به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی جهاددانشگاهی خراسان جنوبی، ساره حسینی با اشاره به این‌که گل حسرت را با نام‌هایی چون سورنجان، عکنه، سورنگان می‌شناسند، اظهار کرد: طبیعت گیاه خیلی گرم و خشک است به صورت استعمال خارجی از ضماد آن برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شود و مصرف خوراکی آن به میزان محدود به عنوان مُسهل کاربرد دارد.
وی با اشاره به این که گل حسرت برای بیماری نقرس و روماتیسم استفاده می‌شود، گفت: غده زیرزمینی گل حسرت یا سورنجان سه نوع است: نوع اول رنگ پوست خارجی و مغز غده هر دو سفید رنگ است و طعم آن شیرین است، نوع دوم رنگ پوست و مغز آن هر دو زرد تیره یا سرخ رنگ است و نوع سوم رنگ پوست و مغز آن سیاه و مزه آن تلخ است. برای استعمال داخلی یا مصرف خوراکی حتماً باید از نوع اول که سفیدرنگ می‌باشد، استفاده کرد. نوع دوم و سوم سمی بوده و مصرف آن مجاز نیست، زیرا مسمومیت شدید ایجاد می‌کند ولی در استعمال خارجی از آن استفاده می‌شود. حتی استعمال خارجی نوع سوم آن که سیاه رنگ است نیز توصیه نمی‌شود.
عضو گروه پژوهشی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی با بیان این‌که، نوع سفید و خوراکی آن مسهل بلغم بوده و به ویژه برای ناراحتی‌های مفصلی بسیار اثربخش است، ادامه داد: برای رفع ورم طحال کاربرد دارد، برای بیماری‌های سیاتیک و نقرس مفید است.
حسینی با بیان این‌که ضماد آن با زعفران و تخم مرغ در تسکین درد استخوان و تحلیل ورم های سفت بسیار اثر بخش است، ادامه داد: ضماد آن همراه با سرکه برای درد مفاصل و آرتروز مفید است، شیاف آن با روغن حیوانی برای درمان و افتادن دانه بواسیر و تسکین درد بسیار مؤثر است، همراه با زنجبیل و فلفل برای رفع درد مفاصل اثرات خوبی دارد. سورنجان سفید همراه با صبر زرد برای بیماری سیاتیک بسیار اثربخش است، سورنجان سفید برای درمان زخم‌های کهنه بسیار اثربخش بوده و سورنجان عامل ضد سرطان بسیار مؤثری است.
ساره حسینی در مورد میزان مصرف این گیاه گفت: میزان مصرف سورنجان در ۲۴ ساعت ۰/۲ تا پنج گرم است. مصرف آن تنها با توصیه پزشک مجاز بوده و برای بیماران قلبی، زنان باردار و افرادی که مشکلات گوارشی دارند، مجاز نیست.
نظر شما