به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بیماریهای دوران گذشته مانند مرگ سیاه یا همهگیری آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ نتایج بسیار بزرگی را برای مردم جهان بر جای گذاشت. ویروس کووید -۱۹ نیز مانند همه گیریهای دیگر باعث بروز تغییراتی در سطح فردی و جهانی شده است. به عنوان مثال قرنطینه بودن در منزل موجب افزایش احساس تنهایی، کسالت یا اضطراب در میان افراد شده است. در این شرایط استفاده از ظرفیت دنیای مجازی و برقراری ارتباط با استفاده از تکنولوژیهای روز دنیا بیش از پیش مورد توجه مردم قرار گرفته است.
برخی افراد زمان بیشتری را در منزل صرف درست کردن غذا، پرورش میوه و سبزیجات میکنند. در محل کار افراد نیز شاهد اعمال بازرسیهای دمایی یا دوربینهای تصویربرداری حرارتی در قسمت ورودی هستیم. افرادی که علائم ابتلای بیماری کرونا از جمله تب را داشته باشند، به منزل فرستاده میشوند. بسیاری از کسب و کارها به منظور پیشگیری از شلوغ شدن بیش از حد محیط کار، به صورت شیفتی کار میکنند و از آنجا که لازم نیست همه افراد در یک زمان به محل کار بروند و از آنجا خارج شوند، ترافیک در ساعتهای شلوغ کاهش پیدا میکند، در نتیجه شدت آلودگی هوا نیز کمتر میشود.
اتفاقی که ممکن است پس از پایان همه گیری کرونا رخ دهد، تغییر سیستم کار اداری و روی آوردن به دور کاری است. ممکن است بعضی شرکتها و ادارهها به منظور کاهش هزینههای خود از قبیل هزینه پرداخت اجاره، به کارمندان خود اجازه دهند وظایف خود را به صورت دورکاری انجام دهند. در این صورت دیگر لازم نیست کارمندان نزدیک محل کار خود سکونت داشته باشند.
چنین اتفاقاتی مزایای قابل توجهی برای محیط زیست خواهد داشت، به طوری که در آینده میتوان شاهد هوایی پاکتر و جادههای ایمنتر باشیم. تخمین زده شده است که کند شدن اقتصاد جهانی ناشی از همهگیری ویروس کرونا، انتشار دی اکسید کربن جهانی سال ۲۰۲۰ را تا حدود هشت درصد کاهش میدهد. علاوه بر این دادههای ماهوارهای نشان میدهد که میزان دی اکسید نیتروژن که بر اثر مصرف سوختهای فسیلی آزاد میشود، در دوره همه گیری کرونا کاهش یافته است.
نظر شما