به گزارش خبرنگار ایمنا، جواد اسداللهی امروز _چهارشنبه هشت دی ماه_ در حاشیه بیست و چهارمین مراسم تجلیل از پژوهشگران و فنآوران برتر دانشگاه اصفهان، اظهار کرد: هنگام صحبت از تعاملات بینالمللی اولین چیزی که به چشم میآید فرصت مطالعاتی، شرکت در کنفرانس و سفر است.
وی افزود: در بخشی از برنامه پیشنهادی دکتر زلفی گل به مجلس چند مطلب مورد توجه قرار گرفت که افزایش پذیرش دانشجو خارجی و رفع موانع پذیرش دانشجو، افزایش دانشجویان بورسیه سایر کشورها به عنوان یک فعالیت استراتژیک برای کشور، حمایت از ایجاد دانشگاه در کشورهای همسایه، تسهیم فرصتهای مطالعاتی اعضای هیئت علمی و کمسیون دکتری جهت انتقال علم و فناوری به داخل کشور، استفاده از دیپلماسی علم و فناوری جهت صدور فرهنگ ایرانی اسلامی و طراحی و تصویب آئیننامه ویژه تعاملات ملی و بینالمللی از جمله این موارد بود.
مسئول کمیته بینالمللی سازی دانشگاه اصفهان ادامه داد: تعاملات بینالمللی در دنیای امروزی اجتنابناپذیر است و یکی از پارامترهای رتبهبندی دانشگاهها میزان همین تعاملات و ارتباطات است که اگر این ارتباطات در دانشگاه نباشد این مکان با یک مدرسه تفاوتی ندارد.
وی تاکید کرد: این مسئله به قدری مهم است که دانشگاههای برتر جهان دفاتری فعال در زمینه حفظ تراز بینالمللی و افزایش آن دارند؛ در واقع دانشگاهی که ما فکر میکنیم تراز اولتر از آن وجود ندارد در حال تلاش برای بهتر شدن است.
اسداللهی ادامه داد: در ایران نیز دانشگاههای بزرگی مانند امیرکبیر و شریف برنامههای راهبردی برای افزایش تعاملات بینالمللی وجود دارد که در این زمینه وزارت خانه نیز فعال بوده و از سال ۹۴ شاخصهایی برای تعیین عملکرد بینالمللی دانشگاهها تدوین کرده و در سال ۹۷ شاخصهای دیگری به آن افزوده است.
وی افزود: تعداد دانشجویان خارجی، اساتید خارجی، پروژههای مشترک، مقالههای مشترک، همکاری آموزشی و وجود فرصتهای مطالعاتی پسادکترا از خارج کشور که محورهای بسیار مهمی است و باید سعی کنیم این افراد را از خارج از کشور جذب کنیم.
مسئول کمیته بینالمللی سازی دانشگاه اصفهان اضافه کرد: آن طور که باید توجه لازم به شاخصهایی مانند حضور دانشگاه در فضای مجازی، درصد بینالمللی بودن ظاهر دانشگاه، ایجاد شبکه مجازی و ارتباطی برای فارغالتحصیلان که سال ۹۷ مطرح شد، توجهی نشده است.
وی در خصوص بسته حمایتی، گفت: بسته حمایتی که سال گذشته ایجاد شد دو هدف اصلی داشت که یکی از اهداف تشویق و انگیزه بخشی به همکاران برای مشارکت بیشتر در فعالیتهای مختلفی که ارتباط آنها را با جامعه بینالمللی تقویت میکند، بود.
اسداللهی اضافه کرد: یکی از موضوعات مهم این است که در برخی گروهها افرادی در عرصه بینالمللی شناخته شده و فعالیت میکنند، اما این فعالیت شخصی است و در گروه دیده نمیشود، اما باید بدانیم این مسئله بسیار مهم است و فعال بودن در این عرصه جز فعالیتهای اصلی گروهها است.
وی تاکید کرد: برای عملی شدن این موضوع مهمترین مسئله فرهنگسازی است که البته مستلزم زمان است؛ فرهنگسازی باید به گونهای انجام شود که پس از چند وقت هنگامی که استادی فعالیت بینالمللی ندارد، کمبود را احساس کند به طور مثال امروزه هنگامی که یک استاد مقالهای نداشته باشد، مشکلی در خود احساس میکند و این مسئله در روابط بینالمللی نیز باید برقرار شود.
مسئول کمیته بینالمللی سازی دانشگاه اصفهان ادامه داد: این فرهنگسازی باید در روابط بینالمللی انجام شود، زیرا از فردی که تا به حال به دانشگاه یا مرکز بینالمللی نرفته، تجربه تعاملات بینالمللی نداشته و صرفاً به محیط جغرافیای خود محدود است، قطعاً نمیتوان توقع تربیت دانشجویی بینالمللی را از وی داشت.
وی افزود: علاوهبر فرهنگسازی، دست به دست دادن تمامی ارکان جامعه نیز در این زمینه لازم است، زیرا این مسئله تنها در حوزه پژوهش نیست، بلکه اداره مالی، آموزشی، فرهنگی و دانشجویی نیز باید حتماً کمک کند، تمام این حوزهها باید همکاری و کمک کرده تا این فعالیت به بهترین شکل انجام شود.
اسداللهی تصریح کرد: برای این مسئله بسترسازی نیز مهم است؛ دفتر روابط بینالمللی حتماً باید گسترش یابد و نیروها نیز باید آموزش ببینند تا با پروتکلهای بینالمللی آشنا شوند. همچنین فردی که میخواهد یک کنفرانس برگزار کند تنها باید دغدغههای علمی آن کنفرانس را داشته باشد و سایر موارد مورد نیاز برای برگزاری کنفرانس نباید مشغله ذهنی ایجاد کند.
وی اضافه کرد: فردی که میخواهد یک کنفرانس برگزار کند نباید دغدغه اقامت، غذا، سایت کنفرانس و دیگر مسائل را داشته باشد، بلکه این مسائل باید با کمک دانشگاه انجام شود و آن شخص تنها به فکر مسائل علمی کنفرانس باشد.
مسئول کمیته بینالمللی سازی دانشگاه اصفهان با اشاره به آئیننامههای آموزشی، گفت: آئیننامههای آموزشی اداره مالی باید بازنگری شود، زیرا در بسیاری از دانشگاههای معتبر دنیا اعضا هیئت علمی در سال حتماً چند کنفرانس و همایش دارند و این مسئله عادی است، اما با توجه به محدودیتهایی از جمله اینکه فرد باید در فاصله بین هر دو کنفرانس دو Q۱ داشته باشد، بسیار کم میشود که افراد بتوناند در سال دو یا حتی یک بار در همایشها شرکت کنند.
وی تاکید کرد: برنامههای بلند مدت نیز باید ایجاد شود و افرادی که وارد دانشگاه میشوند باید بتوانند در زمینههای مختلف دانشگاه فعال شوند؛ یکی از پیشنهادات این بود که در اول آذر ماه هر سال به دلیل اینکه روز اصفهان نامگذاری شده است آن را به عنوان روز بینالمللی سازی دانشگاه اصفهان در نظر گرفته و فعالیتهایی در همین راستا انجام شود.
اسداللهی در خصوص بسته حمایتی، اضافه کرد: در این بسته یکی از مسائلی که در نظر گرفتیم گرنتی تحت عنوان گرنت پژوهشی یا بینالمللی است که در ازای هر فعالیت به فرد تعلق میگیرد و این برنامه سریعتر از آنچه پیشبینی شده بود، شکل گرفت و افراد سه سال فرصت دارند تا جداول را مشاهده و فعالیتهای خود را جهت دهی کنند.
وی تصریح کرد: پس از سه سال یعنی مهر ۱۴۰۳ برای پسادکترای نوع سوم که دانشگاه به طور کلی آن را حمایت میکند، تنها افرادی میتوانند متقاضی شوند که در سبد تعاملات بینالمللی امتیازاتی کسب کنند و در رابطه با پایه تشویقی از سال ۱۴۰۳ به بعد تنها افرادی میتوانند داوطلب شوند که حتماً در روابط بینالمللی فعال باشند و به جای اینکه به هر مقالهای امتیاز تعلق بگیرد، تنها به مقالات فاخر امتیاز دهی انجام خواهد شد.
نظر شما