اعمال روز و شب بیست و نهم ماه رمضان + دانلود دعای روز بیست و نهم و اعمال دهه آخر رمضان

اعمال و دعای مخصوص روز و شب بیست و نهم ماه مبارک رمضان، صوت دعای روز بیست و نه رمضان و اعمال دهه آخر ماه رمضان در این مطلب آماده شده است.

به گزارش ایمنا برای هر روز ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خداوند که درجات و عظمت بالایی دارد، اعمالی به روزه داران توصیه شده است؛ اعمالی که به جهت نوع و ادا کردنشان در ماه خدا ثواب زیادی به همراه دارند. اعمال مربوط به شب و روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان در ادامه آمده است:

دعای روز بیست و نهم ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ غَشّنی فیهِ بالرّحْمَةِ وارْزُقْنی فیهِ التّوفیقِ والعِصْمَةِ وطَهّرْ قلْبی من غَیاهِبِ التُّهْمَةِ یا رحیماً بِعبادِهِ المؤمِنین.

خدایا، بپوشان در آن با مهر و رحمت و روزی کن مرا در آن توفیق و خودداری و پاک کن دلم را از تیرگی‌ها و گرفتگی‌های تهمت، ای مهربان به بندگان با ایمان خود

رمضان

صوت این دعا را بشنوید:

نماز شب بیست و نهم ماه رمضان

برای شب بیست و نهم ماه مبارک رمضان دو رکعت نماز، در هر رکعت یک بار سوره حمد و بیست مرتبه توحید مورد سفارش قرار گرفته است.

رمضان

دعای شب بیست و نهم ماه مضان به نقل از محمد بن ابی قره (اقبال الاعمال)

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله التاسعه و العشرین من شهر رمضان‏ و من ذلک ما یختص بهذه اللیله من الدعاء بروایه محمد بن أبی قره رحمه الله و هو دعاء لیله تسع و عشرین‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سی و سوم- اعمال و دعاهای مخصوص شب بیست و نهم ماه رمضان، (اولین) دعای مخصوص شب بیست و نهم به روایت محمد بن ابی قره:

یَا مُکَوِّرَ اللَّیْلِ عَلَی النَّهَارِ وَ مُکَوِّرَ النَّهَارِ عَلَی اللَّیْلِ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ وَ سَیِّدَ السَّادَاتِ
ای خدایی که شب را بر روز و روز را بر شب فرومی‌پوشانی، ای بزرگ ای بزرگ ای بزرگ ای پروردگار پروردگاران و سرور سروران،

لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَیَ‏ (مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ )[۱] یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ
معبودی جز تو وجود ندارد، ای خدایی که از رشته‌ی رگ گردن به من نزدیک‌تری، ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا،

لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلَاءُ وَ النَّعْمَاءُ
زیباترین نام‌ها [و کمالات] و برترین اوصاف و بزرگمنشی و عطایا و نعمت‌ها از آن تو است.

أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ إِنْ کُنْتَ قَضَیْتَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ تَنَزُّلَ الْمَلَائِکَهِ وَ الرُّوحِ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ حَکِیمٍ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
به نام تو، بسم اللّه الرحمن الرحیم از تو درخواست می‌کنم که اگر به صورت سرنوشت حتمی مقرّر نموده‌ای که فرشتگان و روح در این شب همه‌ی امور استوار را فرود آورند، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست

وَ اجْعَلِ اسْمِی فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَهً
و نام مرا در این شب جزو نیکبختان و روحم را با شهیدان و نیکوکاری‌ام را در علّیّین [بالاترین جای بهشت] قرار ده و گناهم را بیامرز

وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِیناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَاناً یَذْهَبُ بِالشَّکِّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی
و یقینی به من ارزانی دار که به واسطه‌ی آن با دلم درآمیزی و ایمانی که شکّ و تردیدم را بزداید و خشنودی به آنچه نصیبم کرده‌ای

وَ آتِنِی‏ (فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً )[۲] وَ قِنِی عَذَابَ النَّارِ
و نیکی دنیا و آخرت را به من عطا کن و از عذاب آتش جهنّم نگاه دار

وَ ارْزُقْنِی یَا رَبِّ فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَهَ وَ الْإِنَابَهَ إِلَیْکَ
و-ای پروردگار من-در این شب، یاد و سپاسگزاری از تو و گرایش و بازگشت [با تمام وجود] به درگاهت

وَ التَّوْبَهَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ شِیعَهَ آلِ مُحَمَّدٍ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و توبه و توفیق آنچه را که شیعیان آل محمّد-سلام بر او و آنان-را بدان موفق کرده‌ای، روزی‌ام کن، ای مهربان‌ترین مهربانان.

وَ لَا تَفْتِنِّی بِطَلَبِ مَا زَوَیْتَ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ وَ أَغْنِنِی یَا رَبِّ بِرِزْقٍ مِنْکَ وَاسِعٍ بِحَلَالِکَ عَنْ حَرَامِکَ
و به نیرو و قدرت خود، با جست‌وجوی آنچه از من بازداشته‌ای امتحانم مکن و-ای پروردگار من-با دادن روزی گسترده، مرا به حلال خود از حرام بی‌نیاز گردان

وَ ارْزُقْنِی الْعِفَّهَ فِی بَطْنِی وَ فَرْجِی وَ فَرِّجْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی وَ وَفِّقْ لِی لَیْلَهَ الْقَدْرِ عَلَی أَفْضَلِ مَا رَآهَا أَحَدٌ
و عفّت شکم و عورت را به من روزی کن و همه‌ی دلگیری‌ها و اندوه‌ها را از من بگشای و مرا دشمن‌شاد مکن و مرا به درک شب قدر بر برترین حالتی که کسی آن را دیده است، موفق گردان

وَ وَفِّقْنِی لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا السَّاعَهَ السَّاعَهَ
و به آنچه محمّد و آل محمّد -سلام بر او و آنان-را بدان موفق نموده‌ای، موفق بدار و در همین لحظه همین لحظه انجام ده با من...

حَتَّی یَنْقَطِعَ النَّفَس‏
کلمه‌ی «ألسّاعه» را به اندازه‌ی یک نفس کامل بگو.

[۱]) سوره ق، آیه ۱۶[۲]) سوره البقره، آیه ۲۰۱

رمضان

دعای پیامبر (ص) در شب بیست و نهم ماه رمضان (اقبال الاعمال)

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله التاسعه و العشرین من شهر رمضان‏ دعاء آخر فی هذه اللیله مروی عن النبی ص‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سی و سوم- اعمال و دعاهای مخصوص شب بیست و نهم ماه رمضان، (دومین) دعای مخصوص شب بیست و نهم منقول از پیامبر اکرم-صلّی اللّه علیه و آله و سلّم-:

تَوَکَّلْتُ عَلَی السَّیِّدِ الَّذِی لَا یَغْلِبُهُ أَحَدٌ تَوَکَّلْتُ عَلَی الْجَبَّارِ الَّذِی لَا یَقْهَرُهُ أَحَدٌ تَوَکَّلْتُ عَلَی الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ
بر آقایی که هیچ‌کس نمی‌تواند بر او غلبه کند، توکّل نمودم. بر سرکشی که هیچ‌کس نمی‌تواند بر او چیره گردد، توکّل نمودم. بر سرافراز مهربانی

الَّذِی یَرَانِی حِینَ أَقُومُ وَ تَقَلُّبِی فِی السَّاجِدِینَ تَوَکَّلْتُ عَلَی الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ
که مرا هنگام ایستادن و به سجده رفتنم در میان سجده‌کنندگان می‌بیند، توکّل نمودم. بر زنده‌ای که هرگز نمی‌میرد،

تَوَکَّلْتُ عَلَی مَنْ‏ بِیَدِهِ نَوَاصِی الْعِبَادِ تَوَکَّلْتُ عَلَی الْحَلِیمِ الَّذِی لَا یَعْجَلُ تَوَکَّلْتُ عَلَی الْعَدْلِ
توکّل نمودم. به راستی که [موی] پیشانی بندگان به دست او است، توکّل نمودم. بر بردباری که شتاب نمی‌کند، توکّل نمودم.

الَّذِی لَا یَجُورُ تَوَکَّلْتُ عَلَی الصَّمَدِ الَّذِی‏ (لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ )[۱]
بر دادگری که ستم نمی‌کند، توکّل نمودم. [بر بی‌نیازی که نه زاده و نه زاده شده و هیچ همتایی برای او نیست، توکل نمودم.]

تَوَکَّلْتُ عَلَی الْقَادِرِ الْقَاهِرِ الْعَلِیِّ الْأَعْلَی الْأَحَدِ الصَّمَدِ تَوَکَّلْتُ تَوَکَّلْتُ تَوَکَّلْتُ تَوَکَّلْتُ تَوَکَّلْتُ تَوَکَّلْتُ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ سَیِّدِی
بر خداوند توانا، چیره، بلندپایه [برتر و بی‌همتا] و بی‌نیاز توکل نمودم توکل نمودم توکل نمودم توکل نمودم توکل نمودم توکل نمودم توکل نمودم [بر تو ای سرور من،

أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَرْحَمَنِی وَ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ وَ لَا تُخْزِنِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ إِنَّکَ شَدِیدُ الْعِقَابِ غَفُورٌ رَحِیم‏
از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و بر من رحم آری و تفضّل کنی و در روز قیامت رسوایم نکنی، به راستی که تو سخت‌کیفر و بسیار آمرزنده و مهربانی].

[۱]) سوره الاخلاص، آیات ۳-۴.

رمضان

دعای پیامبر (ص) در شب بیست و نهم رمضان (بلدالامین)

وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ

در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:

أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اَللَّیْلَهِ اَلتَّاسِعَهِ وَ اَلْعِشْرِینَ

پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌های ماه رمضان می‌خواندند. شب بیست و نهم:

تَوَکَّلْتُ عَلَی اَلسَّیِّدِ اَلَّذِی لاَ یَغْلِبُهُ أَحَدٌ تَوَکَّلْتُ عَلَی اَلْجَبَّارِ اَلَّذِی لاَ یَقْهَرُهُ أَحَدٌ تَوَکَّلْتُ عَلَی اَلْعَزِیزِ اَلرَّحِیمِ

اَلَّذِی یَرَانِی حِینَ أَقُومُ وَ تَقَلُّبِی فِی اَلسَّاجِدِینَ تَوَکَّلْتُ عَلَی اَلْحَیِّ اَلَّذِی لاَ یَمُوتُ

تَوَکَّلْتُ عَلَی مَنْ بِیَدِهِ نَوَاصِی اَلْعِبَادِ تَوَکَّلْتُ عَلَی اَلْحَلِیمِ اَلَّذِی لاَ یُعَجِّلُ تَوَکَّلْتُ عَلَی اَلصَّمَدِ

اَلَّذِی (لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ) [۱] تَوَکَّلْتُ عَلَی اَلْقَاهِرِ اَلْقَادِرِ اَلْعَلِیِّ اَلْأَعْلَی اَلْأَحَدِ

تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ

سَبْعاً

(توکلت علیک) هفت بار بگو.

أَسْأَلُکَ یَا سَیِّدِی أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْحَمَنِی وَ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ وَ لاَ تُخْزِنِی یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ إِنَّکَ شَدِیدُ اَلْعِقَابِ غَفُورٌ رَحِیمٌ

[۱]) سوره الاخلاص، آیات ۳-۴.

رمضان

دعای شب بیست و نهم ماه رمضان به نقل از کفعمی (بلدالامین)

لنتبع ذلک بِمَا ذَکَرَهُ اَلسَّیِّدُ اِبْنُ بَاقِی رَحِمَهُ اَللَّهُ فِی إِخْتِیَارِهِ مِنْ أَدْعِیَهِ اَلْعَشْرِ اَلْأَخِیرِ أَیْضاً

به دنبال آن، دعایی که سید بن باقی رحمه الله در اختیارش از دعاهای دهه آخر ماه رمضان نقل کرده و می‌خوانیم

اَلتَّاسِعَهَ

در شب نهم (یعنی شب بیست و نهم)

اَللَّهُمَّ لاَ تَفْتِنِّی بِطَلَبِ مَا زَوَیْتَ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ فَأَغْنِنِی یَا رَبِّ بِرِزْقٍ وَاسِعٍ

بِحَلاَلِکَ عَنْ حَرَامِکَ وَ اُرْزُقْنِی اَلْعِفَّهَ فِی بَطْنِی وَ فَرِّجْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ

وَ لاَ تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی وَ وَفِّقْ لِی لَیْلَهَ اَلْقَدْرِ عَلَی أَفْضَلِ مَا رَآهَا أَحَدٌ مِنْ خَلْقِکَ

وَ وَفِّقْنِی لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ اَلسَّلاَمُ وَ اِفْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا اَلسَّاعَهَ اَلسَّاعَهَ

حَتَّی یَنْقَطِعَ اَلنَّفَسُ

تا وقتی که نفس قطع شود

رمضان

دعای روز بیست و نهم ماه رمضان به نقل از سید بن باقی

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله التاسعه و العشرین من شهر رمضان، فصل فیما یختص بالیوم التاسع و العشرین من دعاء غیر متکرر، دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه السید ابن الباقی رحمه الله‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سی و سوم- اعمال و دعاهای مخصوص شب بیست و نهم ماه رمضان، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و نهم رمضان، (دومین) دعای مخصوص این روز به نقل از «سید ابن الباقی» -رحمه اللّه-:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ‏ (هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدی )[۱]‏ وَ أَسْأَلُکَ یَا مَنْ خَلَقَ‏ (سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً
خداوندا، از تو درخواست می‌کنم ای خدایی که به ره‌یافتگان آگاه‌تری و از تو خواهانم ای خدایی که آسمان‌های هفتگانه را به صورت طبقه‌های [روی هم] آفریده‌ای

وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُوراً )[۲] وَ (الشَّمْسَ سِراجاً )[۳] یَا مَنْ لَا یُوجَدُ [لَا نَجِدُ] مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً
و ماه را در میان آن‌ها روشنگر و آفتاب را چراغ [فروزان] قرار داده‌ای، ای خدایی که بازگشت‌گاهی جز تو وجود ندارد،

یَا مَنْ أَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِ‏ (وَ أَحْصی‏ کُلَّ شَیْ‏ءٍ عَدَداً )[۴] یَا أَهْلَ التَّقْوَی وَ یَا أَهْلَ الْمَغْفِرَهِ
ای خدایی که به آنچه نزد تو است احاطه کرده‌ای و همه‌ی اشیا را به شماره درآورده‌ای، ای اهل تقوا [بازدارنده از گناه و غفلت] و اهل آمرزش،

یَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلی‏ أَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتی‏ یَا مَنْ أَعَدَّ (لِلْکافِرِینَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالًا وَ سَعِیراً )[۵]
ای خدایی که توانایی زنده کردن مردگان را داری، ای خدایی که زنجیرها و بندها و آتش فروزان را برای کافران آماده کرده‌ای،

یَا مُرْسِلَ الْمُرْسَلَاتِ وَ الْعَاصِفَاتِ وَ النَّاشِرَاتِ وَ الْفَارِقَاتِ وَ الْمُلْقِیَاتِ ذِکْراً
ای فرستنده‌ی [بادهای] گسیل داشته شده و شکننده و برانگیزاننده و جداکننده و القاکنندگان یاد [تو]،

یَا مَنْ خَلَقَ‏ (الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً )[۶] وَ جَعَلَ‏ (فِیها رَواسِیَ شامِخاتٍ )[۷]‏ وَ أَسْقَی عِبَادَهُ‏ (ماءً فُراتاً )[۸]
ای خدایی که زمین را جایگاه همگان اعم از زندگان و مردگان آفریده‌ای و کوه‌های استوار بلند در آن قرار داده‌ای و به بندگانت آب شیرین نوشانده‌ای.

أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ‏ (الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ )[۹]‏ وَ أَنْتَ‏ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ‏
به این‌که تو خدای آغاز و پایان و پیدا و پنهان هستی و به همه‌ی اشیا آگاهی

وَ بِمَا سَأَلَکَ بِهِ السَّائِلُونَ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ أَنْ تَرْزُقَنِی فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَ الْعَمَلَ الصَّالِحَ
و به خواسته‌هایی که بندگان شایسته‌ات از تو درخواست نموده‌اند، خواهانم که انجام کارهای خیر و عمل شایسته

وَ اجْتِنَابَ الْفَوَاحِشِ وَ مَا لَا تَرْضَی بِهِ یَا مَنْ لَا یُعْجِزُهُ شَیْ‏ءٌ أَرَادَهُ
و پرهیز از کارهای زشت و آنچه از آن خرسند نیستی، روزی‌ام کنی، ای خدایی که از انجام هر چیز که اراده کنی درمانده

وَ یَا مَنْ لَا یَتَعَاظَمُهُ غُفْرَانُ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ یَا مَنْ یُقِیلُ الْعَاثِرِینَ وَ یَعْفُو عَنِ الْمُذْنِبِینَ
و عاجز نیستی و ای خدایی که آمرزش گناهان بزرگ بر تو سخت و سنگین نیست، ای خدایی که از دچارشدگان به لغزش درمی‌گذری و گناه‌کاران را عفو

وَ یَتَکَرَّمُ عَلَی الْمُسِیئِینَ وَ یَفْتَحُ بَابَ التَّوْبَهِ لِلْخَاطِئِینَ ارْحَمْنِی فَإِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
و بر بدکاران بزرگواری می‌کنی و در توبه را به روی خطاکاران می‌گشایی، بر من رحم آر، زیرا تو مهربان‌ترین مهربانان هستی

وَ أَعْتِقْنِی فِی یَوْمِی هَذَا مِنَ النَّارِ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏
و در این روز از آتش جهنّم آزاد کن، به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان پاک او.

[۱]) سوره النجم، آیه ۳۰
[۲]) سوره نوح، آیات ۱۵-۱۶
[۳]) همان، آیه ۱۶
[۴]) سوره الجن، آیه ۲۸
[۵]) سوره الانسان، آیه ۴
[۶]) سوره المرسلات، آیات ۲۵-۲۶
[۷]) همان، آیه ۲۷
[۸]) همان، آیه ۲۷
[۹]) سوره الحدید، آیه ۳

رمضان

دعای سبحان الذی یعلم ما یلج فی الارض و ما یخرج منها در شب بیست و نهم رمضان

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله التاسعه و العشرین من شهر رمضان، فصل فیما یختص بالیوم التاسع و العشرین من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم التاسع و العشرین من شهر رمضان‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سی و سوم- اعمال و دعاهای مخصوص شب بیست و نهم ماه رمضان، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و نهم رمضان، (اولین) دعای مخصوص این روز:

سُبْحَانَ الَّذِی‏ (یَعْلَمُ ما یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها )[۱]
منزّه باد خدایی که از هرچه در زمین فرومی‌رود و یا از آن بیرون می‌آید و نیز از هرچه از آسمان فرومی‌آید و یا به آن صعود می‌کند، آگاه است

وَ لَا یَشْغَلُهُ‏ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها عَمَّا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها
و آنچه از آسمان فرومی‌آید و یا به آن صعود می‌کند او را از آنچه در زمین فرو می‌رود یا از آن بیرون می‌آید، به خود مشغول نمی‌کند

وَ لَا یَشْغَلُهُ‏ ما یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها عَمَّا یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها
و نیز آنچه در زمین فرومی‌رود و یا از آن بیرون می‌آید او را از آنچه از آسمان فرومی‌آید و یا به آن صعود می‌کند، به خود سرگرم نمی‌کند

وَ لَا یَشْغَلُهُ عِلْمُ شَیْ‏ءٍ عَنْ عِلْمِ شَیْ‏ءٍ وَ لَا یَشْغَلُهُ خَلْقُ شَیْ‏ءٍ عَنْ خَلْقِ شَیْ‏ءٍ
و دانستن هیچ‌چیز او را از آگاهی هیچ‌چیز دیگر بازنمی‌دارد و آفرینش هیچ‌چیز او را از آفرینش هیچ‌چیز دیگر

وَ لَا حِفْظُ شَیْ‏ءٍ عَنْ حِفْظِ شَیْ‏ءٍ وَ لَا یُسَاوِیهِ شَیْ‏ءٌ وَ لَا یَعْدِلُهُ شَیْ‏ءٌ (لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ )[۲]
و نگاه‌داری از هیچ او را از حفظ هیچ‌چیز دیگر، به خود مشغول نمی‌کند و هیچ‌چیز با او یکسان نیست و هیچ‌چیز با او برابری نمی‌کند [و هیچ‌چیز او را به خود مشغول نمی‌کند] و هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بینا است.

سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خدای پدیدآورنده‌ی انسان‌ها، پاکا خدای صورت‌نگار، پاکا خدای آفریننده‌ی تمام جفت‌ها، پاکا خدای آفریننده‌ی تاریکی‌ها و نور،

سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لَا یُرَی
پاکا خدای شکافنده‌ی دانه و هسته، پاکا خدای آفریننده‌ی همه‌ی اشیا، پاکا خدای آفریننده‌ی موجوداتی که دیده می‌شوند و یا نمی‌شوند،

سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ‏ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ ‏)[۳]
منزّه باد خدا به اندازه‌ی نوشتن کلمات او [و به وزن عرش]، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.

ثَلَاثا
سه بار
[۱]) سوره سبأ، آیه ۲
[۲]) سوره الشوری، آیه ۱۱
[۳]) سوره النمل، آیه ۸

رمضان

اعمال دهه آخر ماه رمضان

رمضان

دعای بعد از فرایض و نوافل هر شب دهه آخر ماه رمضان

اعمال مخصوصه ماه رمضان: اعمال شب‌های دهه آخر (از شب بیست و یکم شروع کند)؛ و کفعمی در حاشیه بلد الامین نقل کرده که حضرت صادق علیه السلام در هر شب از دهه آخر بعد از فرایض و نوافل می‌خواند:

اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِیرَنَا فِیهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولاً

بار خدایا ادا کن از بهر ما حق آنچه گذشته از ماه ‏رمضان و بیامرز تقصیر ما را در آن و بگیر آن را از ما پذیرفته و مقبول

وَ لاَ تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَی أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِینَ وَ لاَ تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِینَ‏

و مؤاخذه مکن ما را به اسراف ما بر نفس هامان و ما را از رحمت شدگان مقرر فرما و ما را از محرومان مگردان.

و فرمود هر که بگوید این را بیامرزد حق تعالی تقصیری که از او سر زده در ایام گذشته از ماه رمضان و نگه دارد او را از معاصی در بقیه ماه‏

رمضان

استعاذه در هر شب دهه آخر ماه رمضان (مفاتیح الجنان)

اعمال مخصوصه ماه رمضان: اعمال شب‌های دهه آخر (از شب بیست و یکم شروع کند)؛ از جمله این دعا است که شیخ کلینی در کافی از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود می‌گویی در دهه آخر ماه رمضان در هر شب‏

أَعُوذُ بِجَلاَلِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ‏

پناه می برم به جلال وجه کریمت که بگذرد از من ماه رمضان

أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَهٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ‏

یا برآید سپیده دم از این شب بر من و من در پیشگاه تو بر خود گناه یا پیگردی داشته باشم که مرا بر آن عذاب فرمایی.

رمضان

دعای هر شب دهه آخر ماه رمضان از اقبال

سید ابن طاووس در کتاب «اقبال» از ابن ابی عمیر از مرازم نقل کرده: امام صادق (علیه‌السلام) در هر شب از دهه آخر این ماه می‌خواند:

اللّٰهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ: ﴿شَهْرُ رَمَضٰانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنّٰاسِ وَ بَیِّنٰاتٍ مِنَ الْهُدیٰ وَ الْفُرْقٰانِ﴾ فَعَظَّمْتَ حُرْمَهَ شَهْرِ رَمَضانَ بِما أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَخَصَصْتَهُ بِلَیْلَهِ الْقَدْرِ وَجَعَلْتَها خَیْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.

خدایا؛ تو در کتاب نازل‌شده‌ات فرمودی: «ماه رمضان، ماهی که قرآن برای هدایت مردم در آن نازل شده و دلایلی روشن از هدایت و تمیز دادن حق از باطل است»؛ با نازل کردن قرآن در آن حرمتش را بزرگ شمردی و آن را به شب قدر اختصاص دادی، شبی که آن را از هزار ماه بهتر قرار دادی.

اللّٰهُمَّ وَهٰذِهِ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضانَ قَدِ انْقَضَتْ، وَلَیالِیهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ، وَقَدْ صِرْتُ یَا إِلٰهِی مِنْهُ إِلیٰ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی وَأَحْصیٰ لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ، فَأَسْأَلُکَ بِما سَأَلَکَ بِهِ مَلائِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ، وَأَنْبِیاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَعِبادُکَ الصَّالِحُونَ؛

خدایا این روزهای ماه رمضان است که گذشت و شب‌های آن است که از دست رفت، من از این ماه چنان شده‌ام که تو از من به آن داناتری و شماره‌ی آن را از تمام آفریدگانت شمارنده‌تری، در نتیجه از تو درخواست می‌کنم به آنچه از تو درخواست کردند فرشتگان مقرّبت و پیامبران مرسلت و بندگان شایسته‌ات؛

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَتُدْخِلَنِی الْجَنَّهَ برَحْمَتِکَ، وَأَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ وَکَرَمِکَ، وَتَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِی، وَتَسْتَجِیبَ دُعائِی، وَتَمُنَّ عَلَیَّ بِالْأَمْنِ یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیامَهِ.

اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و وجودم را از آتش آزاد کنی و به رحمتت به بهشتم وارد نمایی و به عفو و کرمت بر من تفضّل آری و نزدیک‌جویی‌ام را بپذیری و دعایم را به اجابت رسانی و به امان دادنم در روز وحشت، از هر هراسی که برای قیامتم آماده ساخته‌ای بر من منت نهی،

إِلٰهِی وَأَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ، وَبِجَلالِکَ الْعَظِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضانَ وَلَیالِیهِ وَلَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤاخِذُنِی بِهِ، أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ أَنْ تَقْتَصَّها مِنِّی لَمْ تَغْفِرْها لِی، سَیِّدِی سَیِّدِی سَیِّدِی، أَسْأَلُکَ یَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ إِذْ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ؛

خدایا به ذات کریم و به جلال بزرگت پناه می‌آورم، از اینکه روزها و شب‌های ماه رمضان سپری گردد و برای من نزد تو نتیجه کاری یا گناهی باشد که مرا به سبب آن مؤاخذه کنی یا خطایی که بخواهی انتقامش را از من بگیری و مرا در آن‌ها نیامرزیده باشی، ای آقای من، ای آقای من، ای آقای من از تو می‌خواهم ای که معبودی جز تو نیست، آنگاه که معبودی جز تو نبود؛

إِنْ کُنْتَ رَضِیتَ عَنِّی فِی هٰذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّی رِضیً، وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ رَضِیتَ عَنِّی فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، یَا اللّٰهُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ.

اگر در این ماه از من خشنود بوده‌ای، بر خشنودی‌ات از من بیفزا و اگر خشنود نبوده‌ای از هم اکنون از من خشنود شو ای مهربان‌ترین مهربانان، ای خدا، ای یکتا، ای بی‌نیاز، ای که نزاییده و زاده نشد و احدی برایش همتا نبود.

و بسیار بگو:

یَا مُلَیِّنَ الْحَدِیدِ لِداوُدَ عَلَیْهِ السَّلامُ، یَا کاشِفَ الضُّرِّ وَالْکُرَبِ الْعِظامِ عَنْ أَیُّوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ، أَیْ مُفَرِّجَ هَمِّ یَعْقُوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ، أَیْ مُنَفِّسَ غَمِّ یُوسُفَ عَلَیْهِ السَّلامُ، صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ، وَافْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَلَا تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ.

ای نرم کننده آهن برای داود (درود بر او)، ای بردارنده بدحالی و بلاهای بزرگ از ایوب (درود بر او)، ای از بین‌برنده اندوه شدید یعقوب (درود بر او)، ای زایل کننده غم یوسف (درود بر او)، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، چنان‌که تو سزاواری که درود فرستی بر جمله آنان و با من چنان کن که تو شایسته آنی نه چنان‌که من سزاوار آنم.

کد خبر 425032

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.