۸۰۰ هزار بیمار مبتلا به صرع در کشور/ رفع نگرانی از سونوگرافی بارداری

به گزارش خبرنگار ایمنا؛ محققان انستیتوی تحقیقاتی کارولینسکا واقع در سوئد دریافتند آنتی بادی‌هایی که پیش از ابتلا به رماتیسم مفصلی درون مفاصل وجود دارد، حتی در غیاب رماتیسم مفصلی نیز می‌تواند موجب ایجاد درد مفاصل شود.

با تزریق آنتی بادی‌های متصل به غضروف به موش‌ها مشخص شد این جانوران پس از دریافت آنتی‌بادی حتی پیش از ظهور علائم التهاب در مفاصل نیز حساسیت بیشتری نسبت به درد دارند.

محققان دریافتند آنتی‌بادی‌هایی که موجب تغییرات رفتاری می‌شوند، شامل آن دسته از آنتی‌بادی‌ها هستند که به عنوان مجموعه‌های ایمنی شناخته می‌شوند و در برگیرنده کلاسترهایی از آنتی بادی‌ها و پروتئین‌های غضروف درون مفاصل هستند. این مجموعه‌ها موجب فعال شدن احساس درد از طریق گیرنده‌های Fc-gamma واقع در نورون‌های درد موجود در بافت‌ها می‌شوند. محققان با کشت نورون‌های درد مربوط به موش‌ها متوجه شدند این سلول‌ها در تماس با مجموعه‌های آنتی‌بادی فعال می‌شوند. این فرایند تنها توسط گیرنده‌های Fc-gamma در نورون‌ها ایجاد می‌شود و گیرنده‌های موجود در سلول‌های ایمنی واکنشی به آنتی‌بادی‌ها ندارند. بنابراین محققان نتیجه گرفتنند مجموعه‌های آنتی‌بادی به طور مستقل از فعالیت سلول‌های ایمنی، عملکردی مانند مولکول‌های تولید کننده درد دارند.

با وجود اینکه تحقیقات با استفاده از موش‌ها انجام گرفت، محققان نشان دادند نورون‌های درد انسان نیز دارای گیرنده‌های آنتی بادی هستند که عملکردی مشابه گیرنده‌های نورون درد در موش‌ها دارد.

آرتریت (التهاب مفاصل) به التهاب دردناک در ناحیه مفاصل گفته می‌شود که یکی از بزرگترین معضلاتی است که افراد به مرور زمان و با گذشت سن با آن مواجه می‌شوند. شایع‌ترین دردهای ناشی از آرتروز در نواحی زانو، لگن، ستون فقرات و دست دیده می‌شود.

استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتویید، آرتریت عفونی، ورم مفاصل پسوریاتیک و نقرس، پنج گروه عمده آرتریت محسوب می‌شوند. آرتروز شایع‌ترین نوع آرتریت است. این التهاب دردناک سبب تورم و اختلال حرکت مفاصل می‌شود و معمولاً در ناحیه دست، زانو، لگن و ستون مهره‌ها بیشتر است. سه عامل اضافه وزن، سن و آسیب دیدگی مفاصل، مهمترین دلیل بروز آرتروز هستند. استفاده از دارو، ورزش و در موارد حاد، عمل جراحی توصیه می‌شود.

چهار نشانه مسمومیت خورشیدی

از جمله نشانه های عفونی شدن پوست می توان به ترشح چرک یا مایع از بخش تحت تاثیر قرار گرفته پوست، زخم هایی که شبیه تاول به نظر می رسند، و درد یا تورم که پس از چند روز تشدید می شوند، اشاره کرد.

بیشتر مردم طی دوران زندگی خود آفتاب سوختگی های ناخوشایند را تجربه می کنند. آفتاب سوختگی بسیار شدید به نام مسمومیت خورشیدی نیز شناخته می شود و می تواند موجب عوارض دردناکی شود.

در شرایطی که آشنایی با نشانه های هشدار دهنده مسمومیت خورشیدی می تواند مفید باشد، اما در مواجهه با یک آفتاب سوختگی بسیار شدید بهتر است در پی دریافت کمک پزشکی باشید.

در آفتاب سوختگی شدید ممکن است با بروز تاول و کنده شدن پوست خود مواجه شوید

قرمزی شدید پوست که به نام اریتما (Erythema) شناخته می شود از نشانه های اصلی آفتاب سوختگی های شدید است و شامل تاول زدن پوست و سپس پوسته پوسته شدن و کنده شدن پوست می شود.

در موارد آفتاب سوختگی شدید بدن شما ممکن است در تنظیم دما دچار مشکل شود

اگر پوسته پوسته شدن و کندن شدن پوست نسبتا شدید است، به این معنی که بخش بزرگی از سطح پوست را درگیر کرده است، ممکن است برخی عوارض جانبی اضافه را نیز تجربه کنید. ناتوانی بدن در حفظ دمای عادی می توانید یکی از این عوارض جانبی باشد.

دمای عادی بدن برای بزرگسالان بین ۹۷ تا ۹۹ درجه فارنهایت (۳۶ تا ۳۷ درجه سانتیگراد) است. برای کودکان و نوزادان دمای عادی معمولا بین ۹۷.۹ تا ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۶.۶ تا ۳۷.۷ درجه سانتیگراد) است. اگر دمای بدن شما بیش از حد بالا یا پایین باشد، ممکن است علائم شبه آنفلوآنزا، مانند عرق سرد یا لرز را تجربه کنید.

مسمومیت خورشیدی می تواند موجب از دست رفتن الکترولیت ها شود

اگر فردی پس از آفتاب سوختگی شدید با احساس بیماری مواجه است، به عنوان مثال، سردرگمی، احساس غش، لرز شدید، حالت تهوع، یا استفراغ، باید کمک پزشکی فوری دریافت کند زیرا اینها ممکن است نشانه های یک واکنش سیستماتیک به آفتاب سوختگی باشند.

اختلال در الکترولیت ها از دیگر علائم مسمومیت خورشیدی است که می تواند موجب برخی عوارض جانبی ناخوشایند شود. الکترولیت ها نقش مهمی در کمک به ارائه عملکرد عادی بدن دارند، از این رو، کمبود آنها ممکن است موجب تجربه علائمی مانند بی حالی یا گرفتگی ماهیچه شود.

مسمومیت خورشیدی می تواند شما را مستعد ابتلا به عفونت ها سازد

آسیب دیدگی سطح پوست ناشی از مسمومیت خورشیدی می تواند فرد را مستعد ابتلا به عفونت سازد.

از جمله نشانه های عفونی شدن پوست می توان به ترشح چرک یا مایع از بخش تحت تاثیر قرار گرفته پوست، زخم هایی که شبیه تاول به نظر می رسند، و درد یا تورم که پس از چند روز تشدید می شوند، اشاره کرد. اگر با هر گونه نشانه عفونت مواجه هستید، دریافت کمک پزشکی فوری بهترین اقدام است.

روش های بسیاری برای پرهیز از تجربه مسمومیت خورشیدی وجود دارند

با انجام برخی اقدامات ساده و کوچک پیش از قرار گرفتن در معرض نور خورشید می توانید بدون خطر تحت تاثیر قرار گرفتن سلامت پوست از حضور در فضای آزاد لذت ببرید. برای آغاز، همواره از کرم ضد آفتاب با SPF ۳۰ یا بیشتر استفاده کرده و لباس مناسب که از پوست در برابر نور خورشید محافظت می کند، بپوشید.

بهتر است از لباس هایی با عامل محافظت از پرتو فرابنفش بالا (UPF) استفاده کنید. همانند SPF روی پوست، اعداد UPF نشان دهنده قدرت یک پارچه در مسدود کردن پرتوهای فرابنفش خورشید هستند.

پس از تعریق، شنا یا سپری کردن دو ساعت یا بیشتر در معرض نور خورشید، استفاده مجدد از کرم ضد آفتاب را فراموش نکنید.

۸۰۰ هزار بیمار مبتلا به صرع در کشور

مدیرعامل انجمن صرع ایران، از دارو به عنوان درمان اصلی بیماران مبتلا به صرع نام برد و گفت: با توجه به سیاست وزارت بهداشت، سعی شده مواد اولیه داروهای خارجی وارد شده و در داخل تولید شود.

داریوش نسبی طهرانی، با اشاره به اینکه تنها مسئله بیماران مبتلا به صرع دارو است، اظهار کرد: درمان اصلی بیماران مبتلا به صرع دارو است و از همین رو، دسترسی به دارو برای این بیماران، حرف اول را می‌زند.

وی با تاکید بر اهمیت در دسترس بودن دارو برای بیماران مبتلا به صرع، تصریح کرد: در بحث درمان بیماران مصروع، دو مسئله وجود دارد. نخست، اینکه دارو وجود داشته باشد و مسئله دوم، در دسترس بودن دارو است.

نسبی طهرانی ادامه داد: زمان دسترسی به دارو می‌تواند برای بیماران مصروع حیاتی و آسیب زننده باشد. یعنی اگر به موقع و در زمان کوتاه، به دارو دسترسی نداشته باشند، می‌تواند برای آنها خطرناک باشد.

مدیرعامل انجمن صرع ایران با بیان اینکه برخی از داروهای خارجی کمیاب است، گفت: با توجه به سیاست وزارت بهداشت، سعی شده مواد اولیه داروهای خارجی وارد شده و در داخل تولید شود.

نسبی طهرانی با تاکید به وجود ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار بیمار مبتلا به صرع در کشور، افزود: وابستگی این بیماران به دارو بالاست و نمی‌توان به یکباره داروی آنها را تغییر داد.

هفت بلایی که سیگار بر سر پوست می آورد

سیگار کشیدن علاوه بر این که قلب را ضعیف می کند، بر روی ریه ها و استخوان تاثیر می گذارد، احتمال باروری و سکته مغزی را افزایش می دهد، عارضه مهم دیگری هم دارد و آن تغییراتی ناخوشایند در پوست و مو است.

برخی تاثیرات منفی سیگار بر روی پوست، دهان، چشم ها و دندان از این قرارند:

ناهمواری پوست: سیگار کشیدن روی رگ های خونی اثر می گذارد، رگ هایی که اکسیژن و مواد مغذی را به کل بدن می رسانند. موقعی که پوست از نظر این مواد مغذی محروم می شود، حتی در سنین پایین تغییراتی در آن ایجاد می گردد. افراد سیگاری اغلب رنگ پریده هستند.

افتادگی و چین و چروک پوست: دود تنباکو حاوی بیش از ۴ هزار ماده شیمیایی سرطان زا است. این مواد همچنین به کلاژن و آلاستین دو جزء اصلی پوست آسیب می رسانند. حتی قرار گرفتن در معرض دود سیگار و سیگاری های دست دوم نیز می توانند این ضایعات پوستی را تجربه کنند؛ یعنی افتادگی و چین و چروک های عمیق پوست.

چین و چروک در اطراف لب: آسیب به آلاستین روی پوست اطراف دهان نیز تاثیر می گذارد و منجر به پیری زودرس با ایجاد خطوط عمیق در اطراف پوست لب می شود.

لکه ها روی ناخن و انگشتان: توتون و تنباکو منجر به بروز لکه هایی روی ناخن ها و پوست دست می شود. این اتفاق می تواند ناشی از سیگار کشیدن مزمن باشد. خوشبختانه بعد از ترک سیگار این تغییرات محو می شود.

ریزش مو: سیگار می تواند منجر به فرایند ریزش مو شود و این روند با بالاتر رفتن سن وخیم تر می گردد. برخی تحقیقات نشان می دهد که طاسی در مردان سیگاری شایع تر است.

پسوریازیس: افراد سیگاری در معرض این بیماری پوستی ناخوشایند و ناراحت کننده هستند. پسوریازیس اغلب منجر به ضخامت و پوست فلس دار در آرنج، سر، دست، یا پا می شود.

چین و چروک چشم: این چین و چروک ها اگرچه با افزایش سن ایجاد می شود اما در سیگاری ها بسیار عمیق تر است.

بهبود ظاهر بعد از ترک: بعد از این که شما سیگار را ترک می کنید، جریان خون بهبود می یابد در نتیجه پوست شروع به دریافت اکسیژن بیشتر می کند. دندان ها نیز ممکن است سفید تر شوند ضمن این که لکه های انگشتان و ناخن ها نیز با ترک سیگار کم رنگ تر می شود.

هر زمان که سیگار را ترک کردید، برای مقاومت در برابر نشانه های پیری پوست می توانید از کرم های موضعی و حاوی آنتی اکسیدان برای بهبود ظاهر پوست استفاده کنید. استفاده از کرم های ضد آفتاب هنگام خروج از منزل برای شما بسیار ضروری است. برخی پزشکان نیز توصیه می کنند برای از بین بردن نشانه های پوستی ناشی از سیگار، از روش های درمانی لیزر و لایه برداری پوست بهره ببرند.

نکاتی مهم درباره سونوگرافی بارداری

یکی از نگرانی‌های همه پدر و مادرها خطر ابتلای فرزندشان به اختلالات کروموزومی به‌ویژه سندرم داون (مونگولیسم) است. خوشبختانه بررسی و تشخیص این مساله تا حد زیادی از طریق سونوگرافی طی سه ماهه اول بارداری ممکن است.

انجام سونوگرافی برای اغلب بارداران از آن رو بسیار هیجان‌انگیز است که تنها وسیله ارتباطی با جنین‌شان محسوب می‌شود. باردار می‌تواند به‌وسیله سونوگرافی از سلامت فرزند در حال رشدش مطمئن شود و نیز با اطمینان از جنسیت فرزندش، تصاویری واقعی از مادر شدن را در ذهن‌اش مرور کند.

شاید بتوان سونوگرافی را تنها دریچه ایجاد پیوند پیش از تولد بین مادر و فرزند دانست؛ البته نگاه‌های تردیدآمیز زیادی نسبت به عوارض سونوگرافی به‌ویژه از نوع سه و چهاربعدی در بسیاری افراد وجود دارد که دکتر شهرام اخلاق‌پور، عضو انجمن رادیولوژی ایران در گفتگو با ما از صحت و سقم آن می‌گوید. خیلی‌ها در تایید نگرانی‌شان نسبت به عوارض سونوگرافی بارداری می‌گویند این روش تشخیصی با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا عمل می‌کند و می‌تواند جنین را گرم کند. چنین باوری شاید درباره سونوگرافی‌های سه و چهاربعدی طی بارداری، آن هم بیش از حد توصیه مصداق پیدا کند، اما هیچ نوع عارضه‌ای تاکنون درباره سونوگرافی دوبعدی به تایید نرسیده است. به همین دلیل، تاکید می‌شود سونوگرافی طی بارداری فقط در مقاطع مشخصی و برحسب ضرورت و با تایید پزشک متخصص باید انجام شود و افراط در انجام آن به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

تایید وجود جنین زنده و دارای قلب

الگوی انجام سونوگرافی طی بارداری، تابع راهنماهای تشخیصی هر کشور است. آنچه کاملا استاندارد و ایمن محسوب می‌شود، انجام اولین نوبت سونوگرافی برای تشخیص ساک حاملگی و بررسی احتمال حاملگی خارج از رحم (مولار) است که در اوایل بارداری و معمولا دو یا سه هفته بعد از عقب افتادن عادت ماهانه انجام می‌شود. پزشک متخصص در این سونوگرافی، وضعیت شکل‌گیری ساک حاملگی، جنین و همچنین وجود ضربان قلب جنین را بررسی می‌کند.

رفع نگرانی از حیث سندرم داون

یکی از نگرانی‌های همه پدر و مادرها خطر ابتلای فرزندشان به اختلالات کروموزومی به‌ویژه سندرم داون (مونگولیسم) است. خوشبختانه بررسی و تشخیص این مساله تا حد زیادی از طریق سونوگرافی طی سه ماهه اول بارداری ممکن است.

این سونوگرافی معمولا طی هفته‌های ۱۱ تا ۱۳ بارداری و به‌عنوان بخشی از غربالگری‌های سه ماهه اول انجام شده و میزان مایع پشت گردن جنین و ضخامت آن و تشکیل تیغه بینی بررسی می‌شود و نتیجه آن احتمال ابتلا به اختلالات کروموزومی مانند سندرم داون و تریزومی ۱۸ را تعیین می‌کند. البته سندرم داون تست‌های خونی تشخیصی نیز دارد.

وقتی مجوز سقط صادر می‌شود

البته سونوگرافی همه موارد داون را نمی‌تواند تشخیص دهد و حتی در موارد معدودی، اندازه‌گیری‌ها ممکن است طبیعی باشد، ولی فرزندی با داون متولد شود و برعکس.

با این‌حال، در صورت تشخیص بیماری‌هایی، چون سندرم داون در جنین تا ۱۹ هفتگی با اجازه پزشکی قانونی، مجوز سقط صادر می‌شود، اما بعد از آن اجازه سقط داده نمی‌شود، مگر این‌که اتفاق خاصی بیفتد که جان مادر در خطر باشد به گونه‌ای که خروج جنین ضرورت پیدا کند.

فرزندم سالم باشد، دختر یا پسرش فرقی نمی‌کند

سونوگرافی در سه ماهه دوم، یعنی بهترین مقطع بارداری و بین هفته‌های ۱۶‌تا۱۸ انجام می‌شود که هدف از انجام آن، یافتن هر نوع نقص ساختاری و مشکلات رشد جنین است. همچنین تعیین جنسیت جنین با همین سونوگرافی مشخص می‌شود.

طی این سونوگرافی، جنین از حیث هر نوع مشکل احتمالی در قلب، شکم، ستون فقرات، صورت و سایر بخش‌ها غربالگری می‌شود. همچنین وضعیت جفت و محل قرارگیری آن و بند ناف مورد بررسی قرار می‌گیرد و امکان تشخیص مشکلاتی مانند لب‌شکری یا کوتاهی اندام جنین از طریق سونوگرافی در ۱۸ تا ۲۲ هفتگی بارداری ممکن است.

ترس از سونوگرافی سه‌بعدی

مطالعات زیادی در مورد عوارض احتمالی سونوگرافی سه و چهاربعدی انجام گرفته و مشخص شده در صورتی که قوانین لازم در این زمینه رعایت شود و میزان انرژی صوتی وارده به جنین استاندارد باشد، ضرری به همراه نخواهد داشت.

در ضمن سونوگرافی سه و چهاربعدی در تشخیص ضایعاتی همچون لب شکری، کوتاهی اندام و ناهنجاری‌های سطح بدن می‌تواند مؤثر واقع شود.

تا به‌حال در هیچ مقاله‌ای ثابت نشده که سونوگرافی باعث اختلالی در جنین شود، ولی باید از سونوگرافی اضافه پرهیز شود و فقط وقتی ضرورت دارد انجام شود. مثلا گاهی سونوگرافی اکو کاردیوگرافی جنین برای بررسی مشکلی در قلب جنین توصیه می‌شود تا از آن جزئیات بیشتری بررسی شود.

ایستگاه آخر بارداری

بعد از هفته ۲۸ بارداری یک سونوگرافی دیگر برای بررسی میزان رشد و وزن جنین به نسبت سن، وضعیت چرخش جنین و آمادگی قبل از زایمان انجام می‌شود. در این مرحله، پزشک متخصص، طول استخوان‌های دور سر، ران و دور شکم و وزن جنین را تخمین می‌زند و آن را به نسبت وزن مناسب برای هفته بارداری مقایسه می‌کند.

به خاطر داشته باشید که سونوگرافی نمی‌تواند همه نقایص و ناهنجاری‌های کروموزومی را مشخص کند و در واقع، می‌تواند به بیمار و پزشک این اطمینان را بدهد که همه چیز در شرایط مناسب است و در صورتی که مشکلی وجود داشته باشد آن را نشان می‌دهد تا آزمایش‌های بیشتری انجام شود.