به گزارش خبرنگار ایمنا، به اعتقاد "مایل آیزنگ"، روان شناس شادی " شادی مجموعه‌ای از لذت‌های بدون درد، آرامش خاطر و رضایت باطن است. "شاد بودن و امیدواری کیفیت زندگی را ارتقا می‌بخشد و از آرامش خاطر و رضایت درونی آدمی حکایت دارد، تا آنجا که ارسطو می‌گوید "بهترین چیزی که در زندگی بشر وجود دارد، شادی است و این شادی آنقدر اهمیت دارد که سایر امور زندگی تنها در جهت کسب آن هستند."
اما امروز در بحرانی جهانی به نام کرونا قرار گرفته‌ایم که شادی و امید به آینده را بسیار کاهش داده است و اکثر افراد در این همه‌گیری جهانی بیماری کرونا، شادی و نشاط خود و امید به آینده را از دست داده‌اند در حالی که داشتن شادی و امید است که آدمی را به ادامه حیات و مقابله با این بیماری امیدوار کرده و با امید به آینده تلاش‌های روزافزون در جهت یافتن راه‌حل‌هایی برای ریشه‌کنی کرونا در دنیا شکل می‌گیرد.
با امید به آینده باید به فردایی بدون بحران کرونا اندیشید
حمیدرضا محمودی‌نژاد، روانشناس و مشاور خانواده در خصوص ایجاد شادی در زندگی و لزوم افزایش امید به آینده به خبرنگار ایمنا، می‌گوید: ما گرفتار یک یا دو پاندمی در تمام اعصار گذشته نبوده‌ایم، وجود مسائل مختلف و رنج‌های بشری در زندگی هر یک از ما همیشه ایام بوده و خواهد بود، همه ما نیازمند یک پاندای افسرده ساز هستیم که در را بزند و از درون کمد بیرون بیاید و به ما بگوید اگر کرونا هم رفت مسئله بعدی پیش خواهد آمد و اگر مسئله بعدی هم آرام گرفت مسئله بعدتری در می‌زند. پس آیا می‌توان قبول کرد که باید همیشه دست روی دست گذاشت و استراتژی پیشه کرد که عین منفعل بودن باشد؟ و یا اینکه باید در لحظه زیستن را ارزشمند دانست و هیجانات مثبت تولید کرد تا رنج‌های خود و دیگران را التیام دهیم.
وی ادامه می‌دهد: این ویروس نوظهور تقریباً بیشتر مسائل جامعه‌شناسی و روانشناسی و ارکان زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده است. از قطع صله ارحام تا خرید کردن و حضور در محافل عمومی و بازار و حضور در هر جمعی را متأثر کرده است، اما به ما نشان داد که از سرعت بکاهیم و بر تأمل خود بیفزاییم و این میزان سرعت و مصرف‌زدگی را مهار کنیم و بیندیشیم که ما چه میزان برای شادمانی اصیل و افزایش روحیه خود و اطرافیان انرژی و وقت صرف می‌کنیم و مهم است با امید به آینده به فردایی اندیشید که این ویروس از بین می‌رود و آنگاه چه کارهایی را می‌توان برای شاد کردن و تولید هیجانات مثبت انجام داد، بنابراین باید بدانیم همیشه امید به زندگی و شاد بودن دو رکن پویای زندگی هستند.
این روانشناس با تاکید بر اینکه مهم است، بررسی کنیم در حال حاضر در این روزها چه احساسات مثبتی داریم، می‌افزاید: معمولاً همگی هیجانات منفی را در شرایط اضطرار و نگرانی تجربه می‌کنیم، هیجاناتی همچون ترس، خشم، غم و تنفر ناشی از فضاهای رنجوری که داریم را تجربه می‌کنیم و چه بخواهیم چه نخواهیم ناراحتی، اضطراب، دلواپسی، دلهره و نگرانی همگی به سمت ما می‌آیند و باید بتوانیم با مدیریت ذهن و کنترل احساسات، حس امید به آینده و شاد بودن را در خود و حتی دیگران ایجاد کنیم.
نسبت هیجان‌های مثبت به منفی میزان شادی و خوشبختی را تعیین می‌کند
وی با اشاره به دلایل تاکید بر لزوم داشتن شادمانی و امید به آینده، تصریح می‌کند: برخی از پیشگامان روانشناسی مثبت‌گرا افراد شاد را کسانی می‌دانند که فراوانی و شدت هیجان‌های مثبت آن‌ها سه برابر هیجان‌های منفی‌شان باشد، کسی را می‌توان شاد و کام‌روا دانست که در زندگی خود و در طول شبانه روز هیجان‌های مثبت را بیش از هیجان‌های منفی بروز دهند، اگر در فردی نسبت هیجان‌های مثبت بر منفی سه به یک باشد، می‌توان او را شاد و خوشبخت به حساب آورد.
محمودی‌نژاد تصریح می‌کند: باید برای محاسبه هیجانات مثبت و منفی خود وقت بگذاریم و محاسبه هیجانات مثبت خود را بیشتر تقویت کنیم، چرا که اولین قدم برای تغییرات بزرگ، شروع از قدم‌های کوچک، شناخت، آگاهی و بینش داشتن نسبت به وضعیت فردی است وگرنه کور عمل می‌کنیم و به جای داشتن امید به آینده و شادی واقعی دچار سرخوشی‌های لحظه‌ای خواهیم شد، از جمله اقداماتی که در طول روز می‌توانیم داشته باشیم تأمل بسیار زیاد بر علایق و سرگرمی‌های خود است.
وی با استناد به چند پژوهش علمی و معتبر در توضیح عوامل شادی و نشاط، می‌گوید: خوردن، فعالیت اجتماعی، روابط زناشویی، ورزش، به کار بردن مهارت‌ها، موفقیت و تأئید اجتماعی، موسیقی و دیگر هنرها، عبادت و نیایش، استراحت و تماس با طبیعت از جمله عوامل ایجاد شادی و امید است و بر بسیاری از موارد گفته شده در ادیان مختلف هم تاکید شده است.
رعایت توازن در شاد بودن دخیل است
این روانشناس خاطرنشان می‌کند: همه چیز در بهزیستی روانی و رضایت از زندگی به توازن بازمی‌گردد و به میزانی که هیجانات و تولیدات مثبت ما بیشتر باشد، حال ما با خود و دنیا حتی در شرایط سخت بهتر خواهد بود و چنانچه حجم منفی‌ها بیشتر و یا مساوی با مثبت‌ها باشد، قطعاً حال ما خیلی خوب نیست، پس اهمیت محاسبه شادی و امید به زندگی در پایان روز از این منظر ضروری است و تکلیف ما را برای فرداهای پیش‌رو مشخص می‌کند.
وی با بیان علل تولید شادی و شادابی و به دنبال آن امید به زندگی، اضافه می‌کند: تمام دلایل مختلف شادمانی و احساس خوشی و لذت حتی گذرا و آنی باعث توسعه فردی و اجتماعی می‌شود، به این معنا که فرد و جامعه را به سمت راه حل محور بودن، خلاق شدن و توسعه ذهن در تمام ابعاد اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می‌برد و سیستم‌های مغزی و کار و افکار او باز می‌شود و امید به زندگی آینده نیز افزایش می‌یابد.
محمودی‌نژاد برانگیختن عواطف مثبت سازندگی و بالندگی فردی و اجتماعی را سود و فایده داشتن شادی و امید به زندگی در آینده می‌داند و می‌گوید: داشتن امید به آینده و نشاط در زندگی از ساخت منابع شناختی و تولید اتاق فکرها و اندیشکده‌های مختلف تا سازندگی سلامتی جسم و روح و روانی پایدار و کامیاب در بحران‌ها و تلاطم‌های زندگی و ساخت منابع اجتماعی همچون همدلی، اعتماد سازنده، همراهی و مشارکت اجتماعی را در زندگی فردی و اجتماعی افراد به همراه دارد.
تعریف شادی؛ رضایت از زندگی است
سمیه طاهری، جامعه‌شناس نیز در تعریف شادی می‌گوید: ساده‌ترین تعریف شادی داشتن رضایت از زندگی است و حدود نیمی از شادی انسان‌ها به خاطر فکر سالم و روابط سالم و نیمی دیگر مربوط به تیپ شخصیتی افراد مانند درون‌گرا یا برون‌گرا بودن است و درصد بسیار کمی از آن شامل معیارهایی مانند شهرت، قدرت، تحصیلات و ثروت است.
وی ادامه داد: در جامعه امروز ما فردگرایی به شدت افزایش یافته و خودمحوری‌های افراد زیاد شده است به طوری که به سمت انحطاط اخلاقی در حال حرکت هستیم، اعتماد عمومی هم یکی دیگر از مواردی است که وجودش به شاد بودن افراد کمک می‌کند، وقتی افراد به محیط اطرافشان اعتماد ندارند، این موضوع خود عامل بروز استرس و ناراحتی است که البته این روزها هم این مسئله کم نیست.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه برخی از متون جامعه‌شناسی به انسان درگیر در امور روزمره، لقب موجودی از نژاد موش را می‌دهند، تصریح می‌کند: دلیل این اطلاق، فعالیت زنجیره‌وار بشر در کارهای بی‌پایان و تکراری روزانه است، درست مانند موشی که روی چرخ چرخنده قفس خود بی‌اراده در حال دویدن دائمی است تا غذایی به دست آورد، تقویت ترویج مثبت اندیشی در جامعه ضروری است، چرا که این مهم باعث ایجاد و انتقال امید و شادی می‌شود.
امیدواری یک نگرش ذهنی و عاطفی است
وی با توضیح اینکه امیدواری یک نگرش ذهنی و عاطفی است، می‌افزاید: این امر بر ارتقای کیفیت زندگی تمرکز داشته و شامل انتظار نتایج مثبت داشتن از تمام چالش‌ها و اتفاقات روزانه است، امید به معنای انجام فعالیت و امور زندگی با چشم‌انداز مثبت است و این مفهوم لزوماً به معنای اجتناب یا نادیده گرفتن اتفاقات یا نتایج بد نیست، بلکه تلاش برای داشتن دید مثبت با علم به احتمال وجود موقعیت‌های بد بالقوه است. امید داشتن به زندگی یک احساس، میل و انتظار است که همه‌چیز در آینده به خوبی پیش خواهد رفت. اگر بخواهیم برای این احساس مثال‌های ملموسی بزنیم، لحظاتی را یادآور خواهیم شد که با اطمینان و شادی منتظر یک رویداد خوب هستید.
طاهری شادی و نشاط را یکی از مسائل مهم و تأثیرگذار در زندگی و پویایی آن می‌داند و ادامه می‌دهد: شادی به معنای خوشی، خرمی، طراوت و زنده دل بودن است که در رشد و بالندگی افراد و همچنین در بروز استعدادها و خلاقیت آن‌ها و امید به زندگی آینده نقش اساسی دارد، پس افراد بی‌نشاط و اندوهگین نمی‌توانند از استعدادهای نهفته خود بهره کافی ببرند و به دنبال آن به زندگی آینده امیدوار شوند، نبود نشاط در بین افراد، بروز افسردگی و سرخوردگی را همراه خواهد داشت.
نشاط در هر جامعه‌ای موتور محرکه است
وی با اشاره به اهمیت وجود نشاط و شادی در جامعه، خاطرنشان می‌کند: نشاط هر جامعه‌ای موتور محرکه آن است، به طوری که توسعه یافتگی هر جامعه با میزان نشاط اجتماعی آن اندازه گیری می‌شود، نشاط در زندگی، احساس خوشبختی، اعتماد بین مردم و احساس تعهد و موارد مشابه همه بیانگر میزان توسعه یافتگی یک جامعه است که باید به آن توجه ویژه کرد. همچنین علاوه بر مسائل اقتصادی، معیارهای فرهنگی و اجتماعی هم در احساس شاد بودن مردم بسیار تأثیرگذار است، در تنهایی و انزوای اجتماعی چیزی به نام شادی وجود ندارد و رخدادهای شاد همیشه در جمع نمود پیدا می‌کنند.
طاهری با اشاره به اینکه افراد امیدوار به آینده همواره حس لذت و شادی درونی دارند، اظهار می‌کند: باید طی فعالیت‌های روزانه خود حس خوب شادی و لذت داشته باشیم تا به رضایت درونی دست یابیم و مهارت مقابله با استرس و گریز از ناملایمات را بیاموزیم، همچنین باید برای زندگی خود یک چارچوب ارزشی و مهم‌تر از آن یک یا چند هدف تعریف کنیم.
وی با تاکید بر اینکه شادی و امید به زندگی در درمان بسیاری از بیماری‌های جسمی و روحی آدمی تأثیرگذار است، می‌گوید: افراد امیدوار و شاداب در زندگی انسان‌های منعطفی هستند و در مقابله با شرایط جدید به راحتی قابلیت تغییر و سازگاری دارند و هیچ حادثه‌ای توازن روحی آن‌ها را بر هم نمی‌زند و آن‌ها را دچار بیماری‌های روحی نمی‌کند. همچنین امید داشتن باعث می‌شود که افراد با مشکلات مقابله کنند و برای رسیدن به اهداف خود، راه‌های مختلفی را امتحان کنند.
نظر شما