به گزارش خبرنگار ایمنا، آذرماه سال ۱۳۹۷ بود که از میان درختان چنار و کاج خیابان آذر به کوچه استاد تاج اصفهانی وارد شدم و با گذر از بن‌بست‌های سحر، بهار، شادی، فرزانگان، بیژن و بنفشه و هنرستان هنرهای زیبای دختران و دبستان‌های لباف‌زاده که البته این روزها به دلیل کرونا از صدای همهمه دانش آموزان خالی است، عبور کردم. حدفاصل کوچه تاج اصفهانی و خیابان اردیبهشت جنوبی به آپارتمانی رسیدم با یازده واحد که بر روی نمای آن نام «سرای تاج اصفهانی» نقش بسته بود و میان دکمه‌های زنگ واحدها، در طبقه همکف بازهم نام «سرای تاج اصفهانی» جلب توجه می‌کرد!
آن روز میهمان «همایون تاج اصفهانی» شدم. همایون می‌گفت هر یک‌ماه، سه ماه و هر گاه و بی گاهی او و خواهران و برادرش تاج‌الملوک، پروین، هما، جمشید و پروانه به خانه پدری خود می‌آیند تا از مادرشان مراقبت کنند و البته در سرای تاج اصفهانی از گذشته هم یادی کنند.
مادر، منظورم «ثریا خانم» است، یار و همراه تاج اصفهانی...
آن روز ثریا خانم از استاد تاج اصفهانی چیزی به خاطر نمی‌آورد جز اینکه پسرش «همایون» تابلویی را جلوی چشمان مادر گرفت و از او پرسید: کیست؟ و ثریا خانم جواب داد: این آقای تاجه!
امروز هم سیزدهم آذر است، نمی‌دانم ثریا خانم در قید حیات است یا نه؟ اما شماره سرای تاج اصفهانی را دارم. تماس می‌گیرم....
می‌پرسم سرای تاج اصفهانی؟
صدایی آشنا پاسخ می‌دهد که «بله»
- شما فرزند استاد تاج هستید؟
- بله پسرشون هستم.
- آقا همایون؟
- بله
و گفت‌وگو می‌کنیم...
و درنهایت از همایون‌خان می‌خواهم به یک پرسش من به صورت ویژه برای انتشار پاسخ دهد:
اینکه مهم‌ترین ویژگی هنری و اخلاقی استاد چه بود؟
جز محبت خبری نیست
همایون تاج اصفهانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا می‌گوید: باید کاری کرد که صدای استاد تاج اصفهانی از رادیو و تلویزیون پخش شود. فقط صحبت کردن درباره ایشان اثرگذار نیست. ای کاش صدای پدرم پخش می‌شد، ای کاش نوارهایی که سال‌های سال از پدرم در رادیو ایران و اصفهان وجود دارد یک‌بار دیگر برای نسل امروز پخش می‌شد.
وی ادامه می‌دهد: هنر و ویژگی اصلی آقای تاج این بود که موسیقی اصیل دستگاهی ایران را کاملاً می‌دانست و در مکتب اصفهان آواز می‌خواند همانطور که بزرگان ایران در رشته آواز نیز همگی به خواندن مکتب اصفهان پرداخته‌اند.
فرزند استاد تاج اصفهانی تأکید می‌کند: یکی از خصوصیت‌های ایشان مناسبت‌خوانی بود، یعنی به مناسبت آن فرد، آن روز و یا آن جلسه یا زمان و مکان، شعر مناسبی را می‌خواندند؛ ضمن اینکه محفوظات بسیار زیادی داشتند و شعر شاعرانی مانند سعدی و حافظ را انتخاب می‌کردند و هر شعری را نمی‌خواندند، سعی می‌کردند که شعر، آموزنده باشد و به مردم درس اخلاقیات دهد.
وی ادامه می‌دهد: در اخلاق نیز بارها ما را به احترام به بانوان تأکید می‌کردند و برای بانوان ارزش بسیاری قائل بودند. همیشه به ما سفارش می‌کردند که مواظب مادر و خواهرهایتان باشید.
تاج اصفهانی تأکید می‌کند: مرحوم پدرم همیشه می‌گفتند «بابا باید محبت کرد، بابا جز محبت خبری نیست»
وی می‌افزاید: بابا در دوستی استوار بودند. مال‌پرست و مال دوست نبود و از مال دنیا یک خانه داشت که هنوز هم هست.
و در آخر از همایون می پرسم: حال مادر چطور است؟
پاسخ می‌دهد که: خوب است، خوب است.
شیرین مستغاثی، سرویس فرهنگ و هنر ایمنا
نظر شما