به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سالانه ۴.۳ میلیون تن ضایعات نساجی به محل دفن زباله وارد یا سوزانده می‌شود. بیش از ۱۴۰ هزار تن منسوجات جدید در بازار پوشاک سوئد عرضه می‌شود و این در حالی است که تنها پنج درصد یا کمتر از آن بازیافت می‌شود.
مردم سوئد بیش از نیمی از لباس‌هایی را که خریداری می‌کنند، در صورت کهنه شدن به سطل زباله می‌اندازند و نکته تأسف بار این است که ۶۰ درصد این زباله‌ها اقلام کاملاً تمیز و پوشیدنی است؛ به همین دلیل شهرداری مالمو برای حل این حالش راهکاری تدارک دیده است.
در واقع این شهر سوئدی با ابتکاری تحت عنوان Siptex نقش پیشرویی در بازیافت منسوجات ایفا می‌کند؛ البته این فناوری امر جدیدی در سوئد نیست اما مالمو توانسته بیشترین بهره را از آن ببرد.
طی تکنولوژی Siptex، پارچه‌ها اساس رنگ و ترکیب الیاف با استفاده از نور مادون قرمز نزدیک جدا می‌شوند؛ بدین ترتیب روند پردازش و جداسازی تکه‌های پارچه بسیار راحت و با دقت بالا انجام می‌شود و سپس برای فرآیند بازیافت صحیح وارد مرحله بعدی می‌شود. مقامات سوئدی تاکید کرده‌اند که اگر انباشت زباله‌های نساجی از ریشه برطرف نشود، حتی این خلاقیت در حوزه بازیافت نیز کارساز نخواهد بود.
با هدف تشویق به استفاده پایدار از لباس، ساکنان مالمو تشویق می‌شوند تصاویر و حتی داستانی‌هایی از لباس‌هایی را که هرگز دور نمی‌اندازند به شهرداری ارسال کنند. از این لباس‌ها با عنوان "قطعات طلایی در کمد" یاد می‌شود که در کمپین "لباس‌های خود را دوست داشته باشید" به نمایش گذاشته می‌شود.
داستان‌های ساکنان مالمو باید به گونه‌ای باشد که علت محبوبیت آن لباس را توضیح دهد. برای مثال پاسخ به پرسش "آیا کیفیت، عملکرد، رنگ و شکل، یا احساسی که این لباس هنگام پوشیدن به ما می‌دهد باعث می‌شود بارها و بارها از آن استفاده کنیم؟ " می‌تواند زمینه خوبی را برای داستانک‌های شهروندان فراهم آورد.
در گذشته، تولید منسوجات فرایندی بسیار زمان‌بر بود و بنابراین برای همه ارزش زیادی داشت به طوری که حتی یک دست لباس بین چند نسل منتقل می‌شد. حال مسئولان شهر مالمو سعی دارند که با تغییر تفکر شهروندان، فرهنگ استفاده مجدد از پوشاک را ترویج دهند.
نظر شما