به گزارش ایمنا و به نقل از سایتک دیلی، آنچه محققان در این مطالعه پیدا نکردند شواهدی مبنی بر این است که همپوشانی ژنتیکی مذکور صفات شناختی-رفتاری یا خطر بیماری‌هایی مانند بیماری آلزایمر را نیز پیش‌بینی می‌کند.
"پیتر کلیز"(Peter Claes) از آزمایشگاه تصویربرداری دانشگاه کاتولیک لون و پروفسور" جوآنا ویسوکا"(Joanna Wysocka) از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد گفتند: در حال حاضر نشانه‌هایی از وجود ارتباط ژنتیکی بین شکل صورت و مغز ما وجود دارد. اما دانش ما در مورد این پیوند براساس تحقیقات ارگانیسم مدل و دانش بالینی از شرایط بسیار نادر بود. ما تصمیم گرفتیم تا پیوند ژنتیکی بین چهره و شکل مغز افراد را به طور گسترده‌تر و در جمعیت بزرگ‌تر بررسی کنیم.
محققان گفتند، ما قبلاً تصاویر سه‌بعدی از چهره‌ها را تجزیه و تحلیل کردیم و چندین نقطه داده روی این چهره‌ها را به اطلاعات ژنتیکی پیوند دادیم تا ارتباطات را پیدا کنیم. به این ترتیب محققان توانستند ژن‌های مختلفی را که صورت ما را شکل می‌دهند شناسایی کنند. در مطالعه اخیر با بررسی داده‌های قبلاً به دست آمده و همچنین بررسی داده‌های موجود در بانک اطلاعات پزشکی(Biobank) انگلیس و اسکن مغز ام آر آی و اطلاعات ژنتیکی ۲۰ هزار نفر آنها به نتایج جالبی دست یافتند.
کلیز گفت: برای اینکه بتوانیم اسکن ام آر آی را تجزیه و تحلیل کنیم، باید مغز نشان داده شده در اسکن را اندازه می‌گرفتیم. تمرکز ویژه ما روی تغییرات سطح خارجی تا خورده مغز که "شکل گردویی" دارد، بود. سپس ما به بررسی و پیوند دادن داده‌های به دست آمده از تجزیه و تحلیل تصویر با اطلاعات ژنتیکی موجود پرداختیم. به این ترتیب ما ۴۷۲ مکان ژنومی را که بر شکل مغز ما تأثیر می‌گذارد، شناسایی کردیم. ۳۵۱ مورد از این مکان‌ها قبلاً گزارش نشده بودند. با کمال تعجب متوجه شدیم که قبلاً مشخص شده بود که ۷۶ مکان ژنومی پیش‌بینی کننده شکل مغز با شکل صورت ارتباط دارند. این امر پیوند ژنتیکی بین شکل صورت و مغز را به یک رابط معنادار تبدیل می‌کند.
این تیم همچنین شواهدی یافت که نشان می‌دهد سیگنال‌های ژنتیکی که هم بر شکل مغز و هم در شکل صورت تأثیر دارند در مناطقی از ژنوم که فعالیت‌های ژن را طی تکوین رویانی تنظیم می‌کنند، فراوان حضور دارند.
دکتر " ساهین نقوی" (Sahin Naqvi) از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که اولین نویسنده این مطالعه است، گفت: ما یک رابطه ژنتیکی واضح بین چهره شخص و شکل مغز پیدا کردیم اما این همپوشانی تقریباً با ویژگی‌های رفتاری-شناختی آن فرد ارتباط ندارد.
کلیز افزود: نتایج ما تأیید می‌کند که هیچ مدرک ژنتیکی برای ارتباط بین چهره کسی و رفتار آن فرد وجود ندارد. به عنوان مثال برخی از افراد ادعا می‌کنند که می‌توانند تمایلات پرخاشگری در چهره افراد را با استفاده از هوش مصنوعی تشخیص دهند اما باید گفت چنین پروژه‌هایی نه تنها کاملاً غیراخلاقی‌اند، بلکه فاقد پایه علمی نیز هستند.
منبع: ایسنا
نظر شما