به گزارش خبرنگار ایمنا، حسین مسجدی عضو هیأت علمی دانشگاه هنر اصفهان شامگاه گذشته- چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ماه- در هفتمین گفتگوی زنده اینترنتی صفحه فرهنگسرای مجازی شهرداری اصفهان که با موضوع ادبیات معاصر اصفهان و به مناسبت هفته فرهنگی اصفهان برگزار شده بود، اظهار کرد: در خصوص اینکه به صورت مکرر در مقالات، سخنرانی‌ها و گفت و گو ها از مکتب شعر اصفهان صحبت می‌شود، باید بیشتر تأمل کرد.
وی با اشاره به اینکه از دوره سامانیان تا دوره معاصر مکتب شعر اصفهان در نظر گرفته شده است، افزود: مکتب کلمه ویژه ای است که نمی‌توان آن را در هر جایی به کار برد، مکتب باید از نوعی اتحاد معنا و زبان برخوردار باشد؛ در واقع اصفهان مکتب آفرین بوده است اما در شعر به این معنا مکتب اصفهان نداریم.
این استاد دانشگاه ادامه داد: واقعیت این است که ما یک "سبک" اصفهانی داریم که قرین سبک هندی است؛ در واقع صاحب نظران در این خصوص بسیار به بحث پرداخته و گفته اند بهتر است از این سبک با نام سبک هندی یاد کنیم و من نیز معتقد هستم در مورد سبک اصفهانی و هندی بهتر است که همان عنوان سبک هندی را بکار ببریم.
مسجدی با بیان اینکه "در شعر اصفهان افراد بسیار مؤثر و ممتازی شناخته شده که تاریخ ادبیات به نام آنها آراسته است و همه آنها هم عرض نیستند"، گفت: به صرف اینکه یک شاعر در اصفهان به دنیا آمده باشد نمی‌توانیم بگوییم شاعر اصفهانی است؛ درواقع برخی از منابع رجالی چنین کاری کرده اند و به صرف اینکه شاعری در اصفهان متولد شده یا مدتی در آن اشتغال داشته باشد آن را اصفهانی خوانده اند.
عنوان "شاعر اصفهان" صرفاً زیست شاعر در اصفهان نیست
وی افزود: این مساله به این دلیل بوده که بخش ژورنالیستی تاریخ ادبیات رونویسی است. به این معنا که برخی افراد، چیزهایی را نوشته اند و دیگران آنها را تکرار می‌کنند؛ بنابراین اگر بخواهیم شاعری را اصفهانی در نظر بگیریم، نباید ملاک آن را تولد شاعر، زیستن به مدت کوتاه یا مرگ او در اصفهان پنداشت بلکه آن چیزی که تحت عنوان "شاعر اصفهان" مطرح است تعیین یک فرد است یعنی اینکه وی کجا در ادبیات متشخص شده است.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: تعداد شاعران اصفهان به اندازه‌ای کم نیست که بخواهیم به مجرد تولد، اشتغال و مرگ در اصفهان به لیست آنها در تاریخ ادبیات اصفهان اضافه کنیم و نکته دیگر این است که شعر اصفهان بسیار متنوع است؛ در واقع با وجود اینکه نمی‌توانیم به صورت تام و تمام در خصوص شعر صائب نظر دهیم اما مقایسه جمال الدین، کمال الدین و صائب با یکدیگر تنوع شعر اصفهان را نشان خواهد داد.
مسجدی اظهار کرد: زمانی می‌توان در خصوص اینکه صائب چه گفته است نظر داد که تمام منابع صائب را تصحیح کرده باشیم؛ همچنین باید توجه داشته باشیم اعدادی که در خصوص شعر صائب گفته می‌شود اغراق نیست اما بخشی که از آنها تصحیح شده است هنوز نسبت به بخش تصحیح نشده بسیار جای کار دارد.
نیاز اصفهان به یک مرکز صائب شناسی
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه تنوع در ادبیات اصفهان بسیار زیاد است، گفت: تنوع ادبیات در اصفهان به حدی است که حتی شاخصه‌های آن را نیز نمی‌توان به شیوه ملموس تحدید کرد و من در هیچ شهری این میزان از تنوع و نوسان را ندیده ام، در واقع می‌توان گفت باغ ادبیات اصفهان چهار فصل است؛ برای مثال سبک "بازگشت" در اصفهان بسیار پر اثر است، البته برخی از محققان گفته اند که این سبک درجا زدن است و زمانی که چنین مهری بر آن می‌خورد پژوهشگران و ادب جویان کم‌تر به آن می‌پردازند، اما اگر به آمار و ارقام نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد که چه تعداد کار انجام نشده وجود دارد.
مسجدی با بیان اینکه شاعرانی که از لحاظ کمی و کیفی از صائب ضعیف‌تر هستند، مرکز بررسی دارند، ادامه داد: به نظرم شایسته است که بگویم در کنار نیازهای فرهنگی اصفهان، جای یک مرکز صائب شناسی بسیار خالی است چراکه صائب ظرفیت و پتانسیل بسیاری برای بررسی دارد.
نظر شما