از توصیف‌ها و بزرگ‌تر و بلندتر از نظایر هستی،
یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ الْفَلَوَاتِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْکَرَامَاتِ
ای خدایی که از آنچه در خشکی و دریا و بیابان‌ها است، آگاهی، ای صاحب تفضّل و بخشش‌ها،
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّاهِرِینَ وَ تَغْفِرَ لِی مَغْفِرَهً عَزْماً جَزْماً لَا تُغَادِرُ لِی ذَنْباً
از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان پاک او درود فرستی و مرا به‌طور قطعی و حتمی بیامرزی، به‌گونه‌ای که دیگر گناهی برای من نگذاری
وَ لَا تَکْتُبُ عَلَیَّ بَعْدَهَا حِسَاباً وَ أَنْ تَرْضَی عَنِّی فِی یَوْمِی هَذَا رِضًی لَا تَغْضَبُ عَلَیَّ بَعْدَهُ
و بعد از آن حسابی برای من ننویسی و در این روز از من چنان خشنود گردی که بعد از آن دیگر بر من خشم نگیری
وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِی وَ مَا تَأَخَّرَ وَ أَنْ تَقِیَنِی مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَی وَ مِنَ الْعَذَابِ الْأَکْبَرِ
و گناهان گذشته و آینده‌ام را بیامرزی و از نزدیک‌ترین و بزرگ‌ترین عذاب نگاه داری
وَ أَنْ تُعْطِیَنِی قُوَّهً فِی عِبَادَتِکَ وَ بَصَراً فِی کِتَابِکَ وَ فِقْهاً فِی حُکْمِکَ وَ تُبَیِّضَ وَجْهِی بِنُورِکَ
و نیرومندی در انجام عبادت و بصیرت در کتابت و فهم ژرف احکامت را به من عطا کنی و رویم را به نور خود سپید گردانی
وَ تَجْعَلَ رَاحَتِی فِی لِقَائِکَ وَ غِنَایَ فِی عَطَائِکَ وَ رَغْبَتِی فِیمَا عِنْدَکَ
و آسودگی مرا در ملاقات با خود و بی‌نیازی‌ام را در عطایت و گرایشم را به آنچه در نزد تو است، قرار دهی.
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
نظر شما