به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مناطق خودکفا به محلههایی در یک شهر اشاره دارد که دارای بیشترین قابلیت پیادهروی هستند و در آن تمام امکانات مورد نیاز ساکنان بدون نیاز به استفاده از وسایل حملونقل خصوصی و عمومی قابل دسترسی است. با توجه به تحقیقات دانشجویان دانشگاه ایالتی واشنگتن، ساکنان این مناطق تا ۱۰۰ سالگی عمر میکنند. بر اساس دادههای آماری سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ بیش از ۱۴۴ هزار نفر از ساکنان ایالت واشنگتن همگی در سنین بالای ۷۵ سال جان خود را از دست دادهاند. محققان با بررسی وضعیت، جنسیت، نژاد و میزان دسترسی افراد فوت شده به مراقبتهای سلامت اولیه در این ایالت دریافتند که محیط زندگی یک فرد نقش مهمی در طول عمر او ایفا میکند. اغلب افرادی که در ایالت واشنگتن حدود ۱۰۰ سال عمر کردهاند را زنان سفید پوست و افرادی تشکیل میداد که در مناطقی با قابلیت پیادهروی بالا سکونت داشتهاند.
افزایش طول عمر؛ محیط یا ژنتیک؟
بنا بر آمار، در سال ۲۰۱۵ بیش از ۵۰۰ هزار فرد ۱۰۰ ساله در جهان زندگی میکرد که پیشبینی میشود این جمعیت تا سال ۲۰۵۰ تا هشت برابر افزایش داشته باشد چراکه در طول چند دهه اخیر امید به زندگی در انسانها بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بررسی نمودارهای سنی ایالاتمتحده حاکی است که در سال ۱۹۰۰ مردان تا ۴۶ سالگی و زنان تا ۴۸ سالگی عمر میکردند اما در حال حاضر میانگین عمر بسیاری از آمریکاییها به ۷۸ سال میرسد. بسیاری از محققان هنوز نمیدانند که چه عواملی منجر به افزایش یا کاهش امید به زندگی میشود، با این حال برخی از آنها محیط زندگی را عامل مهمی در این زمینه میدانند. از سوی دیگر هرچند بسیاری از دانشمندان و متخصصان سراسر دنیا بر این باورند که ژنتیک نقش مهمی در افزایش طول عمر افراد ایفا میکند، بهتازگی بسیاری از محققان استدلال کردهاند که مؤلفههای زیستمحیطی بیشتر از ژنتیک در این زمینه اثر دارد. از جمله مهمترین عوامل زیستمحیطی مؤثر بر طول عمر میتوان از رژیمهای غذایی، اعتیاد به مواد مخدر، انجام فعالیتهای جسمی، حمایت اجتماعی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، دسترسی به مراقبتهای درمانی، قابلیت پیادهروی و نژاد نام برد.
تجرد و طول عمر
محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن پس از پایان تحقیقات خود در خصوص مؤلفههای مؤثر بر طول عمر انسانها با نتایجی کاملاً در تضاد با مطالعه پیشین خود مواجه شدند. آنها دریافتند که دختران مجرد، زنان مطلقه یا بیوه بیش از زنان متأهل عمر میکنند حال آنکه در تحقیق قبلی مشخص شده بود افراد تنها و مجرد از نظر سلامت جسمی و روحی بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارند. در توجیه این امر گفته شد که با توجه به نداشتن ترس از داشتن ازدواجی ناموفق و مشکلاتی نظیر خانهداری، تربیت کودکان، نداشتن تفاهم با همسر و غیره، همچنین انجام فعالیتهای ورزشی بیشتر و پرداختن به علاقمندیها در این زمینه مؤثر بوده است وگرنه زنان و مردان متأهلی که زندگی مشترک پایداری دارند بیشتر از همنوعان مجرد خود امید به زندگی دارند و از طول عمر بیشتر و مشکلات روحی روانی و جسمی کمتر برخوردار هستند.
تأثیر رنگ پوست و جنسیت بر طول عمر
تحقیقات دانشمندان دانشگاه واشنگتن حاکی است که رسیدن به ۱۰۰ سالگی در افراد سفیدپوست و زنان بیشتر از سایر اقشار جامعه است. بیش از ۵۶ درصد از افراد نزدیک به ۱۰۰ سالگی مورد مطالعه در تحقیق آنها را زنان، ۹۳ درصد را سفیدپوستان و ۵۸ درصد را نیز افراد تحصیلکرده تشکیل میداد. درنتیجه میتوان گفت ۱۰۰ ساله شدن در افراد سفیدپوست و تحصیلکرده از شرایط اجتماعی بهتری برخوردار هستند و اغلب به خاطر نژاد خود بیش از سایر مردم از حمایتهای اجتماعی-اقتصادی دولتها بهرهمند میشوند بیشتر از دیگر اقشار جامعه است.
نظر شما