به گزارش ایمنا برای هر روز ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خداوند که درجات و عظمت بالایی دارد، اعمالی به روزه داران توصیه شده است؛ اعمالی که به جهت نوع و ادا کردنشان در ماه خدا ثواب زیادی به همراه دارند. اعمال مربوط به شب و روز هفتم ماه مبارک رمضان در ادامه آمده است:
دعای روز هفتم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ اعنّی فیهِ علی صِیامِهِ وقیامِهِ وجَنّبنی فیهِ من هَفَواتِهِ وآثامِهِ وارْزُقْنی فیهِ ذِکْرَکَ بِدوامِهِ بتوفیقِکَ یا هادیَ المُضِلّین
خدایا یاری کن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبادت و برکنارم دار در آن از بیهودگی و گناهان و روزیم کن در آن یادت را برای همیشه به توفیق خودت ای راهنمای گمراهان
صوت این دعا را بشنوید:
نماز شب هفتم ماه مبارک رمضان
برای شب هفتم ماه مبارک رمضان نمازی چهار رکعتی مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس سیزده مرتبه سوره قدر مورد تاکید است.
دعای روز هفتم ماه رمضان (بلدالامین)
رَوَاهَا اِبْنُ عَبَّاسٍ عَنِ اَلنَّبِیِّ ص اَلْیَوْمَ اَلسَّابِعَ
ابن عباس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت کرده است: دعای روز هفتم ماه رمضان
اَللَّهُمَّ أَعِنِّی عَلَی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ
وَ اُرْزُقْنِی ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ بِدَوَامِ هِدَایَتِکَ یَا هَادِیَ اَلْمُؤْمِنِینَ
مَنْ دَعَا بِهِ أُعْطِیَ فِی اَلْجَنَّهِ مَا یُعْطَی اَلشُّهَدَاءُ وَ اَلسُّعَدَاءُ وَ اَلْأَوْلِیَاءُ
کسی که این دعا را بخواند عطا می‌کنم به او در بهشت، آنچه را که به شهدا، نیکبختان و اولیا عطا می‌کنم.
دعای سید بن باقی در روز هفتم ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الحادی عشر فیما نذکره من زیادات دعوات فی اللیله السابعه و یوم‌ها و فیه ما نختاره من عده روایات فی الدعوات، فصل فیما یختص بالیوم السابع من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم السابع من شهر رمضان، دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه السید ابن باقی فی إختیاره
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب یازدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفتم ماه، فصل اول اعمالی که مختص به روز هفتم ماه می‌باشد، (دومین) دعای روز هفتم ماه رمضان، دعای این روز به نقل از کتاب «اختیار» نوشته‌ی «سید ابن الباقی» -رحمه اللّه-:
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ )[۱] (لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ )[۲] یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
معبودی جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکی برای او نیست و فرمانروایی و ستایش او را است. زنده می‌کند و می‌میراند و خود او زنده‌ای است که هرگز نمی‌میرد و خیر و خوبی منحصراً به دست او است و بر هر چیز توانا است.
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ )[۳] وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا إِیَّاهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ )[۴] وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ (إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ )[۵]
معبودی جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکی برای او نیست و ما تنها او را می‌پرستیم. معبودی جز خدا وجود ندارد، شریکی برای او نیست، ستایش او را، معبودی جز خدا وجود ندارد و ما تسلیم اوییم.
اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَالِمُ بِمَا ظَهَرَ مِنِّی وَ مَا خَفِیَ عَنْ خَلْقِکَ وَ لَوْ لَا سَتْرُکَ لِی وَ تَحَنُّنُکَ عَلَیَّ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِینَ سَیِّدِی أَوْقَرْتَنِی بِالنِّعَمِ
خداوندا، تو به آنچه از من آشکار گردیده و از آفریده‌هایت پنهان است، آگاهی و اگر پوشش و مهربانی تو بر من نبود، قطعاً رسوا می‌شدم. آقای من، تو بار سنگین نعمت‌هایت را بر پشتم نهادی
وَ أَوْقَرْتُ صَحِیفَتِی ذُنُوباً نَظَرْتَ لِی بِکَرَمِکَ یَا مَوْلَایَ وَ لَمْ أَنْظُرْ لِنَفْسِی لِسُوءِ [بِسُوءِ] رَأْیِی
و من نامه‌ی عملم را از بار سنگین گناهان پر کردم. ای مولای من، تو به چشم بزرگواری به من نگریستی و من به خاطر نظر زشتم، به نفع خویشتن به خود ننگریستم.
فَکَمْ مِنْ ذَنْبٍ عَظِیمٍ وَ خَطِیئَهٍ مُوبِقَهٍ أَحْصَیْتَ عَلَیَّ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ وَ ضَوْءِ النَّهَارِ أَسْتَحْیِی مِنْ ذِکْرِهَا تَسْمِیَهً بَیْنَ یَدَیْکَ
از این رو، چه‌بسا گناه بزرگ و خطای نابودکننده‌ای که در تاریکی شب و روشنایی روز بر من نوشتی که از بردن نام آن در پیشگاه تو، شرم می‌کنم،
فَبِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا لِنَفْسِی وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ لِی تَدْعُونِی فَأُوَلِّی عَنْکَ کَأَنَّ لِیَ التَّطَوُّلَ عَلَیْکَ
پس چه بد بنده‌ای هستم من در مورد خودم و چه خوب پروردگاری هستی تو درباره‌ی من، تو مرا می‌خوانی و من از تو رو برمی‌گردانم به‌گونه‌ای که گویی من بر تو منّت گذارده‌ام.
فَأَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی بِالْقُدْرَهِ الَّتِی قَدَرْتَ بِهَا عَلَی ذُنُوبِی وَ إِحْصَائِهَا وَ بِالرَّحْمَهِ الَّتِی سَتَرْتَ بِهَا مَا قَبُحَ مِنْ ذُنُوبِی
پس ای معبود من، به آن قدرت تو که بر گناهان من و شمارش آن‌ها قادری و به آن رحمت تو که گناهان زشتم را پوشاندی،
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَخْیَارِ وَ تُعْتِقَنِی مِنَ النَّارِ فِی یَوْمِی هَذَا مِنْ شَهْرِکَ الْمَیْمُونِ الْمَعْصُومِ
از تو می‌خواهم که بر حضرت محمّد و خاندان نیک او درود فرستی و مرا در این روز از ماه خجسته و مصونت، از آتش جهنّم آزاد کنی
وَ أَنْ تَخْتِمَ لِی فِی هَذَا الْیَوْمِ بِخَیْرٍ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ
و این روز مرا با مردان و زنان مؤمن-اعمّ از زندگان و مردگان- به آنچه خود زیبنده‌ی آن هستی، ختم به خیر کنی،
حَتَّی أَفُوزَ یَا مَوْلَایَ بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ وَ بِمَا جَرَتْ عَادَتُکَ مَعَ أَمْثَالِی مِنْ خَلْقِکَ وَ أَنْ تَرْزُقَنِی الْأَمْنَ وَ الْعَافِیَهَ وَ الْغِنَی وَ الْمَغْفِرَهَ
تا این‌که ای مولای من، به توکّل نیک بر تو و به آنچه رویّه‌ی تو با امثال من از آفریده‌هایت جاری گشته، رستگار و کامیاب گردم و ایمنی و عافیت و بی‌نیازی و آمرزش را روزی‌ام کن،
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی‌ای مهربان‌ترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
[۱]) سوره الانعام، آیه ۱۶۳
[۲]) سوره التغابن، آیه ۱
[۳]) سوره الانعام، آیه ۱۶۳
[۴]) سوره الانعام، آیه ۱۶۳
[۵]) سوره البقره، آیه ۱۳۳
دعای اللهم انت ثقتی حین یسوء ظنی در روز هفتم ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الحادی عشر فیما نذکره من زیادات دعوات فی اللیله السابعه و یوم‌ها و فیه ما نختاره من عده روایات فی الدعوات، فصل فیما یختص بالیوم السابع من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم السابع من شهر رمضان
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب یازدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفتم ماه، فصل اول اعمالی که مختص به روز هفتم ماه می‌باشد، (اولین) دعای روز هفتم ماه رمضان:
اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی حِینَ یَسُوءُ ظَنِّی بِأَعْمَالِی وَ أَنْتَ أَمَلِی عِنْدَ انْقِطَاعِ الْحِیَلِ مِنِّی
خداوندا، تویی تکیه‌گاه من آن‌گاه که گمان بد به اعمالم دارم و تویی آرزوی من آن‌گاه که بیچاره می‌گردم
وَ أَنْتَ رَجَائِی عِنْدَ تَضَایُقِ حُلُولِ الْبَلَاءِ عَلَیَّ وَ أَنْتَ عُدَّتِی فِی کُلِّ شَدِیدَهٍ نَزَلَتْ بِی
و تویی امید من هنگامی که بلا بر من وارد و تنگ می‌شود و تویی اندوخته‌ی من در هر بلایی که بر من فرو می‌آید
وَ فِی کُلِّ مُصِیبَهٍ دَخَلَتْ عَلَیَّ وَ فِی کُلِّ کُلْفَهٍ صَارَتْ عَلَیَّ وَ أَنْتَ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَی وَ مُفَرِّجُ کُلِّ بَلْوَی
و در هر مصیبتی که بر من وارد می‌شود و در هر سختی که بدان دچار می‌شوم و تویی جایگاه تمام گله‌ها و گشاینده‌ی همه‌ی بلاها،
أَنْتَ لِکُلِّ عَظِیمَهٍ تُرْجَی وَ لِکُلِّ شَدِیدَهٍ تُدْعَی إِلَیْکَ الْمُشْتَکَی وَ أَنْتَ الْمُرْتَجَی لِلْآخِرَهِ وَ الْأُولَی
در امور بزرگ به تو امید بسته می‌شود و برای هر سختی خوانده و برای [حوائج] دنیا و آخرت آرزو می‌شوی.
اللَّهُمَّ مَا أَکْبَرَ هَمِّی إِنْ لَمْ تُفَرِّجْهُ وَ أَطْوَلَ حُزْنِی إِنْ لَمْ تُخَلِّصْنِی وَ أَعْسَرَ [وَ أَعَزَّ] حَسَنَاتِی
خداوندا، چقدر ناراحتی‌ام بزرگ است اگر نگشایی و چقدر اندوهم طولانی است اگر از آن رهایم ندهی و چقدر نیکی‌هایم سخت [اندک] است
إِنْ لَمْ تُیَسِّرْهَا [تُوَفِّقْنِی ] وَ أَخَفَّ مِیزَانِی إِنْ لَمْ تُثَقِّلْهُ وَ أَزَلَّ لِسَانِی إِنْ لَمْ تُثَبِّتْهُ
اگر آسان نکنی [موفق نگردانی] و چقدر ترازوی [اعمال] من سبک است اگر سنگین نگردانی و چقدر زبانم پرلغزش است اگر استوارش نکنی
وَ أَوْضَعَ جَدِّی إِنْ لَمْ تُقِلْ عَثْرَتِی أَنَا صَاحِبُ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ [الْکَثِیرِ] وَ الْجُرْمِ الْعَظِیمِ
و چقدر تلاش و عملم اندک است اگر لغزشم را نادیده نگیری! من دارای گناه بزرگ [فراوان] و جرم سترگ هستم،
أَنَا الَّذِی بَلَغَتْ بِی سَوْأَتِی وَ کُشِفَ [کشف] قِنَاعِی وَ لَمْ یَکُنْ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ حِجَابٌ یُوَارِینِی مِنْکَ
من کسی هستم که بدی‌ام به آخر رسیده و پرده‌ام برداشته شده و میان من و تو پرده‌ای که مرا از تو پوشیده دارد، نیست.
فَلَوْ عَاقَبْتَنِی عَلَی قَدْرِ جُرْمِی لَمَا فَرَّجْتَ عَنِّی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً
از این‌رو، اگر به اندازه‌ی بزه‌ام کیفر دهی، هرگز به اندازه‌ی یک چشم برهم زدن گشایش در کارم نخواهی کرد.
اللَّهُمَّ أَنَا الذَّلِیلُ الَّذِی أَعْزَزْتَ وَ أَنَا الضَّعِیفُ الَّذِی قَوَّیْتَ
خدایا، من همان خواری هستم که سرافرازم نمودی و ناتوانی هستم که نیرو بخشیدی
وَ أَنَا الْمُقِرُّ الَّذِی سَتَرْتَ فَمَا شَکَرْتُ نِعْمَتَکَ وَ لَا أَدَّیْتُ حَقَّکَ وَ لَا تَرَکْتُ مَعْصِیَتَکَ
و اقرارکننده‌ای هستم که [گناهم را] پوشیدی، ولی من نه در برابر نعمتت سپاسگزاری کردم و نه حقت را ادا نمودم و نه از معصیتت دست کشیدم.
یَا کَاشِفَ کَرْبِ أَیُّوبَ وَ سَامِعَ صَوْتِ یُونُسَ الْمَکْرُوبِ وَ فَالِقَ الْبَحْرِ لِبَنِی إِسْرَائِیلَ وَ مُنْجِیَ (مُوسی وَ مَنْ مَعَهُ أَجْمَعِینَ )[۱]
ای برطرف‌کننده‌ی اندوه حضرت ایوب و شنونده‌ی صدای یونس اندوهگین و شکافنده‌ی دریا برای بنی اسرائیل و نجات‌دهنده‌ی حضرت موسی و همه‌ی همراهانش،
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ یُسْراً بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و در کار من گشایش و راه نجات و راحتی قرار دهی، به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان.
دعای پیامبر (ص) در شب هفتم رمضان (بلدالامین)
وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ
در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:
أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اللَّیْلَهِ اَلسَّابِعَهِ
پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌های ماه رمضان می‌خواندند. شب هفتم:
یَا مَنْ کَانَ وَ یَکُونُ وَ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ یَا مَنْ یُسَبِّحُ اَلرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ اَلْمَلاٰئِکَهُ مِنْ خِیفَتِهِ
یَا مَنْ إِذَا دُعِیَ أَجَابَ یَا مَنْ إِذَا اُسْتُرْحِمَ رَحِمَ یَا مَنْ لاَ یُدْرِکُ اَلْوَاصِفُونَ عَظَمَتَهُ یَا مَنْ لاٰ تُدْرِکُهُ اَلْأَبْصٰارُ
وَ هُوَ یُدْرِکُ اَلْأَبْصٰارَ وَ هُوَ اَللَّطِیفُ یَا مَنْ یَرَی وَ لاَ یُرَی وَ هُوَ بِالْمَنْظَرِ اَلْأَعْلَی یَا مَنْ بِیَدِهِ نَوَاصِی اَلْعِبَادِ
أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَلَیْکَ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ
وَ بَارَکْتَ عَلَی إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی إِنَّکَ أَنْتَ اَلْأَجَلُّ اَلْأَعْظَمُ
نظر شما