احسان کاظمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه اضطراب یکی از رنج‌آورترین مشکلات روانی افراد است، اظهار کرد: اضطراب به طور کامل زندگی انسان را در تمام ابعاد فلج کرده، توانمندی‌های او را معطل نگه داشته و ذهن و عواطف او را قفل می‌کند.
وی با اشاره به اینکه انواع مختلفی از اضطراب وجود دارد، تصریح کرد: هر کدام به فراخور، زمینه‌ای از رفتار انسان را در بر می‌گیرد، اما آنچه مسلم است این که همۀ انواع اضطراب بر این تعریف جامع و دقیق بنا نهاده شده که اضطراب یک حالت ناخوشی، نگرانی و تشویش نسبت به عاملی ناشناخته است.
افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی از محیط اجتماع گریزانند
این روان‌درمانگر با بیان اینکه یکی از انواع اضطراب که دامنگیر بسیاری افراد جامعه است، اضطراب اجتماعی است، اظهار کرد: اضطراب اجتماعی یا هراس اجتماعی نوعی اضطراب است که با ترس و اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی شناخته می‌شود و بخشی از فعالیت‌های روزمره شخص را مختل می‌کند.
وی با تاکید بر اینکه افراد دچار این نوع از اضطراب به شدت از محیط اجتماعی گریزانند، خاطرنشان کرد: این افراد ترس از قرار گرفتن در معرض داوری و توجه مردم دارند آنها همواره نگران این هستند که در حضور دیگران به گونه‌ای رفتار کنند که که مورد توجه قرار گرفته و نکند ناخودآگاه رفتاری ابلهانه و ناشایست از خود نشان دهند که موجب شرمندگی‌شان شود.
کاظمی با تاکید بر اینکه این دسته افراد ترجیح می‌دهند خود را در موقعیت‌های اجتماعی قرار ندهند، افزود: از دست دادن فرصت‌ها و موقعیت‌های مهم و مثبت که ممکن است باعث پیشرفت و موفقیت شود هم برای آنها مهم نیست و حاضر هستند از آن چشم‌پوشی کنند.
وی در خصوص معنای اضطراب اجتماعی گفت: اختلال اضطراب اجتماعی تا مدتها به عنوان" جمع هراسی" خوانده می‌شد، این اختلال بدین معناست که شما از اینکه خود را در برخی از موقعیت‌های اجتماعی قرار دهید که در آنجا این خطر می‌رود که تحت تاثیر احساسات ناخوشایند و احساس بی‌آبرویی قرار گیرید دچار اضطراب می‌شوید.
این درمانگر خانواده با تاکید بر اینکه گاهی آرزوی مشهور شدن یا مورد توجه دیگران واقع شدن برای برخی از این افراد آرزوی محال یا غیرعقلانی است، اظهار کرد: ولی برخی دیگر از این افراد در عمق وجود خود، خواهان شهرت و دیده شدن هستند، اما این اختلال مانع از این می‌شود که برای تحقق این رویا و آرزو تلاش کنند یا با قرار دادن خود در میان جمع، توانمندی‌های خود را به تدریج در گروه‌های کوچک خودی نشان دهند.
اضطراب اجتماعی به مرور عوارض جسمی در پی دارد
وی با اشاره به اینکه افراد دچار اضطراب اجتماعی مدام در ذهن خود جملات خاصی را مرور می کنند، افزود: جملاتی نظیر می‌ترسم یه کار احمقانه مرتکب شوم، من نمی‌توانم رفتار و احساساتم را کنترل کنم، ممکن است کاری کنم یا حرفی بزنم که موجب شرمندگی شود، من از نگاه و توجه دیگران بدم می‌آید و نمی‌خواهم کسی من را زیر نظر داشته باشه همگی از جمله جملات رایج بین این افراد است.
کاظمی با بیان این که اضطراب در بعضی موقعیت‌ها می‌تواند عوارض جسمی داشته باشد، تصریح کرد: لرزیدن دست و پا، تپش تند قلب، خشک شدن دهان یا سرخ شدن چهره و عرق کردن، حتی حالاتی مانند غش کردن یا از دست دادن کنترل از عوارض جسمی این نوع اضطراب است.
وی با تاکید بر اینکه این واکنش‌های جسمانی نتیجه برداشت‌های تهدیدگونه سیستم عصبی فرد در چنین وضعیتی است، اظهار کرد: در این حالت تنها راهی که به نظر فرد می‌رسد این است که فوراً موقعیت را ترک کند که مهمترین توصیه ما به این افراد رجوع به یک درمانگر است تا با کسب اطلاعات از کمیت و کیفیت زمینه اضطرابشان بتوانند مجموعه‌ای از راهکارها و تمرینات را دریافت کنند همچنین حضور در جلسات درمان گروهی تحت مدیریت یک درمانگر راهی موثر است.
این روانشناس با اشاره به اینکه افراد در هر سنی ممکن است دچار این نوع از اضطراب شوند، گفت: اضطراب اجتماعی به تدریج ظاهر می‌شود و علایم اولیه آن بیشتر بین کودکی و میانسالی رخ می‌دهد اما به طور کل اختلال اضطراب اجتماعی در زنان دو برابر مردان رخ می‌دهد.
وی در خصوص نشانه‌های این اختلال اظهار کرد: نشانه اصلی اختلال اضطراب اجتماعی، تنش و اضطراب دائمی و بیش از حد است، حتی شاید فرد نتواند از علت احساس تنش خود سخنی بگوید از سوی دیگر بسیاری از بیماری‌های جسمانی هم ناشی از اضطراب هستند دردها و بیماری‌هایی نظیر انقباض یا درد ماهیچه، سردرد، تهوع یا اسهال، لرزش یا کشش عضلات می‌توانند منشا اضطرابی هم داشته باشند.
این مدرس روانشناسی با بیان اینکه با وجود راه‌های درمانی متعدد بیشترین کمک را باید خود فرد داشته باشد، افزود: چنین فردی نباید خود را از بودن در جمع محروم کند و به تدریج از گروه‌های کوچک و آشنا تعاملات خود را آغاز کند، البته این فرایند باید زیر نظر یک روان درمانگر حرفه‌ای انجام شود همچنین دلگرمی دادن، تشویق و نادیده گرفتن خطاهای فرد در موقعیت‌های اجتماعی و آزاد گذاشتن او در جمع کمک می‌کند تا بتواند بیشتر موقعیت را تحمل کرده و با آرامش بیشتری در جمع باقی بماند.
نظر شما