زندگی پیاده مایه اصلی شکل‌گیری اجتماع و روح شهر است

یک کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری گفت: زندگی پیاده در شهر مایه اصلی شکل‌گیری اجتماع و روح شهر است.

عبدالمطلب کریم‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: با اهمیت یافتن مباحث توسعه انسانی و محیط زیست شهری، انتقادات از سوی صاحب نظران مسائل شهری در مورد شهرسازی مدرن مطرح شد و از این رو در روند تلاش برای یافتن راهکار مناسب برای طرح شهر مطلوب شهروندان در برابر اوضاع نابسامان شهرسازی مدرن، گرایش‌ها و دیدگاه‌های جدیدی از جمله بازگشت پیاده‌راه‌ها به شهرها در عرصه‌های شهرسازی جهان مطرح شد.

وی افزود: پیاده‌روی مهمترین امکان برای مشاهده مکان‌ها، فعالیت‌ها و احساس شور و تحرک زندگی و کشف ارزش‌ها و جاذبه‌های نهفته در محیط است.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری خاطرنشان کرد: زندگی پیاده در شهر مایه اصلی شکل‌گیری اجتماع و روح شهر است و احساس تعلق به مکان و از آن خود دانستن محیط زندگی که موجب آرامش خاطر و تعادل روانی شهروندان می‌شود وابسته به تجربه محیط شهری است.

کریم‌زاده اضافه کرد: پیاده‌راه‌ها به عنوان بخشی از فضاهای شهری، عرصه‌ای را برای وقوع رویدادهای اجتماعی، سیاسی، ایجاد خاطره و بیان احساسات جمعی به وجود می‌آورد.

موانع و محدودیت‌های توسعه پیاده‌مداری

وی با بیان اینکه پیاده‌روی ساده‌ترین و طبیعی‌ترین شکل جابجایی است، افزود: موانع و محدودیت‌های بسیاری بر سر راه عابران وجود دارد که مطلوبیت پیاده‌روی را برای شهروندان کاهش می‌دهد.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری تصریح کرد: کف‌سازی نامناسب و غیر استاندارد مسیر عابرین پیاده، ناهمواری و اختلاف سطح در مسیرها، شیب نامناسب، سد کردن معبر، ریختن مصالح و نخاله‌های ساختمانی، وجود ابزارهای ساخت و ساز در مسیر عابرین، پارک خودروها و عبور موتورسیکلت‌ها، وجود دستفروشان و وسایل برخی مغازه‌داران در مسیرهای عابرین پیاده از جمله مشکلاتی است که شهروندان در شهرهای امروزی با آن مواجه هستند.

کریم‌زاده تاکید کرد: غیر استاندارد بودن پل‌های هوایی، نبود مبلمان و خدمات شهری مثل آبخوری، سرویس بهداشتی، صندلی، ایستگاه اتوبوس، سطل زباله و غیره، همینطور آلودگی‌های هوا، محیط و صوتی موجب کاهش مطلوبیت پیاده‌روی برای شهروندان می‌شود.

وی ادامه داد: تجهیز نکردن معابر برای معلولان، ساخت و ساز بی‌ضابطه، در نظر نگرفتن شرایط جوی برای زیرساخت‌ها، کمبود فضای سبز شهری، تداخل مسیر سواره و پیاده، نامناسب بودن خط کشی‌ها و تابلوهای مرتبط، نبود روشنایی کافی در معابر و توجه نکردن به اقشار آسیب‌پذیر از جمله کودکان، سالمندان، معلولین، نابینایان و زنان باردار که موجب افزایش استفاده از خودرو شخصی می‌شود.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری گفت: شبکه مسیر پیاده‌روی و حذف مشکلات و موانع برای عابران پیاده و رعایت حق تقدم از جمله سیاست‌هایی است که مدیران شهری به منظور افزایش کیفیت زندگی، سلامت و امنیت شهروندان و ایجاد محیطی پایدار مورد توجه قرار می‌دهند.

کد خبر 513319

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.