یاد محمد ابوالحسنی گرامی داشته شد

به گزارش خبرنگار ایمنا، حسین شیخ‌الاسلامی امشب -چهارشنبه ۲۱ مهرماه- در مراسم نکوداشت محمد ابوالحسنی که در حاشیه اختتامیه سی و چهارمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان برگزار شد، اظهار کرد: شش ماه است که سوگوار محمد ابوالحسنی هستیم. همین یاد کوتاه کافیست تا اشک من سرازیر شود چون به یاد دارم با چه اشتیاقی از این پله‌ها برای راضی کردن جشنواره به اضافه شدن بخش وب سری، بالا می‌رفت.

وی افزود: ابوالحسنی انگیزه و اشتیاق زیادی برای ایجاد تحول در زمینه تهیه کنندگی و به وجود آوردن موج‌های جدید در سینما داشت.

این کارشناس سینمایی ادامه داد: می‌خواهم سه نکته‌ای که ابوالحسنی در طول این هشت سال به من یاد داد را به شما منتقل کنم. این انتقال تجربه شاید مفید تر از احساسی سخن گفتن است. وی سه اصل در رفتار خود داشت که من با خانواده‌اش عهد بستم این مسیر را ادامه دهم.

شیخ‌الاسلامی اضافه کرد: نخست، شعاری است که در جشنواره وجود دارد. وی راه تبدیل خیال به رؤیا، رؤیا به آرزو و آرزو به محصول را بلد بود. روز اولی که از تولید روزانه انیمیشن سخن گفت همه به وی خندیدند، اما ابوالحسنی این رؤیا را به خیال و بعد به عمل تبدیل کرد و امروز شاهد دیرین‌دیرینی هستیم که روزانه مشغول تولید اپیزود بوده و بخشی از گردش اقتصادی فرهنگ کشور است.

وی افزود: این مسیر با کمک بزرگان این حوزه ادامه پیدا کرد و توانستیم به جریان وب‌سری و صنعت تصویر ایران رسمیت ببخشیم که امیدوارم این مسیر در آینده بیش از این ادامه داشته باشد.

این کارشناس سینمایی تصریح کرد: ابوالحسنی به همه توصیه می‌کرد که رویاهای خود را فراموش نکنند و رویاهای شخصی خود را تا لحظه آخر و حتی روی تخت بیمارستان دنبال می‌کرد.

شیخ‌الاسلامی ادامه داد: وی همیشه به تبدیل کوه‌ها به تپه‌ها تاکید داشت؛ همیشه تپه‌های نرفته را پیدا می‌کرد و آنها را تبدیل به قله می‌کرد و به جامعه مخاطبان ارائه می‌داد. روزی که ساخت انیمیشن تهران ۱۵۰۰ را کلید زد، تولید صنعتی سینمای انیمیشن به یک گذاره بدون مصداق شبیه بود. وی فضای غیر صنعتی انیمیشن را صنعتی کرد و این مسیر را بازکرد تا ما شاهد فیل‌شاه‌ها هستیم. دنبال حوزه‌های مغفول مانده، تخصص وی بود. امیدوارم همه بتوانیم این مسیر را دنبال کنیم.

وی افزود: سومین نکته این است که ابوالحسنی از نفرت فراری بود. همه شاهد حرف‌ها و داوری منفی پشت سر وی و موانعی که سر راهش قرار دادند، بودند، اما هیچوقت امید را رها نکرد و پس از فوتش به یادش بودند، امیدواری را از وی به یاد دارند.

این کارشناسی سینمایی خاطرنشان کرد: این سه نکته می‌تواند از لحاظ حرفه‌ای به ما در صنعت سینما کمک کند. امیدوارم این مسیر به کمک بزرگان ادامه پیدا کند. ما آقای ابوالحسنی را بسیار زود از دست دادیم، اما مسیر وی وجود دارد. امیدوارم دیگران به این مسیر پر از امید و خیال بپیوندند.