به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بیشتر این باکتری‌ها بی‌خطر بوده و به صورت طبیعی روی پوست اکثر افراد وجود دارد، اما گونه‌های بیماری‌زای آن می‌تواند منجر به مسمومیت غذایی، استفراغ و گاهی عفونت‌های خطرناک شود. این نوع از باکتری‌های "استاف" باعث ایجاد عفونت در قسمت‌های مختلف بدن مانند پوست، ریه‌ها و نواحی دیگر می‌شود؛ گاهی اوقات MRSA "، باکتری مقاوم به آنتی‌بیوتیک" خوانده می‌شود، زیرا نسبت به بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها واکنش نشان نمی‌دهد. اگرچه بیشتر عفونت‌های ناشی از MRSA جزئی است، اما بعضی از آن‌ها می‌تواند تهدیدکننده باشد. در ادامه با بعضی از علائم ابتلا به این باکتری، نحوه انتقال و درمان آن آشنا می‌شویم:
نشانه‌های عفونت پوستی MRSA
عفونت‌های MRSA به صورت برآمدگی، جوش یا دمل کوچک قرمز ظاهر می‌شود که ممکن است در هنگام لمس، حساس و متورم شود؛ بیشتر این عفونت‌ها خفیف است، اما ممکن است تغییر کرده و عمیق‌تر و جدی‌تر شود.
MRSA و نیش عنکبوت
گزش، جوش و سایر مشکلات پوستی به دلیل شباهت علائم، ممکن است با MRSA اشتباه گرفته شود. این "گزش‌ها" ممکن است MRSA به نظر برسد؛ درصورتی‌که عفونت پوستی بعد از دو تا سه روز مصرف آنتی‌بیوتیک‌های معمول، پیشرفت کرده یا بهبود نیابد، مراجعه به پزشک الزامی است. سلولیت (عفونت لایه‌های عمیق‌تر پوست و بافت‌های زیر آن) و آبسه (یک توده دردناک و چرکین زیر پوستی) دو عفونت پوستی شایع است که در اثر MRSA به وجود می‌آید.
نحوه سرایت باکتری MRSA
MRSA در اثر تماس فرد یا یک ماده آلوده و یا خراش باز و همچنین از طریق سرفه یا عطسه، سرایت می‌کند. رعایت نکردن نکات بهداشتی مانند استفاده از تیغ صورت تراشی، حوله یا تجهیزات ورزشی مشترک نیز می‌تواند عامل این انتقال باشد. اگرچه از هر صد نفر، دو نفر ناقل این باکتری هستند، اما معمولاً بیمار نمی‌شوند.
چه افرادی به MRSA مبتلا می‌شوند؟
این باکتری در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته، در بیمارستان بستری شده‌اند، سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مبتلا به یک بیماری مزمن مانند دیابت، سرطان یا HIV هستند و همچنین افراد سالخورده که در آسایشگاه زندگی می‌کنند، بیشتر دیده می‌شود. این عفونت از طریق هر گونه اجتماع خارج از بیمارستان مانند مدارس، سالن‌های بدنسازی، مراکز مراقبت روزانه و سایر مکان‌های پر تردد نیز قابل انتقال است. همچنین ممکن است MRSA از طریق بدن حیوانات خانگی یا شن و ماسه ساحل دریا که محل زندگی و تولید مثل این باکتری است، نیز منتقل شود.
نحوه درمان MRSA
درمان بعضی از عفونت‌ها تنها با تمیز کردن و پانسمان محل عفونت در مطب پزشک انجام می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی نیز می‌تواند MRSA را درمان کند، اما به دلیل این که این باکتری به بسیاری از داروهای رایج مانند متی‌سیلین، آموکسی‌سیلین، پنی‌سیلین، اگزاسیلین و سفالورسپورین پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است داروهایی نظیر کلیندامایسین یا لاینزولید تجویز کند؛ MRSA تهاجمی با وانکومایسین داخل وریدی قابل درمان است.
نظر شما