مجتبی منتظری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص هفته جهانی فضا، اظهار کرد: شروع نام گذاری هفته فضا در سال ۱۹۹۹ بود، جایی که مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه‌ای را تصویب کرد و به موجب آن به تمام دنیا اعلام کرد که چهارم تا دهم اکتبر هر سال باید به عنوان هفته جهانی فضا انتخاب شود.
وی ادامه داد: این هفته در واقع به این علت هفته جهانی فضا نامگذاری شده که به فاصله دو رویداد تاریخی در طول بازه ۱۰ سال، یعنی چهارم اکتبر ۱۹۵۷ که اسپوتنیک نخستین ماهواره جهان که توسط شوروی سابق اتحاد جماهیر شوروی به فضا پرتاب شد و حدود ده سال بعد از آن در اکتبر ۱۹۶۷ نخستین معاهده استفاده صلح‌آمیز از فضای ماورای جو که آن را به نام فضا می‌شناسیم در سازمان ملل به امضا رسید و در سال ۱۹۹۹ هم که مجمع سازمان ملل حد فاصل این دو تاریخ یعنی چهار تا ۱۰ اکتبر به عنوان هفته فضا نامگذاری شده است.
مدیر رصدخانه لارستان خاطرنشان کرد: هر ساله سازمان بین‌المللی فضا به هفته جهانی فضا یک نام منحصر به فرد را اطلاق می‌دهد و آن را به عنوان یک شعار در نظر می‌گیرد، شعاری که امسال برای هفته جهانی فضا در نظر گرفته شده "زنان در فضا" است، این شعار به نقش زنان در رویدادهای علمی و فناوری فضایی اشاره دارد و تلاشش بر این است که نگاه‌ها را از سمت جنسیت‌زدگی فاصله دهد و جایگاه ویژه زنان در فناوری‌های فضایی را ارج بیشتری دهد.
وی در خصوص فضا از منظر زمین شناختی، تصریح کرد: از منظر مطالعات زمین شناختی در واقع آن چیزی که فضا نامیده می‌شود منطقه‌ای است که تقریباً از حدود ۱۰۰ کیلومتر بالای سطح سیاره زمین شروع می‌شود؛ در واقع جایی که هوای محسوس مورد نیاز برای تنفس و پخش شدن نور وجود ندارد.
منتظری با تاکید بر اینکه در منطقه فضا آسمان آبی به سیاه متمایل می‌شود، اضافه کرد: مولکول‌های اکسیژن به اندازه کافی در آن منطقه از اطراف زمین احاطه نشده‌اند که بتوانند آسمان را آبی کنند، علاوه بر این فضا یک منطقه خلأ و تقریباً بدون گاز است به صورتی که امواج صوت قابلیت انتشار در آن فضا را ندارد، همان طور که می‌دانید صدا و صوت اگر بخواهد جابه‌جا شود، حتماً نیاز به هوا دارد، البته به این دلیل نیست که فضا یک ناحیه خالی باشد، بلکه می‌توان گفت هیچ ناحیه‌ای در فضا خالی نیست و کم و بیش درصدهای بسیار کمی از اتم‌ها را شامل می‌شود.
وی افزود: منطقه فضا، گازها و گردوخاک‌ها و مقادیر بسیار ناچیزی از ماده که تقریباً در یک فضای خالی به صورت تقریبی در جهان متبلور است هم اطلاق می‌شود که در مناطق بین سیارات و کهکشان‌ها وجود دارد. هیچکس به طور دقیق نمی‌تواند بگوید که فضا چه اندازه است و این سختی و پیچیدگی که وجود دارد به این دلیل است که ما اهرم‌های شناسایی ابعاد فضا را در حد محدودی در اختیار داریم، اما می‌دانیم که فضا آنقدر بزرگ است که فواصل در آن برحسب کیلومتر بیان نمی‌شود و فواصل برحسب سال نوری بیان می‌شود، یعنی فاصله‌ای که نور طی یک سال طی می‌کند، ابعاد فضا بسیار بزرگ است و حتی بسیار دورتر از آنچه که تلسکوپ‌های زمینی می‌توانند ببینند.
نظر شما