به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سازمان بهداشت جهانی از احتمال سرعت گرفتن ویروس کرونا در قاره آفریقا هشدار داده و از مقامات رسمی کشورهای این قاره خواسته است اقداماتی پیشگیرانه برای کاهش شیوع بیماری انجام دهند. مراکز کنترل و پیشگیری بیماری آفریقا، واکنش سریع نسبت به بررسی گسترش ویروس در بخش حمل و نقل را ضروری دانسته و از مقامات محلی خواسته‌اند هر چه سریع‌تر وارد عمل شوند. تقریباً مقامات ارشد در تمام کشورهای آفریقایی قوانینی نظیر رعایت فاصله فیزیکی و استانداردهای بهداشتی را مورد پیروی قرار داده و با افراد متخلف در این خصوص برخورد قانونی کرده‌اند.
فعالیت حمل و نقل عمومی در بعضی از کشورهای آفریقایی نظیر الجزایر و بنین به طور کامل به تأخیر افتاده است و سایر کشورها مانند اتیوپی، کنیا، کامرون و گینه نیز بر کاهش تردد از طریق وسایل حمل و نقل تمرکز کرده‌اند. این در حالی است که بسیاری از مردم آفریقا درآمد خود را از کارهای روزمزد کسب می‌کنند و اغلب آن‌ها به خودروی شخصی برای تردد بین خانه و محل کار دسترسی ندارند. با این وضعیت، آیا می‌توان این جوامع را تا پایان کرونا در خانه نگه داشت و از رفت و آمد به وسیله وسایل حمل و نقل عمومی منع کرد؟
نتایج سرمایه‌گذاری‌های هدفمند
بسیاری از شهرهای آفریقایی فاقد فضای کافی هستند تا همچون سایر نقاط دنیا، مردم آن در دوران کرونا از دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی به جای وسایل حمل و نقل عمومی یا خودروهای شخصی استفاده کنند. ضعف طراحی شهری در چنین مناطقی، ساکنان را از دسترسی به خدمات اولیه حتی در زمان‌هایی که خبری از بحران‌هایی نظیر کرونا نیست، محروم کرده است. اغلب مردم در نزدیکی محل سکونت خود به فضاهای عمومی دسترسی ندارند و زیرساخت امنی در اطراف آن‌ها برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری وجود ندارد. اگرچه بیش از ۵۰ درصد مردم آفریقا، یعنی بسیار بیشتر از سایر نقاط دنیا، از طریق پیاده‌روی در داخل شهر رفت و آمد می‌کنند، اما همچنان خیابان‌ها در مالکیت وسایل حمل و نقل موتوری قرار دارد.
بدیهی است که بحران کرونا که ترویج پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری و به تبع، زیرساخت‌های مربوطه در آن، به جنبشی عظیم در میان جهان تبدیل شده است، می‌تواند فرصت بسیار ارزشمندی برای شهرهای آفریقایی باشد تا در مسیر تحرک فعال در آینده گام بردارند. به عنوان مثال یووری موسونی، رئیس جمهور کشور آفریقایی اوگاندا، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در دوران کرونا را بسیار ایمن‌تر از سایر روش‌های تردد معرفی کرد و در این راستا، اقدامات متعددی نظیر کاهش ترافیک خودرویی در خیابان‌ها و افزایش حمایت سیاسی از دوچرخه‌سواران را نیز در پیش گرفت.
طی جلسه‌ای که بین طراحان معروف اوگانادایی در خصوص بررسی وضعیت شهرها در دوران کرونا برگزار شد، بسیاری از شرکت‌کنندگان توسعه زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی را بسیار حائز اهمیت پنداشتند. پیش از این، یعنی در سال ۲۰۱۲، در پروژه‌ای عظیم قرار بود یکی از خیابان‌های اصلی شهر کامپالا، پایتخت اوگاندا، به یک پیاده‌راه تبدیل شود که طراحان بحران کرونا را بهانه‌ای برای تکمیل پروژه فوق و گسترش آن به سایر نقاط شهر می‌دانستند.
در واقع، این پروژه بخشی از یک استراتژی بزرگ‌تر برای کاهش تراکم کامپالا به حساب می‌آید که از ماه می آغاز و قرار شد تغییرات بیشتری را بر شهر اعمال کند. البته بستن خیابان فوق به روی وسایل حمل و نقل موتوری، از همان ابتدای مطرح شدن، با چالش‌های بسیاری نظیر نبود بودجه مالی کافی و حمایت اجتماعی مواجه بوده است با این حال، گسترش ویروس کرونا یک بار دیگر بحث در مورد پیاده‌سازی طرح را در میان برنامه‌ریزان کامپالایی به وجود آورد.
مقامات محلی اهل کامپالا از قرنطینه‌ها و محدودیت‌های کرونایی به بهترین شکل بهره گرفتند تا از پایتخت اوگاندا، مرکزی مردم محور به وجود آورند، اما واقعیت این است که کامپالا فاصله زیادی برای رسیدن به این هدف دارد، چرا که تا پیش از دوران کرونا اقدام خاصی در این زمینه صورت نگرفته بود.
نظر شما