به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در طول جدیدترین مطالعات دانشگاه آنگلیای شرقی انگلستان روی موضوع "محرومیت نسبی" (یعنی این احساس که دیگران در زندگی چیزهایی بهتر از ما دارند)، محققان دریافتند که افزایش امید به آینده می‌تواند از مردم در برابر گرایش به رفتارهای پرخطر مانند نوشیدن مشروبات الکلی و قمار محافظت کند. هدف از این مطالعه، بررسی این حقیقت بود که چرا فقط برخی از افراد برای فرار از مشکلات به نوشیدن مشروبات الکلی، مصرف مواد مخدر، بیش از حد غذا خوردن و یا قمار روی می‌آورند. جواب آن‌ها به یک کلمه منتهی شد: امید.
شهریار کشاورز، محقق تحصیلات تکمیلی این دانشگاه از دانشکده روانشناسی UEA در این رابطه گفته است که "بیشتر مردم در دوره‌ای از زندگی خود محرومیت نسبی را تجربه می‌کنند. این احساس با نارضایتی از زندگی همراه است و باعث می‌شود فرد احساس کند وضعیت او در مقایسه با دیگران بسیار بدتر و عملکرد آن‌ها در هر زمینه از او بهتر است."
این احساس با سوءاستفاده بسیاری از افراد فرصت‌طلب همراه است که باعث می‌شود با دادن وعده برای داشتن زندگی زیباتر و شرایط بهتر، فرد را تحریک کنند که روی تمامی دارایی فعلی خود برای به دست آوردن چیزهایی خطر کند که احساس می‌کند دیگران دارند و او هرگز نداشته است.
از سوی دیگر تئودور روزولت جمله معروفی دارد که می‌گوید "مقایسه دزد شادی است." بدین معنا که مثلاً وقتی یکی از دوستان و اطرافیان یک فرد، ماشین جدیدی می‌خرد، یا حتی خواهرش ازدواج می‌کند، همکارش شغل بهتری پیدا می‌کند، همسایه‌اش درآمد بهتری نسبت به او دارد و غیره، با مقایسه خود به احساسی منفی می‌رسد که به آن محرومیت نسبی گفته می‌شود. این احساس می‌تواند با تحریک سایر احساسات منفی هم‌چون عصبانیت و کینه‌ورزی، با استراتژی‌های نادرستی هم‌چون خطر کردن روی زندگی، نوشیدن مشروبات الکلی، سوءمصرف مواد مخدر و یا قمار همراه باشد و در نهایت نتایج ناگواری برای فرد و زندگی او به دنبال داشته باشد.
بااین‌حال تحقیقات حاکی است همه کسانی که با احساس محرومیت نسبی مواجه هستند، به سمت این انتخاب‌های نادرست کشیده نمی‌شوند. لذا هدف از این تحقیق یافتن دلیل این امر بود که چرا برخی از مردم با این احساس خود بهتر کنار می‌آیند و حتی گاهاً از این تجربه به بهترین شکل ممکن برای بهبود وضعیتی که در آن قرار دارند بهره می‌گیرند. از سوی دیگر شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد امیدوار ماندن در مقابل مشکلات می‌تواند مثمر ثمر باشد. به همین دلیل محققان موضوع تحقیق خود را بر این مبنا انتخاب کردند که آیا امید به آینده می‌تواند به مردم کمک کند احساس خوشبختی داشته باشند و در برابر گرایش به رفتارهای پرخطر از آن‌ها محافظت کند یا خیر؟
بدین‌ترتیب، تیم تحقیقاتی با ۵۵ داوطلب دو بررسی آزمایشگاهی انجام دادند تا دریابند که داوطلبان چقدر احساس محرومیت نسبی و امید دارند. برای این کار آن‌ها پرسشنامه‌ای در مورد درآمد خانواده، سن، جنسیت داوطلبان تهیه کردند و سوالاتی مبنی بر این‌که آن‌ها در چه زمینه‌ای نسبت به همسالان خود احساس محرومیت دارند یا چه مواردی باعث ایجاد محرومیت نسبی در آن‌ها شده است؟
آن‌ها همچنین داوطلبان را در بازی‌های قماری که شامل ریسک‌پذیری و شرط‌بندی با شانس برنده شدن پول واقعی بود مشارکت دادند. این بخش از مطالعه، به گفته دکتر پیرس فلمینگ، از دانشکده روانشناسی UEA به این دلیل انجام گرفت که محققان بررسی کنند آیا احساس محرومیت نسبی ناشی از داشتن درآمد کمتر نسبت به سایرین، باعث افزایش میزان ریسک‌پذیری در میان افراد کم‌امید و کاهش خطرپذیری در افراد پرامید می‌شود یا خیر؟
با مقایسه نتایج، محققان دریافتند افرادی که امید چندانی به آینده نداشتند بیشتر از افراد امیدوار روی دارایی‌های خود ریسک می‌کردند. پس از آن، نتایج این مطالعه در کنار یافته‌های تحقیقات سال گذشته قرار گرفت. این تحقیقات روی ۱۲۲ فرد که حداقل یک‌بار در زندگی قمار کرده بودند انجام گرفته بود. این مطالعه نیز نتایج مشابهی داشت و در نهایت نشان داد افزایش امید به آینده، حتی در میان افرادی که شدیداً با احساس محرومیت نسبی مواجه هستند، باعث می‌شود که مردم کمتر به رفتارهای پرخطر هم‌چون قمار، نوشیدن مشروبات الکلی یا سوءمصرف مواد مخدر گرایش داشته باشند.
نظر شما