بازبینی مجدد سحابی پرده توسط هابل

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سحابی پرده، یک سحابی رشته‌ای بی‌نظیر و بخشی از حلقه ماکیان در جنوب ستاره اپسیلون است که ۱۰ هزار سال پیش از انفجار ابرنواختری ستاره‌ای جوان و پرجرم (دارای ۲۰ برابر جرم خورشید) حاصل شده است. ستاره‌های بزرگ به از دست دادن جرم با انتشار طوفان‌های شدید و پر سرعت از ذرات زیر اتمی و گرد و غبار در اطراف خود مشهورند و انفجار بسیار بزرگ این ستاره منجر به ایجاد موج شوکی میان‌ ستاره‌ای شده که فضای اطراف را با شدت به حرکت درآورده است در نتیجه مواد میان ستاره‌ای را برانگیخته و صحنه نجومی شگفت‌انگیزی از خود برجای گذاشته است.

سحابی مذکور به لحاظ ظاهری میلیون‌ها بار بزرگ‌تر از زمین است و دو هزار و ۱۰۰ سال نوری از آن فاصله دارد. این سحابی با ۱۱۰ سال نوری طول در صورت فلکی سیگنوس (قو) قرار گرفته و به لحاظ نجومی همسایه‌ای نزدیک به زمین محسوب می‌شود و جایگاه سه جرم آسمانی NGC6960، NGC6992 و NGC9995 است. NGC6960 یا جاروی جادوگر، روی ستاره درخشان 52 Cyg متمرکز است که نیمه شمالی آن به یک دندان نیش با نوک تیز روشن و مرکزی تاریک شباهت دارد و نیمه جنوبی آن به نوارهای موازی تقسیم می‌شود که یادآور زمان تابستان راه شیری است.

NGC6992 یا پرده شرقی، درخشان‌ترین قسمت بوده و از رشته‌های چندگانه و بافته‌شده سحابی تشکیل شده است و NGC995 یک قوس روشن از مواد در انتهای جنوبی NGC6992 است که رو به غرب قرار دارد. این دو جرم در کنار یکدیگر به عنوان "سحابی شبکه" شناخته می‌شوند. ناسا با انتشار عکسی پردازش‌ شده به کمک تکنیک‌های جدید ابزار Wide Field Camera 3 هابل و پنج فیلتر مختلف، جزئیات ظریف رشته‌های گازی یونیزه شده آن را در معرض نمایش گذاشته و از بازبینی مجدد این سحابی توسط هابل خبر داد.

در این عکس جزئیات ریزی به رنگ آبی از اکسیژن یونیزه دو برابر شده و همچنین هیدروژن یونیزه و نیتروژن یونیزه به رنگ قرمز دیده می‌شود. بخش‌های سبزرنگ به دنبال موج شوک وارده توزیع نشده‌اند بنابراین فرصت کافی برای خنک و پراکنده شدن به صورت اشکال درهم و برهم کرک‌دار را در اختیار داشته‌اند. با توجه به این حقیقت که سحابی پرده همواره در حال گسترش است، مطالعه این رشته‌های گازی و ترکیبات آن‌ها می‌تواند به متخصصان برای درک بهتر ساختار آن و چگونگی تعامل موج‌های شوک با ابرنواختر کمک کند.

مقایسه تصویرهای گرفته‌ شده از چنین فضاهایی در زمان‌های مختلف، اطلاعاتی در زمینه سرعت حرکت موج‌های شوک فراهم می‌آورد.