به گزارش ایمنا برای هر روز ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خداوند که درجات و عظمت بالایی دارد، اعمالی به روزه داران توصیه شده است؛ اعمالی که به جهت نوع و ادا کردنشان در ماه خدا ثواب زیادی به همراه دارند. اعمال مربوط به شب و روز دهم ماه مبارک رمضان در ادامه آمده است:
دعای روز دهم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
«اَللّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْفاَّئِزینَ لَدَیکَ وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُقَرَّبینَ اِلَیکَ بِاِحْسانِکَ یا غایةَ الطّالِبینَ»
خدایا قرارم ده در این ماه از توکل‌کنندگان بر خودت و بگردانم در آن از سعادتمندان درگاهت، قرارم ده در آن از مقربان پیشگاهت به حق احسانت ای هدف نهایی جویندگان.
صوت این دعا را بشنوید:
نماز روز دهم ماه رمضان
برای شب دهم ماه مبارک رمضان بیست رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس و سی مرتبه سوره توحید مورد تاکید است.
دعای سید بن باقی در روز دهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یوم‌ها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم العاشر من دعاء غیر متکرر، دعاء آخر فی الیوم العاشر من إختیار السید علی بن الحسین بن باقی رحمه الله
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم (دعای دوم) به نقل از کتاب «اختیار» نوشته‌ی «سید علیّ بن حسین بن الباقی» -رحمه اللّه-:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْهِ کَفَاهُ
ستایش خدایی را که هرکس بر او توکّل کند، کفایت می‌کند.
إِلَهِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ أَشْکُرْ وَ بَصَّرْتَنِی فَلَمْ أَتَبَصَّرْ وَ وَعَیْتَنِی وَ وَعَظْتَنِی وَ رَغَّبْتَنِی فَلَمْ أَذَّکِّرْ
معبودا، نعمتت را بر من ارزانی داشتی و من سپاسگزاری ننمودم و بینایم کردی و من چشم بصیرتم را نگشودم و به یادم آوردی [پندم دادی، ترغیبم کردی] و من به یاد نیاوردم
وَ أَقَلْتَ الْعَثَرَاتِ فَلَمْ أَقْصُرْ وَ سَتَرْتَ الْعَوْرَاتِ فَلَمْ أَسْتُرْ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ الصِّیَامِ
و لغزش‌هایم را نادیده گرفتی و کوتاه نیامدم و زشتی‌هایم را پوشیدی و خود را نپوشیدم و این ماه رمضان و ماه روزه‌داری است.
فَیَا مَنْ عَجَّتْ إِلَیْهِ الْأَصْوَاتُ فِی الْمَحَافِلِ بِصُنُوفِ اللُّغَاتِ یَسْأَلُونَکَ الْعَفْوَ بِالمُنَاجَاهِ
پس ای خدایی که صداها با انواع زبان‌ها در انجمن‌ها به‌سوی تو بلند است و همه به‌صورت مناجات از تو طلب عفو می‌کنند.
اللَّهُمَّ وَ حَاجَتِیَ الْیَوْمَ إِلَیْکَ عِتْقُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُقِیلَنِی عَلَی مَا کَانَ مِنِّی یَا مَلْجَأَ کُلِّ لَاجٍ وَ وَلِیَّ کُلِّ نَاجٍ مَنْ أَحْسَنَ
خدایا، امروز خواسته‌ی من به درگاه تو این است که مرا از آتش جهنّم آزاد کنی و آنچه را که از من سرزده نادیده انگاری. ای پناهگاه تمام پناه‌جویان و سرپرست همه‌ی رهایی‌جویان
یَا مَوْلَایَ فَبِرَحْمَتِکَ فَازَ وَ مَنْ أَسَاءَ فَبِخَطِیئَتِهِ یَهْلِکُ یَا إِلَهِی فَلَا تُهْلِکْنِی وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ مِنْکَ کَانَ رَجَائِی یَا مَلْجَئِی
ای مولای من، هرکس نیکی کرد، به رحمت تو رستگار شد و هرکس بدی کرد، با خطای خود نابود گردید. ای معبود من، پس مرا دچار هلاکت مکن، که تو مولای من هستی و امید و پناهم به تو است.
إِلَهِی قَدْ یَرْحَمُ عَبْدٌ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ مِثْلِهِ فَأَنَا عَبْدُکَ وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ خَالِقِی فَارْحَمْنِی یَا إِلَهِی کَمَا رَحِمَ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ
ای معبود من، گاه بنده‌ی آفریده بر آفریده بر مانند خود رحم می‌کند و من بنده‌ی توأم و تو مولی و آفریدگار منی، پس همان گونه که آفریده‌ی مثل خود رحم می‌کند، بر من رحم آر.
اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَحْمِلَ عَنِّی خَطِیئَتِی وَ تَأْخُذَ إِلَی الْخَیْرِ بِنَاصِیَتِی
خداوندا، از تو خواستارم که بر محمّد و خاندان او درود فرستی و خطایم را از دوشم برداری و [موی] پیشانی مرا گرفته و به سوی خیر و خوبی بکشی.
اللَّهُمَّ أَعْطِنِی فِی یَوْمِی هَذَا أَفْضَلَ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ حُجَّاجَ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ الْمُعْتَمِرِینَ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
خدایا، در این روز برترین عطایایی را که به یکی از بندگان شایسته‌ات و حاجیان خانه‌ی محترم خود و عمره به‌جاآورندگان عطا کرده‌ای، به من نیز عطا کن، که تو مهربان‌ترین مهربانانی.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی إِنِّی مُثْنٍ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ لِأَنَّ بَلَاءَکَ عِنْدِی أَحْسَنُ الْبَلَاءِ
ای معبود و آقای من، من به بهترین صورت تو را می‌ستایم، زیرا گرفتاری و بلای تو نزد من بهترین بلا است.
إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَ أَنَا وَاقِفٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّنِی حُسْنُ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ
معبودا، گویا خود را می‌بینم که در پیشگاهت ایستاده‌ام و توکّل زیبایم بر تو، بر من سایه افکنده است،
فَانْظُرْ إِلَیَّ بِرَحْمَتِکَ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ نَظْرَهً أَفُوزُ بِهَا بَیْنَ یَدَیْکَ مَغْفُوراً لِی
پس در آن وقت [روز قیامت] با رحمت خود چنان به من بنگر که به واسطه‌ی یک نظر در پیشگاه تو آمرزیده گردم.
اللَّهُمَ وَ هَذَا الدُّعَاءُ الَّذِی أَمَرْتَنَا بِهِ وَ عَلَیْکَ الْإِجَابَهُ کَمَا ضَمِنْتَ یَا عَدْلُ یَا وَفِیُّ
خدایا این دعایی است که دستور داده‌ای به درگاه تو بکنیم و اینک بر تو است که اجابت نمایی همان گونه که ضمانت کرده‌ای. ای دادگر ای وفاکننده،
عَلَیْنَا الْمَسْأَلَهُ وَ عَلَیْکَ الْعَطِیَّهُ وَ هَذَا الطَّلَبُ وَ عَلَیْکَ النَّجَاحُ وَ هَذَا الْجَهْدُ وَ عَلَیْکَ التُّکْلَانُ
از ما درخواست و از تو عطا و این درخواست ما است و بر تو است که آن را برآوری و این تلاش ما است و بر تو توکّل نموده‌ایم
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ وَ الطَّالِبِینَ وَ الْمُنِیبِینَ
ای مهربان‌ترین مهربانان ای گرامی‌ترین گرامی، ای منتهای مطلوب گرایندگان و درخواست‌کنندگان و توبه‌کنندگان،
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای اللهم یا من بطشه شدید و عفوه قدیم در روز دهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یوم‌ها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم العاشر من دعاء غیر متکرر:
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز دهم (دعای اول):
اللَّهُمَّ یَا مَنْ بَطْشُهُ شَدِیدٌ وَ عَفْوُهُ قَدِیمٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقِیمٌ وَ لُطْفُهُ شَدِیدٌ
یا خداوندا، ای کسی که گرفتن تو شدید و گذشتت دیرینه و سلطنتت استوار و لطفت سخت است،
یَا مَنْ سَتَرَ عَلَیَّ الْقَبِیحَ وَ ظَهَرَ بِالْجَمِیلِ وَ لَمْ یُعَجِّلْ بِالْعُقُوبَهِ وَ یَا مَنْ أَذِنَ لِلْعِبَادِ بِالتَّوْبَهِ
ای خدایی که زشتی‌ام را پوشاندی و زیبایی‌ام را آشکار کردی و در کیفر شتاب ننمودی و به بندگانت اجازه توبه دادی،
یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَدَی [لِذِی ] الْفَضِیحَهِ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا فِی غَدٍ غَیْرُهُ [وَ] یَا جَابِرَ کُلِّ کَسِیرٍ
ای خدایی که هنگام رسوایی پرده‌دری نکردی [پرده‌ی رسوایان را ندریدی]، ای خدایی که رخدادهای فردا را جز تو نمی‌داند، ای به هم آورنده‌ی شکست همه شکستگان،
یَا مَأْوَی کُلِّ هَارِبٍ یَا غَاذِیَ مَا فِی بُطُونِ الْأُمَّهَاتِ
ای پناهگاه تمام گریختگان، ای غذادهنده به جنین‌ها در شکم مادران.
یَا سَیِّدِی أَنْتَ لِی فِی کُلِّ حَاجَهٍ نَزَلَتْ بِی صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ای آقای من، تو برآورنده‌ی تمام خواسته‌هایی هستی که بر من فرو می‌آید، بر محمّد و آل محمّد درود فرست،
وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ ارْزُقْنِی مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
و آنچه مورد اهتمام من است کفایت کن و از روزی گسترده‌ی خود، روزی حلال و پاکیزه عطایم کن. ای زنده‌ای پاینده،
بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ [اسْتَغَثْتُ ] فُکَّ أَسْرِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی کُلَّهُ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
از رحمتت یاری می‌جویم، از اسارت رهایم کن و تا زمانی که زنده‌ام داشته‌ای، همه‌ی امورم را سامان ده و هیچ‌گاه حتی به اندازه‌ی یک چشم برهم زدن مرا به خود وامگذار مکن، به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان.
دعای محمد بن ابی قره در شب دهم ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث عشر فیما نذکره من زیادات دعوات فی اللیله التاسعه و یوم‌ها و فیها ما نختاره من عده روایات
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سیزدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز نهم ماه، و چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای اول):
مِنْهَا مَا ذَکَرَهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی قُرَّهَ فِی کِتَابِهِ عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ دُعَاءُ اللَّیْلَهِ التَّاسِعَهِ
به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته‌ی «محمّد بن ابی قرّه» در شب نهم
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبِّی وَ أَنَا عَبْدُکَ آمَنْتُ بِکَ مُخْلِصاً لَکَ دِینِی
خداوندا، ستایش تو را، معبودی جز تو وجود ندارد، تو پروردگار من هستی و من بنده‌ی توأم، با اخلاص دین [و اعمال] خود به تو ایمان آوردم
أَمْسَیْتُ عَلَی عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ أَتُوبُ إِلَیْکَ مِنْ سُوءِ عَمَلِی
و در حدّ توان خود بر وفا به پیمان و وعده‌ات شب نمودم، از کردار زشتم به درگاه تو توبه می‌کنم
وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِذُنُوبِیَ الَّتِی لَا یَغْفِرُهَا إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و از گناهانم که جز تو نمی‌تواند بیامرزد، آمرزش می‌طلبم. بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ تَقَبَّلْ صَوْمِی وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ وَ بَلِّغْنِی انْسِلَاخَ هَذَا الشَّهْرِ یَا خَیْرَ الْمَوْلَی
و روزه‌ام را بپذیر و بر من تفضّل کن و به پایان این ماه برسان. ای بهترین مولی
یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَی وَ یَا سَامِعَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ مَلَإٍ وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّهٍ
و ای جایگاه همه‌ی گله‌ها و ای شنونده‌ی همه‌ی نجواها و ای گواه بر هر آشکار و ای دانای همه‌ی نهان‌ها
وَ یَا کَاشِفَ مَا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّهٍ خَلِیلِ إِبْرَاهِیمَ وَ نَجِیِّ مُوسَی وَ مُصْطَفِی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ
و ای برطرف‌کننده‌ی هر بلایی که بخواهی و ای دوست حضرت ابراهیم و نجات‌بخش حضرت موسی و برگزیننده‌ی حضرت محمّد-درود خداوند بر آنان-،
أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ
همانند کسی که نیازش سخت است و نیرویش به ضعف گراییده و بیچاره شده است تو را می‌خوانم،
دُعَاءَ الْغَرِیبِ الْغَرِیقِ الْمُضْطَرِّ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ الَّذِی لَا یَجِدُ لِکَشْفِ مَا هُوَ فِیهِ مِنَ الذُّنُوبِ إِلَّا أَنْتَ
همانند غریب غرقه‌ی ناگزیر و گرفتار و ناداری که هیچ‌کس برای برطرف کردن گناهانش جز تو را نمی‌یابد، تو را می‌خوانم.
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرِّجْ عَنِّی وَ اکْشِفْ مَا بِی مِنْ ضُرٍّ وَ تَقَبَّلْ صَوْمِی
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و رنجوری مرا برطرف نما و روزه
وَ صَلَاتِی فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
و نمازم را در این ماه بزرگ بپذیر. درود بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای پیامبر (ص) در شب دهم رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله العاشره منه و یوم‌ها و فیها ما نختاره من عده روایات، دعاء آخر فی هذه اللیله مروی عن النبی ص
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب چهاردهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز دهم ماه، (دعای دوم) منقول از پیامبر اکرم-صلّی اللّه علیه و آله و سلّم-در شب دهم:
اللَّهُمَّ یَا سَلَامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ
خداوندا، ای ایمن ای ایمنی‌بخش ای نگاه‌بان چیره، ای شکوهمند چیره ای بزرگمنش، ای بی‌همتا ای بی‌نیاز،
یَا وَاحِدُ یَا فَرْدُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ یَا وَدُودُ یَا حَلِیمُ مَضَی مِنَ الشَّهْرِ الْمُبَارَکِ الثُّلُثُ وَ لَسْتُ أَدْرِی سَیِّدِی مَا صَنَعْتَ فِی حَاجَتِی
ای یگانه ای تک، ای بسیار آمرزنده‌ای مهربان، ای بسیار مهرورز ای بردبار، یک سوم ماه مبارک سپری شد. ای آقای من، نمی‌دانم که درباره‌ی خواسته‌ی من چه کردی.
هَلْ غَفَرْتَ لِی إِنْ أَنْتَ غَفَرْتَ لِی فَطُوبَی لِی وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لِی فَوَا سَوْأَتَاهْ
آیا مرا آمرزیدی؟ اگر آمرزیده باشی، خوشا به حال من؛ و اگر نیامرزیده باشی، وای بر حالم. ای آقای من،
فَمِنَ الْآنَ سَیِّدِی فَاغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ لَا تَخْذُلْنِی وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی
پس از هم‌اکنون مرا ببخشای و بر من رحم کن و توبه‌ام را بپذیر و خوارم مکن و لغزشم را نادیده بگیر
وَ اسْتُرْنِی بِسِتْرِکَ وَ اعْفُ عَنِّی بِعَفْوِکَ وَ ارْحَمْنِی بِرَحْمَتِکَ
و به پوشش خود بپوشان و به عفو خود از من گذشت کن و به رحمتت بر من رحم کن
وَ تَجَاوَزْ عَنِّی بِقُدْرَتِکَ إِنَّکَ تَقْضِی وَ لَا یُقْضَی عَلَیْکَ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر
و به قدرتت از من درگذر، زیرا تو فرمان می‌رانی و هیچ‌کس نمی‌تواند بر تو فرمان براند و تو بر هر چیز توانایی.
دعای پیامبر (ص) در شب دهم رمضان (بلدالامین)
وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ
در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:
أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اَللَّیْلَهِ اَلْعَاشِرَهِ
پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌های ماه رمضان می‌خواندند. شب دهم:
اَللَّهُمَّ یَا سَلاَمُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ
یَا وَاحِدُ یَا فَرْدُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ یَا وَدُودُ یَا حَلِیمُ لَسْتُ أَدْرِی مَا صَنَعْتَ بِحَاجَتِی
هَلْ غَفَرْتَ لِی أَمْ لاَ فَإِنْ کُنْتَ غَفَرْتَ لِی فَطُوبَی لِی وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لِی فَیَا سَوْأَتَاهْ
فَمِنَ اَلْآنَ سَیِّدِی فَاغْفِرْ لِی وَ اِرْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ لاَ تَخْذُلْنِی وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی
وَ اُسْتُرْنِی بِسِتْرِکَ وَ اِغْفِرْ لِی وَ اُعْفُ عَنِّی بِعَفْوِکَ وَ اِرْحَمْنِی بِرَحْمَتِکَ
وَ تَجَاوَزْ عَنِّی بِقُدْرَتِکَ إِنَّکَ تَقْضِی وَ لاَ یُقْضَی عَلَیْکَ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
نظر شما