به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پیدایش بیماری‌های سارس، سندرم تنفسی خاورمیانه، ابولا، آنفلوآنزای مرغی و خوکی و اکنون نیز کووید -۱۹، قرن بیست و یکم را به عصر پاندمی‌ها تبدیل کرده است. بیماری حال حاضر اثرات جبران‌ناپذیری بر اقتصاد، سلامت و ساختار اجتماعی بر جای گذاشته است و نبود آمادگی کافی مدیران شهرهای مختلف جهان در مقابله با بیماری را به تصویر کشیده است. با این حال، منتقدان بر این باور هستند که کرونا مزایایی داشته است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به لزوم تغییر طراحی شهرها برای افزایش زیست‌پذیری آن‌ها اشاره کرد. اینکه چگونه می‌توان به این هدف دست یافت از دیدگاه‌های متفاوتی مورد بحث قرار گرفته است با این حال، اغلب مدیران شهری از این حیث به توافق نظر رسیده‌اند که شهرسازی تاکتیکی می‌تواند به بهترین شکل ممکن در ایجاد تغییرات فوری و کارآمد شهرها مؤثر واقع شود.
در ادامه به معرفی چند نمونه طراحی شهری به روش تاکتیکی پرداخته می‌شود که می‌تواند مانند الگویی برای سایر نقاط دنیا عمل کند و به تحول در دنیای پساکرونا منجر شود.
تغییر کاربری خیابان‌ها به منظور افزایش فضا برای تردد سبز
اواخر قرن بیستم و اوایل بیست و یکم عصر مالکیت خودروها در خیابان‌ها بود چرا که بخش اعظم معابر شهری را تردد این وسایل حمل و نقل فرا می‌گرفت. شیوع بیماری کووید -۱۹ و لزوم رعایت فاصله اجتماعی باعث شد مردم بیش از گذشته به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری روی آورند و افزایش زیرساخت‌ها برای رفت و آمد ایمن آن‌ها به یک ضرورت تبدیل شود. بدیهی است که شهرسازی تاکتیکی در این زمینه می‌تواند مؤثر واقع شود چرا که تنها با خط کشی خیابان‌ها یا ایجاد موانعی امکان جداسازی فضای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی از سایر بخش‌های یک خیابان وجود دارد.
تغییر نگرش مدیران در مورد پویایی شهری
ایجاد مسیرهای ایمن برای دوچرخه‌سواری و ترویج سیستم‌های دوچرخه اشتراکی یکی از مهم‌ترین رویکردهایی است که طی دوران کرونا به شکوفایی رسیده و حمل و نقل پایدار شهری را گسترش داده است. در این راستا، افزایشی قابل توجه در تعداد سیستم‌های اشتراک دوچرخه به طور باورنکردنی اتفاق افتاد و به ۱۵۰ درصد در پکن چین، ۶۷ درصد در نیویورک آمریکا، ۱۵۱ درصد در فیلادلفیای آمریکا و ۹۴ درصد در داندی اسکاتلند رسید. برنامه‌ریزان کلانشهر ایتالیایی میلان به منظور ایجاد خیابان‌های دوستدار دوچرخه‌سواری، ۳۵ کیلومتر از خیابان‌های شهر را به مسیرهای دوچرخه‌سواری تبدیل کردند، مدیران کلمبیا در نظر دارند ۸۰ کیلومتر مسیر دوچرخه‌سواری جدید برای پساکرونا ایجاد کنند، شهردار پاریس می‌خواهد بهره‌گیری از وسایل حمل و نقل موتوری را تا سال ۲۰۲۴ به میزان ۷۲ درصد کاهش دهد و طراحان شهری لندن نیز قصد دارند مسیرهای دوچرخه‌سواری را تا ۱۰ برابر افزایش دهند.
در این راستا، شهرسازی تاکتیکی می‌تواند خود را به شکل نصب تابلوهای راهنمایی و رانندگی برای کاهش سرعت خودروها، استفاده از چراغ‌های راهنما به منظور مشخص کردن مسیرهای دوچرخه‌سواری، سیستم‌های اشتراک دوچرخه و ایستگاه‌های تعمیر و در نهایت، نرم‌افزاری برای راهنمایی دوچرخه‌سواران در مسیرهای درست نشان دهد.
طراحی فضاهای مقاوم در مقابل پاندمی
شاید رسانه‌های مجازی برای همیشه راهی برای برقراری ارتباط میان مردم نباشد با این حال، فضاهای عمومی یک شهر از ازل تا ابد مکان‌هایی برای گرد هم آمدن ساکنان یک شهر به شمار رفته و بنابراین طراحی پایدار آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این فضاها باید به گونه‌ای طراحی شود که به هنگام مواجهه با بحران‌هایی شبیه کرونا، مردم را در بالاترین سطح ایمنی قرار دهد. فضاهای عمومی یک شهر باید ویژگی‌هایی داشته باشد که بتواند مکان‌هایی سرزنده برای شهروندان هنگام شیوع یک بیماری واگیر فراهم آورد ضمن اینکه امکان رعایت فاصله اجتماعی بین آن‌ها را تضمین کند. از مهم‌ترین اقداماتی که در این راستا مؤثر واقع می‌شود می‌توان به استفاده از چسب‌های نواری رنگی برای جداسازی فضاهای عمومی جهت نشستن مردم در فاصله معین از یکدیگر، بهره‌گیری از خیابان‌های بسته و فضاهای بدون استفاده برای برگزاری رویدادهای مختلف، چیدن میز و صندلی‌ها در فضاهای باز و کاشت درختان اشاره کرد.
نظر شما