امیرمظفر امینی، عضو هیئت علمی گروه توسعۀ روستایی، دانشکدۀ مهندسی کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان در گفت وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص روز روستا، اظهار کرد: مدیران کشورمان از توسعه روستایی اطلاع چندانی ندارند، اصالت روستا حفظ بافت آن است، اگر قرار است بودجه‌ای به روستا تعلق بگیرد نباید مقدار آن کاهش پیدا کند، در واقع اساس برنامه‌های توسعه روستایی در کشورمان دچار مشکل است.
وی ادامه داد: در واقع اساس توسعه درست در این حوزه همان حضور افراد متخصص است، برای ایجاد یک برنامه توسعه‌ای برای روستاها قطعاً باید از توان افراد دانشگاهی و زبده استفاده کرد. اولین قدم در توسعه جوامع روستاهای کشور این است که بافت روستاها حفظ شود و طبیعی بودن ظاهر آن باقی بماند با این تفاوت که امکانات مورد نظر افراد ساکن در روستا تأمین شود، بنابراین باید تجدید نظری در باورهایمان در خصوص توسعه روستا داشته باشیم.
عضو هیئت علمی گروه توسعۀ روستایی دانشکدۀ مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در خصوص عدالت اجتماعی، افزود: یکی از اهداف توسعه، ایجاد عدالت اجتماعی است، باید از مسئولان سوال شود همانطور که در جهت توسعه شهر اصفهان گام برمی‌دارند آیا در روستاهای استان نیز اقدام می‌کنند، این صحبت که روستاییان نباید به شهرهای مرکز استان‌ها مهاجرت کنند اساساً اشتباه است، قطعاً هر کس به فکر پیشرفت در محیط زندگی خود است، به نظر می‌رسد به جای طرح چنین صحبت‌هایی باید عوامل دافعه روستا را شناسایی کرده و عوامل جاذبه را بیشتر کرد تا ساکنان روستاها بیشتر به ماندن در محل زندگی خود تشویق شوند و حتی این ایجاد جاذبه باعث بروز مهاجرت معکوس شود.
وی تصریح کرد: با سنجش ظرفیت روستاها باید برنامه جامعی تدوین شود که چه امکاناتی برای ساکنان آن نیاز است. در واقع روستاهایی که مستعد توسعه هستند می‌توانند در زمینه کشاورزی و گردشگری به این مهم دست پیدا کنند و مسئولان لازم است با شناسایی عوامل مورد نظر، این زمینه را فراهم کنند.
امینی با بیان اینکه دلال‌ها یکی از عوامل بازدارنده توسعه کشاورزی روستایی هستند، افزود: کشاورز روستایی اگر محصولی را تولید کند باید به کجا برود تا برای تولید محصولش رقابت نکند و دلال در این میان نقش نداشته باشد؟ متأسفانه دلال نیز هرگز پولی را که از روستایی گرفته در جهت توسعه روستا هزینه نمی‌کند.
وی در خصوص تشکل‌های روستایی، اظهار کرد: تشکل‌های روستایی تشکل‌های کوچکی هستند با شخصیت‌های بزرگ حقوقی که می‌توانند در جهت حمایت از اقشار روستایی تلاش کنند. جلوه‌های تعاون در روستاها قدمت چند هزار ساله دارد و در واقع مهمترین جلوه سرمایه اجتماعی مشارکت است که در حال حاضر این تعاون و مشارکت به کمترین میزان حد خود رسیده است. در روستا مشارکت‌ها به صورت شکلی و ظاهری نمود دارد اما از نظر محتوایی به جایی نرسیده و هیچ اراده‌ای برای افزایش آن وجود ندارد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: افراد روستایی اگر بتوانند بخوبی با یکدیگر مشارکت کنند و البته آموزش‌های لازم را ببینند، معضلات روستاییان به مراتب کمتر خواهد شد، روستاییان باید در راستای تعاون و همکاری توانمند شوند و سوال اینجاست که در این خصوص چه تلاش‌هایی شده است.
وی در پایان با اشاره به کمبود تخصص مدیران حوزه روستایی افزود: مدیرانی که در حوزه روستایی فعالیت می‌کنند باید تخصص و اطلاعات خوبی در این مورد داشته باشند اما تاکنون چندان اقدامات خاصی دیده نشده که به توسعه روستا امیدوار بود. کشور ایران جزء ۱۰ کشور اول دنیا در داشتن جاذبه‌های توریستی است، اما برای طرح این همه جاذبه اقدامی نشده است. در روستاهای یک کشور اروپایی جاذبه‌ها آنقدر زیاد شده که مردم شهرنشین به سمت مهاجرت معکوس رفته‌اند ولی این مورد برای ما عجیب است و شاید با این نوع مدیریت هرگز به آن وضعیت نرسیم.
نظر شما