به گزارش ایمنا، عباس عبدی با تاکید بر اینکه مفهوم میزان مشارکت در انتخابات اخیر با دوره های قبل متفاوت است؛ گفت: انتخابات در این دوره در برخی از نقاط به صورت قومی و قبیله ای بود که مفهوم و دید ملی در آن وجود نداشت و نمی شود اسم انتخابات به معنای مورد انتظار را که فرد انتخاب شده نماینده کشور باشد را برآن گذاشت.
وی افزود: عدم حضور و فعالیت یک جریان سیاسی ملی در سطح کشور در این دوره از انتخابات به رویکرد قومی و قبیله ای در این انتخابات دامن زد.
این کارشناس مسایل سیاسی تصریح کرد: در نقاطی از کشور چون تهران و شهرهای بزرگ نیز که انتظار یک انتخابات با رویکرد ملی داشتیم که چنین اتفاقی نیفتاد، نه تنها انتخاباتی با رویکرد ملی که معطوف به ارایه برنامه جهت حل مسایل ملی باشد برگزار نشد بلکه جریان‌های سیاسی حاضر هم هیچ برنامه‌ای نداشت که ارائه دهند فقط دنبال بستن لیست بودند.
عبدی با اشاره به لیست اصلاح طلبان گفت: ارائه چندین لیست به نام اصلاح طلبان ملاک داوری حضور آنان نیست. همین که چند لیست داشتند نشانه نبودن جریان کلی آنان بود و باید گفت که اصلاح طلبان به معنای متداول در این انتخابات غایب و از جریان انتخابات بیرون بودند. نتیجه انتخابات باید بازتاب دهنده واقعیت و خواست عمومی باشد. آیا ۹۰ درصد و بیشتر جامعه ایران طرفدار اصولگرایان هستند که بیش از ۹۰ درصد نمایندگانش اصولگرا باشند؟!
وی تاکید کرد: برنامه اصول گرایان برای اداره کشور هم در این انتخابات نامشخص بود هر چند هدف اصلی آنان محقق شد.
این فعال اصلاح طلب با تاکید بر این مساله که میزان مشارکت در شهرهای بزرگ و اصلی حدود بیست درصد بود افزود: با توجه به شکل نگرفتن یک جریان ملی در انتخابات؛ این نسبت اندک نیز به رسم آئینی وارد گود انتخابات شدند.
عبدی با اشاره به اینکه هنوز برخلاف دوره های قبل آمار آرای باطله اعلام نشده گفت: تعداد بالای آرای باطله که در برخی حوزه ها گاه از تعداد رای نامزدهای اصلی هم بالاتر بوده، نشان از شکل گرفتن یک شوخی انتخاباتی نزد بخش قابل توجهی از مشارکت کنندگان است که نتیجه آن دردی از مردم و کشور را درمان نخواهد کرد.
وی این مشارکت کم را سقف حمایت از وضع موجود دانست و افزود: این سقف را می توان ۱۵ درصد در نظر گرفت که البته اگر همین ۱۵ در صد هم تجزیه و تحلیل شوند اقشاری از جامعه محسوب می شدند که از کیفیت و شاخص‌های اثرگذاری اجتماعی مطلوب برخوردار نیستند.
عبدی تصریح کرد: با کمی دقت در جزییات نظرسنجی‌ها متوجه می شویم؛ کسانی که در انتخابات شرکت نکردند بیشتر از اقشار تحصیل کرده تر، جوان تر، شهری‌تر، کنشگرتر، فعال تر، دارای سطح شغلی و اقتصادی بهتر و در مجموع انسان های اثرگذارتر اجتماعی هستند که بیش از نود درصد آنها در شهری چون تهران در انتخابات شرکت نکردند.
وی شرکت نکردن افراد تاثیر گذار در انتخابات را یک زنگ خطر توصیف و خاطرنشان کرد: دلیل اصلی این میزان اندک مشارکت، فقط وجود رد صلاحیت ها نیست. بلکه ناامیدی از آینده و بی اعتمادی به کارایی سیستم و نهادهای برآمده از آن بویژه انتخابات است، میزان مشارکت کم مردم ربطی به ناکارآمدی دولت نیز ندارد چون اگر ناشی از ناکارامدی دولت بود میزان مشارکت برای انتخاب افراد مخالف دولت که در انتخابات موجود بودند باید بیشتر می شد تا این وضع را تغییر دهند.
عبدی با اشاره به انتخابات دوره های قبل گفت: در دوران احمدی نژاد مردم از وضع آن دولت ناراضی بودند اما برای به کرسی نشاندن خواست خود و ایجاد تغییر میزان مشارکت بالایی را در روی کار آوردن جریان مخالف احمدی نژاد از خود نشان دادند. ولی این بار از تحقق چنین هدفی ناامید بودند زیرا مدعیان موجود انتخاباتی را برای تحقق چنین هدفی مناسب نمی‌دانستند.
وی تاکید کرد: در این دوره رای اصول گرایان همان رای چهار سال قبل بود و افزایشی پیدا نکرد. این میزان اندک مشارکت، شکستی برای همه جریان ها و ساختار سیاسی کشور محسوب می‌شود.
عبدی توجیه کردن شکست سیاسی در انتخابات را نگران کننده توصیف کرد و گفت: بهترین راه حل، ایجاد تغییراتی جدید و ملموس در سیاست رسمی انتخاباتی است، با این نوع انتخابات هیچ مساله‌ای حل نخواهد شد که تشدید هم می‌شود.
عبدی تاکید کرد که با این شرایط و این نوع از انتخابات، امیدی به بهبودی نیست بلکه مسائل بدتر خواهد شد.
نظر شما