به گزارش خبرنگار ایمنا، سیروس الوند از کارگردانان مطرح سینمای ایران است که فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۵۰ و با نوشتن فیلمنامه فیلم حیدر آغاز نمود. از سال ۵۴ با فیلم شب آفتابی به جرگه کارگردانان پیوست و در بیش از ۴۰ دهه حضورش در عرصه سینما، بیش از ۲۰ فیلم سینمایی را کارگردانی نمود. فریاد زیر آب، یک بار برای همیشه، چهره، دست‌های آلوده، مزاحم و تله از جمله آثار مهم این کارگردان هستند. الوند در سال ۷۱ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را برای فیلم یک بار برای همیشه از آن خود کرد. او این روزها فیلم آنجا، همان ساعت را با بازی پرویز پرستویی، ماهور الوند و شهرام حقیقت دوست آماده اکران دارد.
در وضعیت کنونی روز ملی سینما مفهومی ندارد
الوند با تاکید بر این نکته که با توجه به شرایط کنونی، روز ملی سینما محلی از اعراب ندارد به خبرنگار ایمنا گفت: زمانی که به ایجاد روز ملی سینما فکر شد و تصمیم بر آن شد تا روزی به سینما اختصاص داده شود، حال سینما خوب بود. فیلم تولید می‌شد، شرایط اینقدر سخت نبود، سینماگران تا این حد تحت فشار نبودند و به طور کلی سینما رونق داشت و می‌طلبید که یک روز را در تقویم به سینما اختصاص دهیم. اما اکنون روز ملی سینما در حال تحلیل رفتن است. زیرا سینمایی که وجود دارد، سینمایی است که مورد نظر و تأیید برخی مسئولین است و در آن به تامین منفعت سینمای ایران و خواست تماشاگر توجهی نمی‌شود. به همین دلیل دیگر به آن صورت سینمای ملی نداریم، سینمای ملی ضعیف و فراموش شده است. به نظر من روز ملی سینما دیگر مفهومی ندارد چون سینمایی باقی نمانده و فقط یک روز در تقویم است بدون ربط به سینما.
به آینده امیدوار هستم
این کارگردان در پاسخ به این سوال که با توجه به رکود کنونی سینما آیا به آینده آن امیدی است و آیا باز هم فیلم می‌سازد، توضیح داد: بله، من باز هم فیلم می‌سازم. همیشه سعی کرده‌ام در همه شرایط امیدم را حفظ کنم و تصور می‌کنم در حال حاضر، این بحران‌هایی که گریبانگیر جامعه است، شرایط اقتصادی جامعه، تحریم‌ها و اثرات آن و شیوع ویروس کرونا روی وضع مردم و شرایط زندگی آنها تأثیر گذاشته و تغییراتی ایجاد کرده است. سینما دیگر اولویت مردم نیست و در سبد خانوار جایی ندارد. بیشتر نگران وضعیت اقتصادی و معیشتی خود هستند و در آنها انفعال ایجاد شده است. در این شرایط، دیگر سینما و سینما رفتن محلی از اعراب ندارد. با وجود این من به آینده امیدوار هستم و فکر می‌کنم باید این دوران و این شرایط طی شود تا ببینیم چه پیش می‌آید.
دیگر در سینمای ایران، جریانی شکل نمی‌گیرد
او در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به ظهور نیروهای تازه نفس در سینمای ایران، می‌توان به جریان سازی تازه‌ای در صنعت سینما امیدوار بود؟ پاسخ داد: خیر، دیگر جریانی در سینمای ایران به وجود نمی‌آید. چون جریان سازی مستلزم آن است که سینما شرایط عادی و عادلانه‌ای برای همه سینماگران داشته باشد و در تولید و تقاضا، تناسب شکل بگیرد. اما این شرایط در حال حاضر موجود نیست و وضعیت طوری شده که فیلم‌ها نمی‌توانند همچون گذشته جریان ساز باشند.
الوند ادامه داد: در میان نیروهای تازه نفس سینما، کارگردان‌های خوبی ظهور کرده‌اند که آثار قابل توجهی دارند. کارگردان‌هایی مثل شهرام مکری، پرویز شهبازی، سعید روستایی و وحید جلیلوند اما نکته اینجاست که با چند فیلمساز انگشت شمار، نسلی به وجود نمی‌آید. در ازای هر دو یا سه کارگردان خوب و کاربلد، ۲۰ فیلمساز نابلد و آویزان در صنعت سینما ظهور می‌کنند که بر آن لطمه‌های سنگینی می‌زنند. همین‌ها هستند که همه شرایط نرمال سینما را به هم می‌ریزند. دستمزدهای کلان و غیرمتعارف، سرمایه‌های مشکوک و فرصت اکران ناعادلانه توسط همین افراد به وجود می‌آید. با این شرایط، دیگر در سینما جریان تازه‌ای به وجود نمی‌آید.
این کارگردان با سابقه با بیان اینکه ممکن است تازه‌ترین اثرش، همان جا، همان ساعت اکران آنلاین شود گفت: اکران آنلاین اشکالاتی دارد، اما چاره دیگری نیست و فیلمسازان برای دیده شدن آثارشان انتخاب دیگری ندارند. در این شرایط مردم به سینما نمی‌روند و تنها راه حفظ مخاطب، همین اکران آنلاین است. امکان دارد فیلم تازه‌ام روانه اکران آنلاین شود.
نظر شما