به گزارش خبرنگار ایمنا، اصفهان شهری تاریخی و گردشگری است که ستاره قاره آسیا محسوب میشود؛ امروزه این شهر به دلایل مختلفی دچار مشکلاتی از جمله فرونشست و کم آبی شده است. یکی از مشکلات بزرگ دنیا کم آبی یا درواقع نبود منابع آب شیرین است که دلیلی جز تخلیه منابع ندارد؛ این بحران دامنگیر تمام دنیا شده است و دانشمندان به فکر راهی برای رهایی از این بحران هستند. وجود کم آبی در این استان به شدت دردسر ساز و باعث خشکسالی شده است، میزان منابع و مصارف نیز درتوازن نیست و باعث بروز فرونشستهایی شده است.
برای رهایی از این بحران راهکارهای بسیاری وجود دارد که برخی از این راهکارها هزینههای زیادی را به همراه دارد. یکی از راهکارهایی که امروزه مطرح شده و تاثیراتی در برون رفت از کم آبی دارد توسعه گلخانهها است؛ گلخانهها با روشهای مدرن مدیریت میشود و مقدار مصرف آب در آن کمتر است؛ حتی با پیشرفت صنایع میتوان آب تبخیر شده در آن را به مایع تبدیل و دوباره استفاده کرد که این نیز راهکاری عالی برای کاهش مصرف بیش از حد و ذخیره منابع آبی میشود.
برای بررسی بیشتر تاثیر توسعه گلخانهها در برون رفت از کمآبی با ناصر حاجیان، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان گفتوگویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید:
چند راهکار برای احیای زایندهرود وجود دارد؟
در رابطه با احیای زایندهرود راهکارهای مختلفی وجود دارد؛ در کتابی تحت عنوان مرجع جامع زایندهرود جلد سوم ۱۶۰ راهکار را به صورت دستهبندی شده آورده شده است؛ یکی از ۱۶۰ راهکار، گلخانهها است؛ البته مسلم است که هیچیک از این راهکارها به تنهایی نمیتواند نجات دهنده واقع شود، ولی ترکیب آنها میتواند باعث کاهش بحران شود.
چگونه گلخانه میتواند راهکاری برای احیای زایندهرود محسوب شود؟
با استفاده از گلخانهها میتوان تولیدات بیشتری را در مساحت و مصرف آب کمتر بهدست آوریم؛ در گلخانه تقریباً به ۱۰ درصد مقدار مصرفی آب کشاورزان نیاز داریم که این باعث افزایش راندمان میشود.
طرح شما برای استفاده از گلخانهها چیست؟
حدود چهارسال پیش طرحی برای گلخانهها مطرح شد؛ در این طرح وزارت نیرو و کشاورزی ملزم میشدند یک متر مکعب آب ظرفیت لولهها را وارد صنعت گلخانه کرده و چندین گلخانه در شهر اصفهان احداث کند؛ با احداث گلخانهها نیاز به بکارگیری افرادی نیز داریم تا در نتیجه به کیفیت مطلوب برسیم. درواقع اگر آب گلخانه تامین شود یعنی یک متر مکعب وارد سیستم شود و مقدار آب یک شهرک گلخانهای تامین شود، بهرهبرداری بیشتر از آب میشود.
میزان مصرف آب در گلخانه نسبت به روش سنتی چقدر تفاوت دارد؟
استفاده از گلخانه باعث مصرف آب کمتری نسبت به کشاورزی سنتی میشود و تنها حدود ۱۰ درصد از آبی که در کشاورزی سنتی مصرف میشود برای گلخانه لازم است. یکی دیگر از ویژگیهای گلخانه این است که با روشهای مدرن و بروز مدیریت میشود و طبق اصول پیش میرود؛ علاوهبر این ویژگیها احتمال اینکه در آیندهای نزدیک این صنعت پیشرفت کرده و بتوان آب تبخیر شده در گلخانه را دوباره به مایع تبدیل کرده و از آن استفاده کنیم نیز وجود دارد که فکر میکنم تا ۱۰ سال دیگر این کار شدنی است. تاکنون نیز در ۲۰ سال اخیر گلخانههای احداث شده بسیار موفق بوده عمل کردهاند.
آیا توسعه گلخانه به تنهایی میتواند در احیای زایندهرود گرهگشا باشد؟
خیر؛ همانطور که پیشتر ذکر شد ۱۶۰ راهکار برای احیاء زایندهرود وجود دارد، ولی هیچکدام به تنهایی نمیتواند موثر واقع شود. اکنون حتی اگر در تمامی مناطق بخواهیم گلخانه احداث کنیم سرمایهای به این میزان وجود ندارد و همینطور تمامی افراد گلخانه را نمیپسندند که بتوانند در آن کار کنند. گلخانه افراد خاصی را میخواهد که البته افرادی باتجربه در این زمینه داریم و خوشبختانه اصفهان از استانهای بسیار موفق در این صنعت بوده است.
به طورکلی دلیل پدید آمدن بحران کم آبی چیست؟
ضعف مدیریتی نخستین دلیلی است که باعث پدید آمد بحران کم آبی میشود؛ طی سالیان اخیر این موضوع برای همگان مشهود بوده است ولی متاسفانه در فکر جبران آن نبودهاند. شهرهای مختلفی مثل اصفهان دچار کم آبی شده است، مصارف و منابع با یکدیگر توازن ندارد و وجود ضعف مدیریتی نیز باعث وخیمترشدن اوضاع شده است. درواقع اگر بخواهیم مشکل را حل کنیم باید مدیریت به شخصی سپرده شود که با تیمی فعال و مسئولیتپذیر در یک زمان مناسب مشکل را حل یا به سمت حل آن پیشرود.
آیا پیشنهاد دیگری برای احیاء زایندهرود دارید؟
بله؛ یکی دیگر از راهکارها و پیشنهادهای مطرح شده تصفیه کردن فاضلابهای جنوب بود؛ اگر ما فاضلابها را به نحوی که بتوان از آن استفاده کرد تصفیه کنیم میتوان زایندهرود را با این آب احیاء کنیم که برای انجام شدن این کار با کیفیتی مطلوب به حدود ۱۰ الی ۱۵ هزار میلیارد سرمایه لازم است.
سخن آخر...
یکی از مشکلات دیگر شهر اصفهان فرونشست زمین است که واقعاً معضلی اساسی به حساب میآید و باید بدان رسیدگی شود. امروزه زمین مانند یک ساختمان چوبی شده است که موریانه آن را خورده و هر لحظه ممکن است فرو بریزد. طی این دوساله فرونشست زمین شهر بسیار رویت شده و با شعار این مشکل حل نخواهد شد؛ برای حل این مشکل باید آّب را برنامهریزی شده مصرف و حداکثر استفاده را از آن ببریم.
نظر شما