به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از طراحان شهری پیش از گسترش ویروس کرونا به اهمیت امکان پیاده‌روی در جنبه‌های مختلف زندگی شهری پی برده و از هیچ تلاشی برای ایجاد خیابان‌هایی با قابلیت پیاده‌روی دریغ نکرده بودند. شواهد حاکی است که در معابری با قابلیت پیاده‌روی در کنار تمام مزایای دیگر، ظرفیت بهره‌مندی اقتصادی نسبت به سایر خیابان‌های یک شهر بسیار بالاتر است چرا که این خیابان‌ها با مقیاس انسانی ساخته می‌شود و در آن مردم با ایمنی کامل قدم می‌زنند و به بازدید از مراکز اقتصادی ترغیب می‌شوند. مردم قدم زدن در خیابان‌ها را بسیار جذاب‌تر از نشستن در وسایل نقلیه و تماشای سازه‌های شهر از فاصله دور می‌دانند چرا که هنگام پیاده‌روی می‌توانند به همه مکان‌های عمومی و بازارها دسترسی داشته باشند.
در خیابان‌های مردم محور فعالیت اقتصادی بیشتر است
محققان استرالیایی در خصوص رونق اقتصادی در خیابان‌های قابل پیاده‌روی و مناطق مردم محور پژوهش‌های متعددی کرده و همگی به نتایج مشابهی دست یافته‌اند. شواهد حاصل از مطالعات این دانشمندان نشان داد در خیابان‌هایی که مردم با ایمنی کامل از قدم زدن در اطراف محل سکونت خود لذت می‌برند، میزان رضایت شهروندی نسبت به سایر مناطق شهر بالاتر است که همین امر منجر به افزایش بین ۵۰۰ تا سه هزار دلاری ارزش املاک شده است. از سوی دیگر در مناطق مردم محور در مقایسه با سایر مناطق شهر، صاحبان مشاغل در فروشگاه‌ها، رستوران‌ها، کافه‌ها و سایر مراکز تجاری بیشتر فعالند، چرا که مردم در این خیابان‌ها تمایل بیشتری به بازدید از این مراکز دارند و همین امر رونق اقتصادی بیشتری را برای آن‌ها در پی دارد. از سوی دیگر مردم در چنین مکان‌هایی دسترسی بیشتری به فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها در محل زندگی خود دارند چرا که خیابان‌های پیاده محور مطابق با نیاز عابران طراحی می‌شود.
این در حالی است که خیابان‌های خودرو محور با زیرساخت‌هایی برای وسایل حمل و نقل طراحی می‌شود و اغلب آن‌ها فاقد پیاده‌روهایی هر چند کم‌پهنا برای تردد مردم است. بدیهی است که تردد عابران پیاده در چنین خیابان‌هایی بسیار کم است چرا که ایمنی کافی برای فعالیت آن‌ها وجود ندارد و این امر کاهش رونق اقتصادی را برای منطقه در پی دارد.
مناطق عابر-محور در مقایسه با خیابان‌های خودرو-محور
مناطق برخوردار دارای بیشترین امکان پیاده‌روی همگی دارای ویژگی‌هایی شبیه به هم هستند؛ خیابان‌ها در این مناطق از عرض کمی برخوردار است و اغلب تنها یک مسیر رفت و برگشت برای تردد خودروها وجود دارد که این ویژگی، امکان تردد وسایل نقلیه با سرعت بالا را محدود می‌کند. از سوی دیگر، تمام خیابان‌های منطقه یا شهر دارای پیاده‌رو است و همین امر تردد برای مردم را تسهیل می‌کند. این در حالی است که اطراف پیاده‌روهای شهر را فروشگاه‌هایی در بر گرفته است که همگی در ترغیب مردم به پیاده‌روی نقش مهمی ایفا می‌کند. مهم‌تر از همه این‌که واحدهای مسکونی و ادارات، طبقه‌های بالایی فروشگاه‌ها را به خود اختصاص داده است و همین امر افزایش ارزش املاک را در پی دارد.
از سوی دیگر، خیابان‌های خودرو محور اغلب بسیار پهن است و به همین دلیل، رانندگان با سرعت بالا به حرکت خود ادامه می‌دهند که همین امر جان عابران پیاده را تهدید جدی می‌کند. علاوه بر این چنین خیابان‌هایی اغلب پیاده‌رو ندارند که در نتیجه فروشگاه‌ها و مراکز تجاری در دو طرف آن‌ها به ندرت وجود دارد و همین امر رونق اقتصادی را در آن‌ها با رکود مواجه می‌کند. فضای سبز در خیابان‌های خودرو محور به میزان بسیار کم وجود دارد و شاید تنها به بلوارهای سبز وسط خیابان ختم شود. کمتر سرمایه‌داری پیدا می‌شود که بخواهد در چنین مکان‌هایی فعالیت کند چرا که عابران پیاده در آن‌ها به ندرت تردد می‌کنند زیرا با ترس از نبود ایمنی همراه است.
نظر شما