سولماز حسینیون در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه تاکید روز جهانی شهرسازی در ایران بر روی سلامت در شهرها با تکیه بر بیماری‌های پاندمیک است، اظهار کرد: از جهتی خوب است که روزهایی را به صورت مناسبتی برای موضوعات مختلف از جمله مباحث مرتبط با شهرها استفاده می‌کنند زیرا هرچه جلوتر می‌رویم دنیا بیشتر به سمت شهری شدن پیش می‌رود و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰، تقریباً ۷۰ درصد مردم دنیا در شهرها زندگی کنند، البته ممکن است این روند تغییر پیدا کرده و سریع‌تر نیز بشود.
وی افزود: شهرها نیروی مولد و محرک کشورها چه از نظر اقتصادی و چه از نظر تولیدات فرهنگی، اجتماعی و فکری هستند و اهمیت زیادی دارند اما از طرفی توسعه شهرها مسئولیت‌هایی را نیز بر دوش ما می‌گذارد.
این دکترای طراحی شهری با بیان اینکه یکی از دلایل به وجود آمدن رشته شهرسازی بحث سلامت است، خاطرنشان کرد: در کشور انگلستان و سایر کشورهای اروپا به دلیل صنعتی شدن و شهری شدن آلودگی‌های محیطی ایجاد شد، کارخانه‌ها شروع به کار کرده و جمعیت‌هایی از روستاها به شهرها مهاجرت کردند.
حسینیون عنوان کرد: بعد از مدتی آلودگی‌های رودخانه‌ها و آب‌ها و آلودگی هوا زیاد شد و مدیران و برنامه ریزان به این نتیجه رسیدند که برای ساخت شهرها باید اصولی در طراحی و برنامه ریزی مدنظر قرار بگیرد تا سلامت شهروندان تأمین شود.
وی ادامه داد: امروزه و بعد از گذشت چندین دهه، به دلیل شیوع بیماری‌های واگیردار، موضوع سلامت در شهرها، دوباره و بیشتر از گذشته مطرح شده است.
این دکترای طراحی شهری تاکید کرد: از نظر من شهرسازی رسالت بسیار مهمی است، چیزی که متأسفانه طی سال‌های اخیر در کشورمان شاهد نبوده‌ام. در حوزه دانشگاه استاد صرفاً به دلیل دریافت حقوق و ارتقا درجه تدریس می‌کند و دانشجو نیز به دروس خود به عنوان واحدی برای کسب نمره نگاه می‌کند.
به مردمی که سرنوشت آنان تحت تأثیر اقدامات شهر سازان است، اهمیت داده نمی‌شود
حسینیون تصریح کرد: زمانی که همین فارغ‌التحصیلان وارد جامعه حرفه‌ای و محیط کار می‌شوند به طرح‌ها به عنوان منبع درآمدزایی نگاه می‌کنند. به عنوان کسی که سال‌ها در این حرفه کار کرده‌ام، ندیده‌ام به مردمی که سرنوشت آنان تحت تأثیر اقدامات شهر سازان است، اهمیت داده شود.
وی افزود: در حالی که یک شهر ساز یا برنامه ریز و طراح شهر می‌تواند با کشیدن یک خط، چند خانواده را بدبخت و عده‌ای دیگر را ثروتمند و خوشبخت کند.
این دکترای طراحی شهری گفت: متأسفانه تصمیمات شهرسازی در شهرهای ما تنها به راه کسب درآمد تبدیل شده و دانش شهرسازی در تعیین کاربری‌ها، تعیین تراکم و خرید و فروش املاک خلاصه می‌شود. تنها چیزی که اصلاً به آن توجه نمی‌شود اتفاقی است که بر اثر این تصمیمات برای مردم می‌افتد.
حسینیون اظهار کرد: شهرسازی در ایران راه خوبی را طی نکرده است و افراد نیز به دنبال مدهای گذرا برای مطرح کردن مقاله‌های خود در کنفرانس‌ها و مجلات بین المللی هستند.
وی خاطرنشان کرد: مسئله این است چه اقداماتی در این سال‌ها از دید شهرسازی برای سلامت شهروندان انجام شده است. واقعیت این است که اقدامات انجام شده صرفاً شعاری بوده است در حالی که مدیران و کارشناسان این حوزه خود جز اپوزیسیون هستند اما در عمل همان اقدامات سابق، با طرح شعارهای زیباتری انجام می‌شود.
این دکترای طراحی شهری گفت: به طور مثال شهرسازی برای آلودگی هوا اقدامات زیادی می‌تواند انجام دهد اما طی این سال‌ها تنها بحث خودروها و تعویض خودروهای قدیمی، آن هم برای رونق کارخانه‌های خودرو سازی مطرح شده است در حالی که از منظر شهرسازی می‌توان به جای تراکم فروشی فضای سبز بیشتری را دسترسی مردم قرار داد یا حداقل از تخریب این فضاها جلوگیری کرد.
" یکپارچه کردن سلامتی با برنامه ریزی شهری و منطقه‌ای" شعار امسال روز جهانی شهرسازی
حسینیون با اشاره به شعار امسال روز جهانی شهرسازی با عنوان" یکپارچه کردن سلامتی با برنامه ریزی شهری و منطقه‌ای" ادامه داد: یک سال از شیوع بیماری کووید ۱۹ گذشت و در این مدت بسیاری از شهرهای دنیا به سرعت شروع به اقداماتی به منظور کنترل اپیدمی کرده‌اند، زیرا مشخص نیست این پاندمی تا چه زمانی ادامه داشته باشد و حتی پیش بینی می‌شود ممکن است ویروس‌های بیشتری در طبیعت منتشر شود؛ بر همین مبنا گسترش فضاهای شهری و پیاده راه‌ها در دستور کار است.
وی افزود: در کشور ما ظاهراً نام طرح‌ها و اقدامات تغییر می‌کند اما در عمل اقدام مؤثری انجام نمی‌شود. از نظر من روز شهرسازی در کشور ما بیشتر حالت نمادین دارد تا اینکه به رسالت واقعی خود که خدمت به مردم است، پاسخ دهد.
این دکترای طراحی شهری گفت: روند نادرستی طی سه دهه گذشته به وسیله برخی اساتید جا افتاده است و همان روند به وسیله دانشجویان آنان نیز ادامه پیدا کرده و شرایط را بدتر شده است و اقداماتی که ۳۰ سال پیش اساتید مطرح و ماندگار ما انجام داده‌اند، به دست فراموشی سپرده شده است.
نظر شما