به گزارش ایمنا و به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، سعید بهرامی مقدم، مدیر عامل شرکت تولید کننده این محصول فناورانه گفت: دست‌های مصنوعی زیر شاخه‌ای از علم نوظهور بایومکاترونیک است؛ بایومکاترونیک حوزه‌ای میان رشته‌ای از علومی است که مجموعه‌ای از تمامی رشته‌های اصلی مهندسی و زیستی مانند مکانیک، الکترونیک، علوم کامپیوتر و علوم پزشکی را شامل می‌شود.
وی ادامه داد: دست‌های ما حدود ۱۴ درجه آزادی حرکت مکانیکی را دارند که این تعداد درجه آزادی حرکت بالا نیازمند کانال‌های مجزای فرمان کنترلی است؛ در صورتی که یک ماشین بخواهد این تعداد درجات آزادی را داشته باشد ارتباط و کنترل کردن آن سخت می‌شود.
بهرامی مقدم اظهار کرد: انسان برای حرکت دادن اندام‌های مصنوعی، از سیگنال‌های زیستی برای کنترل ارادی آن‌ها استفاده می‌کند. در طراحی دست بایونیک نیز ما از همین سیگنال‌های زیستی استفاده کرده‌ایم؛ این سیگنال‌ها به صورت غیر تهاجمی از سطح پوست دریافت و سپس برای ارتباط با سیستم کنترلگر دست بایونیک تقویت و پردازش می‌شوند.
وی افزود: به عنوان مثال برای برداشتن یک جسم نخست جسم دیده و موقعیت و نوع جسم شناسایی می‌شود. سپس فرمان حرکت و نوع انگشتان گیرنده جسم از مغز صادر و حرکت برای گرفتن آن ایجاد می‌شود.
وی همچنین بیان کرد: دست بایونیک دارای هفت درجه آزادی است که شامل چرخش کامل مچ، چرخش و باز و بسته شدن انگشت شست و باز و بسته شدن چهار انگشت دیگر به طور مجزا می‌شود؛ این محصول برای افرادی که دست خود را از دست داده‌اند کاربردی است.
بهرامی مقدم در ادامه بعضی از ویژگی‌های این محصول را برشمرد و افزود: حرکت انگشتان دست به صورت مجزا، استفاده از RFID پردازش تصویر، ارتباط با رایانه و تلفن همراه و تشخیص حسی از ویژگی‌ها دست مصنوعی به شمار می‌رود.
این فعال فناور گفت: وجود سیستمی که ایجاد کننده احساسات محیطی برای کاربر است، ویژگی خاص این طرح محسوب می‌شود و هدف آن درک بهتر محیط به واسطه بایونیک است.
وی افزود: سیستم فوق از روش تعویض حسی بهره می‌برد؛ این محصول امکان نصب بر روی هر دست مصنوعی را فراهم می‌کند. با استفاده از محصول جدید می‌توان لرزش، لغزش، دما، فشار و موقعیت انگشت را به کاربر القا کرد.
نظر شما