به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، برنامه‌ریزان شهری و کارشناسان سلامت طی دو دهه اخیر بیش از پیش از کمی تحرک و تبعات منفی آن بر شهرنشینان آگاه شده و در تلاش برای رفع این بحران همه‌گیر بوده‌اند. مدیران در نقاط مختلف دنیا برای ترویج پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و سایر روش‌های مشابه برای افزایش تحرک بشر اقدامات زیادی کرده‌اند؛ از افزایش پیاده‌راه‌ها تا بستن خیابان‌ها روی تردد خودروها از مهم‌ترین استراتژی‌هایی محسوب می‌شوند که در این زمینه بکار گرفته شده‌اند. چیزی که در این بین باعث شگفتی همگان می‌شود ساخت پیاده‌روهای متحرکی است که در بعضی از شهرهای جهان برای افزایش پویایی بین مردم به وجود آمده است. در ادامه به معرفی پیاده‌روهای متحرک و مزایای آن برای شهرها و شهروندان پرداخته می‌شود:
پیاده‌روهای متحرک
برنامه‌ریزان در بعضی شهرهای جهان، طی چند دهه اخیر از ظرفیت پیاده‌روهای متحرک برای رونق صنعت گردشگری بهره گرفته‌اند. در واقع این افراد اغلب در فضاهایی نزدیک به فرودگاه‌ها پیاده‌روهایی برقی احداث کرده‌اند که مسافران را از این مراکز به نقاط مختلف شهر هدایت می‌کند، بدون اینکه نیازی به حرکت و خستگی آنان بشود. این پیاده‌روها اغلب کوتاه‌ترین مسیر را به سمت مقصد در اختیار مسافران قرار می‌دهد و با طراحی خاص خود مسافران فرودگاه را به سوی خود جذب می‌کند.
در حال حاضر، بسیاری از کشورهای جهان میزبان پیاده‌روهای متحرک هستند که تاریخچه پیدایش آن‌ها به حدود پنج دهه قبل و حتی بیشتر باز می‌گردد. به عنوان مثال سیدنی پایتخت استرالیا، میزبان یکی از قدیمی‌ترین و بلندترین پیاده‌روهای متحرک جهان با طول ۲۰۷ متر است که شهروندان و مسافران از دهه ۱۹۶۰ به بعد، از آن برای رسیدن به منطقه مهم تجاری شهر بهره گرفته‌اند. البته طراحی پیاده‌روهای متحرک به دهه‌ها قبل از این بازمی‌گردد یعنی زمانی که مقامات آتلانتا، پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر ایالت جورجیا در ایالات متحده آمریکا، در سال ۱۹۲۴ تصمیم گرفتند فضاهایی متحرک برای تسهیل پیاده‌روی ایجاد کنند که البته برای اجرای طرح خود اقدام خاصی انجام ندادند.
طی چند دهه گذشته، ایده پیاده‌روهای متحرک در بسیاری از نقاط جهان، یک بار دیگر شکل گرفت و برنامه‌ریزان از نو به طراحی چنین مسیرهایی برای افزایش تحرک شهرنشینان و جذب گردشگران به سمت خود پرداخته‌اند. اما پرسشی که در اینجا بدون شک ذهن همه را به خود مشغول می‌کند اینکه پیاده‌روهای متحرک که به وسیله نیروی الکتریسیته و بدون نیاز به راه رفتن کاربران، آنان را به مقصد می‌رساند، پس چگونه منجر به افزایش تحرک در بین آن‌ها می‌شود؟
چگونگی عملکرد پیاده‌روهای متحرک
بی‌تحرکی شهرنشینان در پی افزایش جمعیت شهرها یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که بشر امروز با آن دست و پنجه نرم می‌کند. بسیاری از برنامه‌ریزان شهری در تلاش بوده‌اند روش‌های متنوعی برای رفت و آمد شهری به وجود آورند و از این طریق، به افزایش تحرک و پویایی انسان‌ها کمک کنند. یکی از بهترین رویکردهایی که تا کنون در این زمینه مطرح و پیاده شده، ایجاد پیاده‌روهای متحرک است؛ در واقع این وسایل تردد، شهرنشینان را تا مسیر زیادی به سمت مقصد هدایت و پس از آن، کاربران را به پیاده‌روی برای مسافت باقیمانده تشویق می‌کند.
محققان پس از انجام مطالعات پی در پی به این نتیجه رسیده‌اند که با استفاده از تکنولوژی امروزی، می‌توان پیاده‌روهایی ایجاد کرد که با استفاده از نیروی الکتریسیته روزانه در هر ساعت تعداد هفت هزار و ۵۰۰ کاربر را به مسیرهای مختلف شهر می‌رساند. علاوه بر این، احداث این پیاده‌روها در ارتفاع کافی از سطح زمین، بسیار حائز اهمیت است چرا که به دور از ترافیک خودرویی و پیاده‌روهای شلوغ خیابانی با سرعتی به مراتب بیشتر کاربران را به سمت مقصد خود هدایت می‌کند.
مراکز شهری، میزبان پیاده‌روهای برقی
ایجاد پیاده‌روهای متحرک، ایده‌ای بسیار جالب است چرا که به تحرک بیشتر شهرنشینان، افزایش سرعت تردد و امنیت در بین آن‌ها منجر می‌شود. با این حال طرح فوق چالش‌های بسیاری نیز پیش روی برنامه‌ریزان شهری قرار می‌دهد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به هزینه بالا، نصب و سازگارسازی چنین سیستم‌هایی با شرایط بیرونی اشاره کرد. با این حال هم‌اینک بسیاری از مقامات رسمی در تلاشند استفاده از پیاده‌روهای الکتریکی را در بخش‌هایی با بیشترین نیاز شهروندان، نظیر مراکز شهری یا معابری با سطوح بالای شیب که امکان پیاده‌روی در آن‌ها به ندرت وجود دارد ترویج دهند.
سانتاندر، بزرگ‌ترین بانک منطقه اروپا، واقع در کشور اسپانیا، میزبان پیاده‌راه‌های متحرک بیشماری است که تنها با هدف تسهیل تردد عابران و نه کاهش تردد خودرویی احداث شده است. بیتوریا از دیگر کلانشهرهای اسپانیایی با پیاده‌روهای الکتریکی زیاد است که گردشگران و شهروندان را از خیابان‌هایی با شیب بالا به سایر مناطق شهری و جاذبه‌های تاریخی هدایت می‌کند.
نظر شما